دسیدوفوبیا یا ترس از تصمیم‌گیری ترس فلج‌کننده از گرفتن یک تصمیم اشتباه است. بیشتر ما در مورد تصمیم‌گیری‌ها کمی اضطراب داریم، اما فردی که دچار دسیدوفوبیا یا ترس از تصمیم‌گیری میشود، ترس شدیدی را نسبت به تصمیم‌های روزمره تجربه می کند. تصمیم‌گیری‌های بزرگ هم ممکن است آنقدر برایمان سخت باشند که حتی فکرکردن راجع به آن باعث اضطراب و ناراحتی شدیدی بشود. این وضعیت را با نام دسیدوفوبیا یا ترس از تصمیم‌گیری یا فوبیای تصمیم‌گیری می‌شناسیم
دسیدوفوبیا یا ترس از تصمیم‌گیری باعث ترس غیرمنطقی و شدید از هرگونه تصمیم‌گیری میشود و نمی‌گذارد حتی در موقعیت‌های ساده زندگی روزمره هم تصمیم بگیریم. ترس از تصمیم‌گیری یا Decidophobia اصطلاحی است که توسط والتر کافمن، استاد و فیلسوف دانشگاه هاروارد، در سال ۱۹۷۳ ابداع شد. او برای اولین‌بار اصطلاح decidophobia را در کتاب خود با عنوان «بدون گناه و عدالت: از تصمیم‌گیری هراسی تا خودمختاری» به کار برد و آن را «ترس از تصمیم‌گیری سرنوشت‌ساز» توصیف کرد با این حال امروزه در روان شناسی ، فوبیای تصمیم گیری نوعی فوبیای خاص در نظر گرفته میشود و در گروه اختلات اضطرابی به حساب می آید . فوبیای خاص یعنی ترس شدید و غیر منطقی از یک شئ یا موقعیت خاص.
اگر دیسدوفوبیا داشته باشید، ممکن است هنگام تصمیم‌گیری، میزان بسیار بالایی از اضطراب را تجربه کنید. حتی ممکن است اضطراب آنقدر شدید باشد که دچار حمله پنیک شوید. البته همه افرادی که از دسیدوفوبیا یا ترس از تصمیم‌گیری رنج می‌برند، دچار حمله پنیک نمی‌شوند. ممکن است برای فرار از اضطراب ترجیح بدهید که هیچ تصمیمی نگیرید. از موقعیت فرار کنید یا آن را به تعویق بیندازید یا اصلا گرفتن تصمیم‌ها را به دیگران واگذار کنید. متأسفانه این روش همیشه مؤثر نیست و گاهی ممکن است آسیب‌رسان باشد. در زندگی موقعیت‌هایی هست که باید درباره‌اش تصمیمی بگیریم. شاید با اجتناب و اهمالکاری، شدت فوبیا را در درازمدت بیشتر کنیم و واقعاً نتوانیم تصمیم‌های درستی بگیریم. چه بسا بعضی از موقعیت‌های مهم را زندگی‌مان از دست بدهید؛ زیرا برای فرار از تصمیم‌گیری همیشه ترجیح می‌دهیم در نقطه امن خود باقی بمانیم.
۱.اضطراب مانند هر فوبیای دیگری اگر از تصمیم‌گیری می‌ترسید، اضطراب برجسته‌ترین علامت مشکل شما محسوب میشود. این احساس اضطراب را معمولاً زمانی که نیاز به تصمیم‌گیری دارید، تجربه می‌کنید که با علائمی مثل تنش عضلانی، لرزش، تعریق، افزایش ضربان قلب، حالت تهوع و درد معده همراه است. ۲.حملات پنیک در برخی افراد ممکن است اضطراب آنقدر شدید باشد که فرد دچار حملات پنیک شود. حمله پنیک با علائمی مثل احساس مرگ، تپش قلب، لرزش، تنگی نفس، سرگیجه، درد قفسه سینه، احساس ازدست‌دادن کنترل یا احساس غیرواقعی بودن همراه است. البته این حملات ممکن است به‌ندرت رخ بدهند
۳. رفتارهای اجتماعی یکی دیگر از علائم فوبیای تصمیم‌گیری، رفتارهای اجتنابی است. در واقع هر موقعیتی که لازم باشد تصمیمی بگیرید، محرکی برای افزایش اضطراب و وحشت شما محسوب میشود. اگر خودتان را در این موقعیت‌ها قرار ندهید، نیازی نیست اضطرابی تحمل کنید! شاید از تصمیم‌گیری به‌تنهایی اجتناب کنید و مسئولیت آن را به دیگران بسپارید. همچنین ممکن است از رفتن به مکان‌ها یا شرکت‌کردن در موقعیت‌هایی که ممکن است مجبور به تصمیم‌گیری شوید، فاصله بگیرید. ۴. به تعویق انداختن ترس شما از انتخاب اشتباه باعث میشود تا زمانی که ممکن است تصمیم‌گیری را به تعویق بیندازید. به تعویق انداختن شما، ممکن است فرصت های زیادی را از دست بدهید ۵.وابستگی بیرونی شما موقعیت هایی را ایجاد می کنید که به جای اینکه خودتان تصمیم بگیرید، به دیگران اجازه می‌دهید برای شما تصمیم بگیرند. ممکن است بسیاری از شخصیت‌های دستکاری یا مستبد را به زندگی خود جذب کنید زیرا تمایل آنها به مسئولیت در ابتدا برای شما حس خوبی دارد. ۶.عواقب اغراق آمیز شما در مورد عواقب تصمیمات کوچک اغراق می‌کنید. این می‌تواند باعث شود که برای انتخاب درست فشار زیادی به خودتان وارد کنید
هیچ دلیل قطعی برای ترس از تصمیم‌گیری مشخص نشده است؛ ولی به نظر می‌رسد هم عوامل ژنتیکی و هم عوامل محیطی در آن نقش دارند. ۱.عوامل ژنتیکی بعضی از ما به خاطر آمادگی‌های ژنتیکی بیشتر مستعدیم که دچار اختلالات اضطرابی بشویم. البته ژنتیک تنها عامل موثر برای مشکلات اضطرابی نیست. قرار گرفتن در بعضی محیط‌ها تأثیر عوامل ژنتیکی را بیشتر می‌کند. اگر به خاطر آمادگی‌های ژنتیکی مستعد اضطراب باشید و در کنارش، گاهی تصمیم اشتباهی بگیرید و به خاطرش سرزنش شوید، ممکن است تصمیم‌گیری در ادامه زندگی‌تان برایتان ترسناک باشد و هنگام تصمیم‌گیری از عواقب آن وحشت کنید.
