تاریخچه رنگ صورتی

رنگ صورتی در واقع از ترکیب دو رنگ قرمز و سفید به دست می آید و جزو رنگ های گرم محسوب می شود. رنگ صورتی برای توصیف گل رز به کار می رود و مکمل آن، رنگ سبز می باشد. برخی رنگ صورتی را دوست داشتنی می دانند، اما برای برخی رنگی جسورانه، مفتضحانه و تکان دهنده است، برای برخی دارای معانی وابسته به عشق، شهوانی یا حداقل حال و هوای دوست داشتنی است. اما برای برخی دیگر، رنگ معصومیت کودکانه است. این به این دلیل است که طیف های مختلف صورتی وجود دارد.

(نمادگرایی رنگ صورتی) بیشترین احساسی که یک رنگ صورتی در انسان امروزی برمی انگیزد حس زنانگی است. بیشتر دختران جوان از مرحله صورتی عبور می کنند که همه چیز در زندگی آنها باید صورتی باشد. ترکیب صورتی و سفید با پاکدامنی و معصومیت همراه است. صورتی تصویری از جوانی ارائه می دهد. طیف های مناسب صورتی می تواند سرزندگی را نشان دهد. رژ لب صورتی می تواند شما را فوراً جذاب نشان دهد – صورتی قطعا رنگی برای افراد جوان و پرانرژی است. یکی دیگر از مهمترین نمادگرایی های رنگ صورتی مربوط به عشق می باشد. به طور گسترده ای در روز ولنتاین همراه با رنگ قرمز دیده می شود. سایه های قوی صورتی نیز می تواند جسارت و ظاهر جذاب را نشان دهد.

(تاریخچه رنگ صورتی) به گفته محققان صورتی یکی از قدیمی ترین رنگ هاست و قدمت آن به یک میلیون سال قبل باز می گردد. زمانی که فقط بر روی زمین باکتری ها وجود داشتند. در حالی که قدیمی ترین جلبک ها ۶۵۰ هزارسال پیش بوجود آمده اند. صورتی بعنوان یک رنگ کهن فاقد جایگاهی مستحکم در میان نقاشان روم باستان بود چرا که نامی برای آن وجود نداشت. مردم آن زمان رنگ صورتی را هر روز در میان گل ها و صخره ها می دیدند، اما نمی دانستند چگونه آن را تعریف کنند. جایگاه آن هم در بین طیف رنگ ها مشخص نبود. البته یک صفت لاتین roseus وجود دارد که بر اساس نام گل ( rosa ) ساخته شده است، اما آن هم به معنای “صورتی” نیست، بلکه به معنای “قرمز روشن”، “ورمیلیون”، “قرمز بسیار زیبا” است. اغلب برای توصیف آرایش مورد استفاده توسط زنان و پارچه هایی که با کرمس رنگ شده بودند (coccum) استفاده می شد . در قرون وسطای مسیحیت نیز این رنگ وجود دارد اما دارای جذابیت کمتری بود و هیچ گاه نامی نداشت.

اولین تغییرات در شناخت رنگ صورتی در اواخر قرن چهاردهم تا پانزدهم رخ داد، زمانی که بازرگانان ونیزی شروع به واردات چوب برزیل برازیلیم (brasileum) نمودند که یک چوب نیمه قیمتی بود و توسط گونه‌های درختی از جنوب هند و سوماترا تهیه می‌شد با خواص رنگرزی که به خوبی شناخته شده بود، اما ناپایدار تلقی می‌شد. برای همین رنگرزان بزرگ به ندرت از آن استفاده می کردند. با این وجود، در حدود سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۴۰۰، صنعتگران ایتالیایی شروع به استفاده از مواد تثبیت کننده جدید کردند و موفق شدند این رنگ را پایدارتر کنند و رنگ‌های جدیدی برای پارچه ها تولید کنند که تا به حال در خارج از آسیا دیده نشده بود. سایه های صورتی اکنون واقعاً صورتی بودند. آنها به سرعت با موفقیت روبرو شدند. در محافل سلطنتی، بسیاری از مردان آرزو داشتند این رنگ بیگانه را بپوشند که ظریف و مرموز محسوب می شد. در دربار فرانسه، ژان دو بریJean de Berry ، تب صورتی را پایه ریزی کرد، مدی که از ایتالیا سرچشمه می‌گرفت و نه تنها شامل پارچه و لباس، بلکه شامل هنرهای بصری نیز می‌شد. خیلی سریع نقاشان و تذهیب کاران از رنگرزان تقلید کردند. آنها رنگ را به لاک تبدیل کرده و سایه های مختلفی از این صورتی جدید را به پالت خود وارد نمودند.

