باد های سئول....

دختری که پدر نداره،خواهرش گم شده و از مامانش خوشش نمیاد.میخواد با دوستش فرار کنه.اما....اون خبر نداره چه سرنوشتی در انتظارشه.....°پارت اول°

سئول زیر باران سنگین ماه ژوئن غرق شده بود. نور چراغ‌های نئون خیابان‌های هونگ‌ده روی آسفالت خیس می‌لغزید و تصویر مات دنیا را در چشمان سوجین منعکس می‌کرد. دختر هجده‌ساله‌ای که کیف سنگین‌اش را محکم تر از همیشه در دست گرفته بود. داخل کیف، تنها چند دست لباس، پول‌های پس‌انداز شده از کار پاره‌وقت در کافه، و یک عکس قدیمی از یونگ—خواهر کوچک‌ترش—قرار داشت.

پشت سرش، آپارتمان کوچکی که سه نفر در آن زندگی می‌کردند، مثل قفسی تاریک به نظر می‌رسید. مادرش،می‌سونگ، هنوز صدایش می‌زد: — سوجین! برگرد اینجا! دیوانه شده‌ای؟!

اما او دیگر گوش نمی‌کرد. نه بعد از آن شب که فهمید یونگ آن فرشته چهارده‌ساله‌ای که همیشه به او می‌گفت "اونجا رو نگاه کن،اون ستاره رو می‌بینی؟ مال منه!" و مادرشان فقط ایستاده بود و به دیوار خیره شده بود، انگار نه انگار که دنیا فرو ریخته.

سوجین به سمت ماشین کمپینگ قدیمی دوستش *چجی‌هو دوید. جی‌هو، پسر بیست‌ساله‌ای که موهای آبی‌اش همیشه زیر کلاه کاپشن قایم بود، در را باز کرد: — مطمئنی که می‌خوای این کار رو بکنی؟ — بله. از این جهنم باید فرار کنم. ماشین با صدایی خرخرکنان روشن شد و سئول را پشت سر گذاشت. مقصدشان یک روستای دورافتاده در گانگوون بود جایی که روی نقشه‌های گوگل به زحمت پیدا می‌شد. جی‌هو گفت آنجا کسی آن‌ها را نمی‌شناسد.

اما سوجین نمی‌دانست که این سفر، نه شروع آزادی، که قدم گذاشتن به تاریکی‌ای بود که حتی تصورش را هم نمی‌کرد...