۲.عوامل محیطی محیط نیز به روش‌های گوناگونی می‌تواند ترس از تصمیم‌گیری را ایجاد کند. برای مثال پدر و مادر کنترل‌گری که از کودکی اجازه تصمیم‌گیری‌های کوچک را به فرزند خود نمی‌دهند، می‌توانند زمینه‌ساز این مشکل باشند. گاهی بزرگ شدن در کنار پدر و مادری که خودشیفته‌اند، می‌تواند در ایجاد نشانگان دیسدوفوبیا نقش داشته باشد. پدر و مادری که مهم نیست چه تصمیمی گرفته باشید، نظر آنها مهم‌تر است و تصمیمات و اقدامات شما را بی‌ارزش می کنند. ممکن است در نتیجه چنین شرایطی و تکرار مداوم آن، یک رویداد بد به همه رویدادهای مشابه تعمیم بدهیم. برای مثال اگر والدین کودک را به دلیل پیامد تصمیماتش به‌شدت سرزنش کنند، فرد در ادامه به دلیل ترس از عواقب ترجیح می‌دهد که تصمیمی نگیرد. در واقع به‌جای اینکه با خود بگوید: من فقط یک تصمیم اشتباه گرفتم، این موقعیت را به همه موقعیت‌های دیگر تعمیم می‌دهد و می‌گوید: من همیشه تصمیمات اشتباه می‌گیرم. من از تصمیم‌گیری می‌ترسم!
۱.ترس شما از انتخاب اشتباه باعث میشود تصمیم‌گیری را به تعویق بیندازید و در نتیجه ممکن است فرصت‌های زیادی را از دست بدهید. ۲.به جای توجه به نیازها، علایق و شرایط خود، بیشتر به نظرات دیگران برای تصمیم‌گیری تمرکز می‌کنید که باعث میشود خودتان را نادیده بگیرید. ۳.گاهی ممکن است مسئولیت تصمیم‌گیری را کاملاً به عهده دیگران بگذارید و خنثی باشید. بسته به اینکه مسئولیتش را به گردن چه کسی می‌اندازید، روابطتان تحت تاثیر قرار می‌گیرد؛ ممکن است مورد سواستفاده قرار بگیرید، یا دیگران را تحت فشار بگذارید. ۴.ممکن است از دیگران خشمگین باشید و به خاطر پیامد تصمیم‌هایشان آنها را سرزنش کنید. یا احساس قربانی بودن کنید و روی سایر جنبه‌های زندگی‌تان هم تاثیر بگذارد. ۵.دشواری در تصمیم‌گیری می‌تواند عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس شما را از بین ببرد و سطح استرس و ناراحتی روانی شما را بالاتر ببرد. ۶.ترس از تصمیم‌گیری می‌تواند توانایی شما را برای داشتن زندگی رضایت‌بخش محدود کند؛ زیرا ممکن است در جنبه‌های مختلف زندگی خود احساس گیرکردن یا محدودیت کنید.
۱.عوامل شناختی الگو های تفکر منفی، مانند فاجعه‌سازی یا عدم باور به توانایی‌های خود می‌تواند باعث تردید در تصمیم‌گیری شود. ۲.کمال گرایی داشتن استانداردهای بالا و ترس از اشتباه احتمال این وضعیت را افزایش می‌دهد. ۳.تجارب آسیب‌زا: مواجهه با عواقب منفی در تصمیم‌گیری‌های قبلی ترس از تصمیم‌گیری را افزایش می‌دهد. ۴.اختلات اضطرابی افرادی که سابقه اختلالات اضطرابی، مانند اختلال اضطراب فراگیر یا اختلال اضطراب اجتماعی دارند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به این وضعیت باشند. ۵.اعتمادبه‌نفس پایین: عدم اعتماد به توانایی‌های خود یا ترس از قضاوت دیگران می‌تواند این شرایط را تشدید کند.
اگر پسندیدی، لایک کن و به سازنده انرژی بده!
نظرات بازدیدکنندگان (0)