سرانجام برای آن نامی نیز انتخاب کردند: incarnato ؛ یک واژه لاتینی به معنای رنگ صورتی، و در زبان انگلیسی carnation به معنای میخک. باتوجه به اینکه مواد رنگزای چوب برزیل از امریکای جنوبی که دارای نیروی کار ارزان بود به اروپا وارد می شد و این رنگ قیمت زیادی نداشت برای همین مد رنگ صورتی در اواخر قرن هجدهم به اوج خود رسید. زمانی که ممتازترین طبقات جامعه اروپایی برای متمایز کردن خود از طبقات متوسط ​​که اکنون به رنگ های روشن، قوی دسترسی داشتند، به دنبال رنگ های پاستلی، رنگ های میان تیره و روشن و جدیدترین ابداعات در سایه های رنگی بودند. در فرانسه در زمان لویی پانزدهم، مادام دو پومپادورMadame de Pompadour بود که رنگ صورتی را برای مبلمان و دکور مد کرد. او دوست داشت آن را با آبی آسمانی ترکیب کند، دو رنگی که مورد توجه او قرار گرفت و به سرعت در سراسر اروپا مورد غضب قرار گرفت. اما در لباس، این مردان بودند که صورتی می پوشیدند. صورتی هنوز رنگ به خصوص زنانه نبود. بسیاری از پسران آن را می پوشیدند و تا پایان قرن نوزدهم این کار ادامه داشت. حتی به نظر می‌رسد که اگر بخواهیم نقاشی‌های جامعه مد پیش از جنگ جهانی اول را باور کنیم، نوزادان پسر بیشتر لباس‌های صورتی می‌پوشیدند تا آبی. در اینجا لویی شانزدهم آینده را در سن ده سالگی می بینیم.

بنابراین صورتی مدرن ما در اواسط قرن هجدهم متولد شد. در زبان فرانسه نام جدیدی به آن داده شد، که دیگر از رنگ صورت گرفته نمی‌شود، بلکه از رنگ گلبرگ‌های گل گرفته می‌شود: گل رز. در طول دهه‌ها، گیاه‌شناسان و باغبانان موفق به ایجاد گونه‌های رو به رشدی از گل رز و گل هایی که واقعاً به رنگ rose بوده و در دوران باستان و قرون وسطی ناشناخته بودند، شده بودند. در زبان اسپانیاییrosa ، درپرتغالی ( cor-de-ros a)، و آلمانی ( rosa ) هم به همین شکل است . در مورد کلمه انگلیسی pink، این لغت برای مدت طولانی ماده رنگزای استخراج شده از چوب برزیل و بعدها رنگ به دست آمده از آن را توصیف می کرد. در دهه ۱۹۰۰ رنگ صورتی مورد استقبال بسیاری از هنرمندان مشهور سینما قرار گرفت. مرلین مونرو در فیلم «آقایان بلوندها را ترجیح می‌دهند» لباس صورتی بسیار معروف و تکان‌دهنده با پاپیون بزرگ در پشت پوشیده بود. مرلین مونرو و تماشاگران عاشق این لباس بودند. در فیلم گریس، میشل فایفر، بازیگر ژاکت صورتی ساتن به تن داشت. کادیلاک ۱۹۵۳ نمادین الویس پریسلی صورتی رنگ بود.

