عجایب هفتگانه

در این پست با عجایب هفتگانه اشنا میشوید

عجایب هفت‌گانه یا شگفتی‌های هفت‌گانه به هفت اثر برترمعماری و مجسمه‌سازی دوران باستان گفته می‌شود. این هفت اثر ظاهراً نخستین بار توسط یک فنیقیایییونانی‌الاصل به نام انتیپاتر صیدایی در دومین سده پیش از میلاد در یک کتاب ثبت شده است، اگر چه این کار به افراد دیگری همچون فیلو اهل بیزانتیوم، استرابون،هرودوت و دیودور سیسیلی نیز نسبت داده شده است.انتیپاتر صیدایی در شعری در سال ۱۴۰ پیش از میلاد چنین سروده است: «پیش از این به چشم خود دیده‌ام دیوار بابلپر عظمت را که گذرگاه ارابه هاست، و نیز مجسمه زئوسرا بر کرانهٔ آلفوس، باغ‌های معلق و کولسوس آفتاب را، اُبهت اهرام سر به آسمان ساییده و آرامگاه بی‌کران ماسولرا؛ ولی آن زمان که نظاره می‌کردم خانهٔ آرتمیس را بنا شده بر ابرها، نبوغ آن همه اعجاز در نظرم رنگ باخت و با خود اندیشیدم: پس از المپ، خورشید چیزی به این عظمت ندیده است، هرگز.»[۱] به هر حال آنچه مسلم است این است که وی در زمانی می‌زیسته که تمام این شاهکارهای هنری سالم و موجود بوده‌اند و او نمی‌خواست ویرانه‌ها را به هم عصران خود معرفی کند.

این هرم با ارتفاع ۱۴۶/۶ متر از ۳۸۰۰ سال قبل تا پیش از ساخت برج ایفل [نیازمند منبع]، بلندترین ساختهٔ دست انسان محسوب می‌شد. پوشش بیرونی این هرم از سنگ آهکبوده که امروزه فقط بخشی از آن در اطراف پایه‌ها دیده می‌شود و سطح ناهموار دیواره‌های هرم در واقع مصالح زیرین آن است. این پوشش در زمان قدیم باعث بازتاب نور خورشید شده و این هرم همانند مرواریدی در بیابان‌های مصر می‌درخشیده‌است. نظریه‌های علمی زیادی در موردروش ساخت این هرم مطرح شده که مهم‌ترین آن «برداشتن سنگ از معدن، کشیدن، بلند کردن و قراردادن در محل ساخت هرم» است. در هرم بزرگ، ۳ اتاق شناخته شده وجود دارد. به ترتیب بالاترین اتاق که به «اتاق پادشاه اصغو» معروف است، سپس «اتاق ملکه کیبرا» و پایینی‌ترین اتاق که در سنگ بنای هرم کنده‌کاری شده و به نظر ناتمام رها شده‌است. در مجموعه اهرام جیزه ۳ هرم کوچکتر ساخته شده که برای همسران دیگر فرعون بوده‌اند.

