تکنیک مت پینتینگ چگونه است؟

در بعضی از فیلم ها صحنه های خیره کننده ای هست که با خودتون میگید: یعنی واقعا برای فیلم این ها رو درست کردن؟ بیشتر فیلم های جدید با کامپیوتر و انیمیشن جلوه های ویژه زیبایی میسازن؛ و برای این کار از تکنیک ها و روش های مختلفی استفاده میکنن. یکی از این روش ها استفاده از تکنیک مت پینتینگ هست.

مت پینتینگ یک تکنیک در هنر دیجیتال و جلوه‌های ویژه است که در آن تصاویر نقاشی‌شده یا دیجیتالی برای خلق محیط‌های غیرواقعی یا دور از دسترس استفاده می‌شوند. این نقاشی‌ها سپس با فیلم‌برداری زنده ترکیب می‌شوند تا تماشاگر تصور کند بازیگران واقعاً در محیطی عظیم و پرجزئیات حضور دارند. این تکنیک معمولاً در سینما، تلویزیون و بازی‌های ویدیویی برای ایجاد پس‌زمینه‌ها و محیط‌های پیچیده و بزرگ که ساخت آنها در واقعیت یا پرهزینه است یا غیرممکن است، به کار می‌رود. مت پینتینگ به هنرمندان این امکان را می‌دهد تا با ترکیب تصاویر و جلوه‌های نرم‌افزاری، محیط‌هایی را ایجاد کنند که در واقعیت وجود ندارند یا ساخت آنها بسیار دشوار است.

تکنیک‌های قدیمی: نقاش‌ها روی شیشه یا بوم نقاشی می‌کشیدند و آن را جلوی دوربین قرار می‌دادند. بعد ها با فیلم برداری ترکیب شده و واقعی به نظر می رسیدند. از چالش های این تکنیک توجه زیاد به جزئیات بود زیرا کوچکترین اشتباهی در رنگ کردن باعث غیر طبیعی بودن تصویر میشد.

تکنیک های دیجیتال: بیشتر با فتوشاپ، بلندر، یا نرم‌افزارهای سه‌بعدی انجام میشود. خیلی وقت‌ها مت پینتینگ دیگر فقط نقاشی دو‌بعدی نیست، بلکه ترکیب سه‌بعدی و دوبعدی است که به دوربین اجازه حرکت می‌دهد.

کاربرد: ساخت پس‌زمینه‌هایی که ساختنش هزینه زیادی دارد یا غیرممکن است. ترکیب با فیلم‌برداری واقعی: بازیگر جلوی پرده سبز بازی می‌کند و مت پینتینگ پشتش قرار می‌گیرد. پر کردن صحنه‌هایی که ناقص فیلم‌برداری شده است. مثلا اضافه کردن جزئیات به پس زمینه.

مت پینتینگ های قدیمی (طراحی روی بوم یا شیشه)

مت پینتینگ های دیجیتال (با نرم افزار های فتوشاپ)