در دهه ۱۹۳۰ و با ظهور پارچه هایی با رنگ های مقاوم در برابر شستشوی مکرر با آب جوش بود که استفاده از صورتی و آبی آسمانی، ابتدا در ایالات متحده و بعداً در اروپا گسترش بیشتری یافت. السا اسکیاپارلی، طراح مد مشهور، از صورتی تکان دهنده در خلاقیت های خود استفاده کرد و این رنگ را به مد اصلی تبدیل کرد. در آن زمان بود که یک تقسیم بندی جنسیتی قوی تر اتفاق افتاد: صورتی برای دختران، آبی برای پسران. صورتی دیگر نسخه بچگانه از قرمز مربوط به مردان کهن جنگجو و شکارچی در نظر گرفته نمی شد. از این به بعد رنگی کاملاً زنانه بود. پس از جنگ جهانی دوم صورتی به عنوان رنگ زنانگی تثبیت شد. نقش های جنسیتی این رنگ قوی دوباره برقرار شد. صورتی برای دختران بود. رنگ صورتی با جذابیت در ادبیات و هنر ظاهر شد. یافتن لباس زیر زنانه به رنگ صورتی رایج بود. از قامت ظریفش، صورتی به رنگ پررنگ تبدیل شد. با شروع دهه ۱۹۷۰، عروسک معروف باربی این نقش زنانه را به طور کامل تجسم کرد و به تدریج امپراتوری خود را به کل دنیای ساختگی دختران کوچک گسترش داد. امروزه شاهد استفاده صورتی در لباس سلبریتی ها بر روی فرش قرمز هستیم. بنابراین، رنگ صورتی دوباره به مد و فشن بازگشته است.

ست کردن رنگ صورتی (سبز) همانطور که قبلا نیز گفته شد رنگ مکمل صورتی رنگ سبز آبی است و بهترین رنگی می توان با آن ست نمود همین رنگ است. با تغییر سبز به سمت آبی بیشتر رنگ صورتی در دید مخاطب زیباتر و برجسته تر جلوه می نماید. سبز روشن در کنار صورتی با تناژ گرم برای استایل های پاییزی ترکیب زیبایی می سازد.

آبی یکی دیگر از رنگ های تابستانی که می توان با صورتی ست نمود رنگ آبی کبالت است که با صورتی ملایم می تواند ترکیبی زیبا از جذابیت را به رخ بیننده بکشاند. است برای مثال شلوار کرپ آبی با کت صورتی لایت و ملایم. یابرعکس صورتی شارپ مثلا سرخابی با ترکیب آبی ملایم و آسمانی .

نارنجی و زرد دو رنگ گرم زرد و نارنجی می تواند در ترکیب با صورتی یک استایل جذاب برای تابستان ‌باشد، حتی می توان صورتی را به سمت گلبهی برد تا ترکیب آرام تر و خنثی تر بنظر برسد. این یک ترکیب رنگی جسورانه، شجاع و شاد است که تناژ رنگ گرم و صمیمانه ای دارد. همچنین برای جوان‌تر نشان دادن خانم‌ها مناسب است.

سفید سفید از جمله رنگ هایی است که محافظه کار بوده و با بیشتر رنگ ها ست می شود. برای اینکه صورتی بیشتر جلوه نماید می توان از خاکستری ملایم نیز درکنار آنها استفاده نمود. صورتی‌های پررنگ در کنار رنگ سفید بیشتر جلوه‌ای درخشان و شاداب دارند، در حالی که صورتی‌های ملایم و کمرنگ در کنار آنها احساسی آرام و دوست‌داشتنی‌تر ایجاد می‌کنند. ترکیب های سیاه و سفید در کنار صورتی حسی نوستالژیک از پاپ آرت به ما می دهند.

قهوه ای یک استایل کلاسیک دیگر صورتی و قهوه ای است که جلوه جذابی دارد. حتی می توان از چرم قهوه ای در کنار صورتی استفاده نمود تا یک ترکیب شیک و جذاب ایجاد نمود.

خاکستری انواع خاکستری ها می توانند با رنگ صورتی یک ست جذاب و زیبا را به ارمغان بیاورند. خاکستری یک رنگ خنثی بوده و باعث می شود که صورتی جذابتر و برجسته تر بنظر برسد. ترکیب صورتی و خاکستری می تواند شما را خیلی شیک جلوه دهد.

(کاربرد های رنگ صورتی) مهمترین کاربرد رنگ صورتی در صنعت مد و فشن است. در انواع مختلف لباس ها ما رنگ صورتی را به وفور مشاهده می نمائیم. کاربرد دیگر آن استفاده در لوازم آرایشی بخصوص در رژ لب می باشد. انواع سایه های رنگ صورتی از بنفش گرفته تا گلبهی در لوازم آرایشی بکار می روند. همین طور در تصویرسازی و طراحی پوستر و صنایع غذایی سایه متنوعی از رنگ صورتی بکار رفته است.