باغ‌های معلق بابل یا باغ‌های معلق آمیتیس و دیوارهایبابل (عراق کنونی) یکی از عجایب هفتگانه بوده‌اند. از این باغ‌ها به عنوان شاهکارهای مهندسی متشکل از مجموعه‌ای از باغ‌های ردیفی شامل طیف متنوعی از درخت‌ها، بوته‌ها، و شاخه‌ها شبیه به کوه سبز بزرگی ساخته شده از آجر یاد شده است. هردو این آثار ظاهراً به دستور بخت‌النصر دومدر حدود ۶۰۰ سال پیش از میلاد ساخته شده است. این آثار در نوشته‌های مورخان یونانی مانند استرابو و دیودوروس سیکولوس ذکر شده است ولی همچنان در مورد وجود آن‌ها ابهاماتی هست. در حقیقت در هیچ‌یک از نوشته‌های بابلی در مورد وجود این باغ مطلبی ذکر نشده اتد است. در طول قرن‌ها این منطقه با باغ‌های نینوا درآمیخته ولی در حکاکی‌های موجود در آن نواحی روش‌های انتقال آبرودخانه فرات به ارتفاعی که برای این باغ‌ها احتیاج بوده است، آورده شده است. این باغ‌ها برای خوشحال کردن همسر بخت‌النصر که بیمار بوده است ساخته شده‌اند.امیتیس دختر هوخشتره (پادشاه ماد) با بخت‌النصر ازدواج کرد تا میان دو قوم صلح پایدار برقرار گردد. سرزمین ماد که آمیتیس از آن می‌آمد سرزمینی سرسبز و کوهستانی و پوشیده از گیاهان و درختان مختلف بود ولی سرزمین بابل در منطقه‌ای مسطح و فلاتی خشک قرار گرفته بود. یکی از دلایل بیماری آمیتیس هم دوری او از سرزمین خوش آب و هوای خود بود بنابراین بخت‌النصر تصمیم گرفت باغ‌های معلق بابل را در ارتفاع برای همسر خود بسازد. واژهٔ معلق که برای این باغ‌ها استفاده می‌شود در حقیقت به این معنی نیست که باغ‌ها به‌وسیله طناب یا ریسمان به یکدیگر متصل بوده‌اند بلکه احتمالاً ترجمهٔ اشتباه کلمه‌ای یونانی به معنای تراس یا بالکن بوده است. استرابو در قرن اول قبل از میلاد می‌نویسد: تراس‌ها در طبقاتی روی یکدیگر واقع شده بودند و هرکدام دارای ستون‌های سنگی مکعب شکل توخالی بوده‌اند که توسط گیاهان پوشیده شده بود. تحقیقات بیشتر در منطقه بابل منجر به یافتن پایه‌های این ستون‌ها شده است.

معبد آرتمیس، یکی از عجایب هفتگانه جهان است. این بنا ۵۵۰ سال قبل از میلاد در افسوس از شهرهای یونانی‌نشینآسیای کوچک (در حال حاضر در ترکیه) ساخته شده‌است.[۱] این معبد به افتخار ایزدبانویی محلی ساخته شده بود که توسط یونانیان با آرتمیس، الهه شکار، وحوش و زایمان تلفیق شده بود. ساختمان این معبد در نزدیکی شهر سلجوق و بناهای تاریخی اِفِسوس قرار دارد. معبد آرتمیس در شهر اِفِسوس در حدود ۵۰ کیلومتری شهرازمیر ترکیه قرار داشته‌است. این معبد به عنوان زیباترین بنای روی زمین شناخته می‌شده‌است و به همین دلیل در میان عجایب هفتگانه جا دارد.

تندیس زئوس خدای یونان در المپیا یکی از عظیم‌ترینتندیسهای جهان و از عجایب هفت‌گانهٔ دنیای قدیمبوده‌است. در دوران باستان المپیا مرکز مذهبی در جنوبغربی یونان بوده‌است. یونانیان باستان زئوس پادشاهخدایان را می‌پرستیدند و در زمان‌های مشخص به افتخار او جشن‌هایی برپا می‌کردند. در این جشن‌ها مسابقات ورزشی هم انجام می‌شد. تا آن‌جا که در تاریخ ثبت شده، نخستین بازی‌های المپیک در سال ۷۷۶ پیش از میلاد برگزار شده‌است و تا سال ۳۹۳ پس از میلاد یا تا سال ۴۲۶ پس از میلاد همچنان بازی‌ها برگزار می‌شد.برای مردمان دنیای قدیم این بازی‌ها خیلی مهم بودند؛ چندان‌که در زمان برگزاری مسابقات جنگ‌ها متوقف می‌شد تا شرکت کنندگان و تماشاگران بتوانند به آسانی خود را به محل مسابقات برسانند.

