چرا در هنگام سکوت گوش هایمان به طور دیگری میشنود؟

این اتفاق چند بار برای ما ممکنه افتاده باشه امیدوارم با خوندن این مطلب بتونید دلیلش رو بفهمید

این پدیده که در سکوت، گوش هایمان به "صورت قبلی" نمی‌شنوند، ناشی از چندین فرآیند فیزیولوژیکی و عصبی است. در واقع، این "مشکل شنیدن" نیست، بلکه تغییر وضعیت سیستم شنوایی و پردازش مغز است.

دلایل اصلی این اتفاق ۱. تطابق پویایی سیستم شنوایی سیستم شنوایی انسان مانند دوربینی است که به طور خودکار نوردهی را تنظیم می‌کند. · در محیط پرسروصدا: سیستم شنوایی شما برای غلبه بر نویز زمینه، "حساسیت" خود را کاهش می‌دهد. این یک مکانیسم محافظتی است تا از آسیب دیدن سلول‌های حساس گوش داخلی توسط صداهای بلند جلوگیری کند و همچنین به شما اجازه دهد روی صداهای خاص (مثلاً صحبت یک نفر) تمرکز کنید. · در سکوت ناگهانی: وقتی ناگهان در سکوت مطلق قرار می‌گیرید، این سیستم فرصت کافی برای "تنظیم مجدد" حساسیت خود ندارد. در نتیجه، برای مدتی، حساسیت شما پایین باقی می‌ماند و همه چیز بسیار آرام به نظر می‌رسد. پس از چند دقیقه، سیستم به تدریج حساسیت خود را افزایش می‌دهد و شما حتی صداهای بسیار ضعیف (مانند تپش قلب خود یا وزوز گوش) را نیز می‌شنوید.

۲. کاهش محرک ورودی به مغز شنیدن فقط مربوط به گوش‌ها نیست؛ مغز نقش کلیدی در تفسیر سیگنال‌ها دارد. · در محیط عادی، مغز شما با حجم عظیمی از اطلاعات شنوایی بمباران می‌شود و دائماً در حال پردازش و فیلتر کردن آن‌هاست. · در سکوت، این جریان اطلاعات به شدت کاهش می‌یابد. مغز شما که به دریافت این حجم از داده عادت کرده، ناگهان با "کمبود داده" مواجه می‌شود. این حالت می‌تواند به صورت موقت به عنوان یک "سکوت غیرعادی" یا "کری موقتی" تفسیر شود تا مغز خود را با شرایط جدید تطبیق دهد.

۳. افزایش حساسیت به صداهای داخلی بدن وقتی صداهای خارجی حذف می‌شوند، شما برای اولین بار به وضوح صداهای داخلی بدن خود را می‌شنوید که قبلاً توسط نویز محیط پوشانده می‌شدند. این صداها شامل: · وزوز گوش : بسیاری از افراد درجاتی از وزوز گوش دارند (صدای زنگ، هیس، و...). در سکوت، این صدا که قبلاً پنهان بود، آشکار می‌شود و ممکن است فرد فکر کند "گوشش درست نمی‌شنود" در حالی که در حال شنیدن یک صدای داخلی است. · جریان خون در رگ‌های نزدیک گوش · تپش قلب · صدای تنفس این صداهای داخلی می‌توانند توجه شما را از جهان خارج منحرف کنند و احساس "شنیدن متفاوت" را ایجاد کنند.

۴. جنبه روانشناختی: انتظار و توجه ادراک ما بسیار تحت تأثیر انتظاراتمان است. . وقتی در یک محیط ساکت قرار می‌گیرید، مغز شما "انتظار" شنیدن سکوت را دارد. بنابراین، وقتی یک صدای بسیار ملایم را می‌شنوید، ممکن است آن را بزرگتر یا متفاوت از حالت عادی تفسیر کند زیرا تمام توجه شما به حس شنوایی معطوف شده است. · این حالت برعکس زمانی است که در یک مهمانی شلوغ هستید و نام خود را می‌شنوید. در آنجا نیز توجه شما تغییر می‌کند.

نتیجه‌گیری: این تغییر در شنیدن، یک فرآیند کاملاً طبیعی و فیزیولوژیک است. اینطور نیست که گوش‌های شما "خراب" شده باشند، بلکه آن‌ها و مغزتان در حال تطبیق با یک محیط جدید هستند. پس از چند دقیقه در سکوت، سیستم شنوایی شما حساسیت خود را بازمی‌یابد و شما حتی قادر خواهید بود صداهای بسیار ضعیف‌تری را نسبت به قبل تشخیص دهید. پس دفعه بعد که در سکوت مطلق احساس کردید گوش‌هایتان "عجیق" شده‌اند، بدانید که این سکوت نیست که شما را کر کرده، بلکه این شما هستید که در حال کشف دوباره ظرافت و پیچیدگی سیستم شنوایی خودتان هستید