آرامگاه هالیکارناس یکی از عجایب هفتگانه جهانمی‌باشد که در زمان شاهنشاهی هخامنشی ساخته شد. ویرانه‌های آن در شهر بودروم ترکیه امروزی واقع شده‌ است. این آرامگاه میان سال‌های ۳۵۳ تا ۳۵۰ پیش از میلاد برایماسول (به یونانی: Μαύσωλος) پادشاه کاریا و ساتراپهخامنشیان ساخته شد. زمان ساخت آن در دورهٔ سلطهٔاردشیر سوم بر منطقه‌ است و بانی آن همسر و خواهر ماسول، آرتمیس دوم بود و پس از مرگ ماسول توسط معماران یونانی(در آن دوره منظور از یونان غالبا ساتراپی ایونیه بود) طراحی گردید. محل ساخت آن هالیکارناس(بودروم امروزی در ترکیه) است و خرابه‌های آن وجود دارد. آرامگاه آرتمیس نیز در همین ساختمان است. به دلیل آوازهٔ این سازه، واژهٔ Mausoleum در دوران پسین از روی نام ماسول ساخته و به آرامگاه‌های کشوری در انگلیسی و سایر زبان‌های اروپایی گفته شد. در فرانسوی به آن موزوله می‌گویند.

غول رودس نام تندیسی است از هلیوس (Helios) ‐ خدای خورشید ‐ که به قولی در ورودی بندر شهر رودس در یونان، قرار داشته‌ و به همین دلیل به غول رودس معروف گشته‌است. این تندیس، علی‌رغم اینکه پس از ساخته شدن تنها 66 سال پابرجا بود، از سوی غربیان به عنوان یکی ازعجایب هفتگانه جهان اعلام شده‌است. بنا به گفته تاریخ نگاران این تندیس عظیم حتی در زمانی که بر روی زمین افتاده بود هم بسیار شگفت‌انگیز بود. این غول تنها یک تندیس عظیم نبود بلکه نماد اتحاد مردم رودس به‌شمار می‌رفت.

فانوس ساحلی اسکندریه (به یونانی: ὁ Φάρος Ἀλεξανδρινóς)، (به لاتین: Turris Pharia یا Pharus Alexandrinus) یکی با تلفظی دیگر: فانوس) به معنای چراغ دریایی را برای این نوع ساختمان‌ها و مناره‌هایی که چراغ دریایی بر فراز آن است به کار می‌برند. برج دریایی اسکندریه در زمان پادشاهی جانشین اسکندر، یعنی «بطلمیوس دوم» (۲۴۷ – ۳۰۴ پیش از میلاد) به وسیله معماری به نام «سوستراتوس» ساخته شد. آنچه تاریخ دربارهٔ ارتفاع برج ذکر کرده‌است باورکردنی نیست. یونانی‌ها می‌گویند در حدود ۲۷۲ متر ارتفاع داشته، ولی اعراب که ۱۰ قرن بعد توانستند قدم به مصر گذارند گفته‌اند بلندای ویرانه برج دریایی اسکندریه به ۱۶ متر می‌رسید. این برج روی پایه‌ای چهارگوش که ۶۹ متر ارتفاع آن بوده از دیواری ۸ ضلعی و ۳۸ متری بالا رفته‌است که برج ۹ متری دیگری روی آن بنا شده‌است که بر فراز برج اخیر فانوس دریایی پرتوافکن بود. فانوس دریایی اسکندریه برفراز برج عظیم آن روشن بوده و این برج تا سده ۱۲ جایگاه فانوس دریایی بوده‌است. در سال ۱۳۷۵ میلادی بر اثر زمین‌لرزه شدیدی که در اسکندریه و سایر نقاط اطراف آن روی داد، برج دریایی اسکندریه زیر و رو شد و از ویرانه‌های آن هم چیزی به دست نیامد. گفته می‌شود بر روی برج یک آینه غول پیکر نصب بوده‌است.