ابشار جاذبه فصل۳ پارت۶

ابشار جاذبه

سلام منم و میدونم زیادی منتظرتون گزاشتم شرمنده چون دوبار نوشتمش ولی تستچی ردش کرد و دارم برای بار سوم دارم مینویسم!(قدر بدونین عزیزانم)خب حرف زدن بسه بریم سراغ داستانن❤

وایولت:ببینم خسته شدی؟ بیل:دیگه از دستت خسته شدم! دیگه تحملم تموم شد! باید ورد باستانی رو بخونم!(بیل از رفت بیرون و داشت ورد رو میخوند)میبل:واییی جاذبه یک دفعه کجا غیبش زد؟ دیپر:چرا همه چی رو هوا معلقه؟ فورد:وایی نه! دیپر:چی شده عمو فورد؟! فورد:بیل داره ورد باستانی رو میخونه این ورد باعث میشه همه چی رو نابود کنه و هیچی زنده نمونه! وندی:پس چرا اینجا نشستیم و داریم هم دیگه رو نگاه میکنیم! باید بریم جلوی بیل رو بگیریم! (همه موافقت کردن و داشتن میرفتن جلوی بیل رو بگیرن) وایولت:واییی جاذبه کجا رفت! همه چیز معلقه! خب اون مثلث ورد نمیدونم چی چی رو داره داره میکنه و بنظر خطرناک میاد باید برم جلوش رو بگیرم! ولی چطوری. . . (وایولت ماشینا رو دید که داره به سمت بالا بیشتر دارن میرن) وایولت:راه حل پیدا شد! (وایولت با استفاده از ماشین ها که دارن میرن بالا به سمت بیل رسید) وایولت:الان میگیرمت! بیل:نه صبر کن نیااااا!!!

(بوممممم تمام هیولا ها و موجودات عجیب اون بعد برمیگرد)میبل:وایییی نه نکنه که‌ . . . دیپر:میبل گریه نکن! فورد:اون یک قهرمانه! میبل:اون باید زنده باشه اون نباید بم*ره نباید این اتفاق میفتاد! دیپر:میبل میبل:همش تقصیر منه نباید درباره ی ماجراجوییامون بهش میگفتیم هیچوقت نباید اون رو میوردیم اینجا! همش تقصیر منه! دیپر:تو فقط نیستی منم تقصیر داشتم! وندی:این گریه بازیاتون رو تموم کنید من مطمعنم که اون زندس بهتون قول میدم اون حتمی هست! استنلی:منم بیشتر باید حواسم بهش میبود عسلیا تقصیر منم هست! فورد:من هیچوقت نباید با بیل معامله میکردم اگه اینکار رو نکرده بودم هیچوقت این اتفاق بد نمیوفتاد! وندی:هی بچه ها اونجا رو نگاه کنید یک چیز شبیه شهاب سنگ داره میره سمت جنگل! استنلی:خب اول بیل حالا هم فضایی ها ! فورد:بهتر بریم ببینیم اون چیه ممکن چیز خطرناکی باشه! (همه رفتن سمت اون چیزی که شبیه شهاب سنگ بود)دیپر:وندی توهم میایی؟ وندی:نه ممنون باید مردم شهر رو از زیر این اواره ها بیاریم بیرون! کندی:سعی میکنیم خونتون رو اروم بزاریم سرجاش! گراندا:چون براش یک دکمه ی از بین بردن این دست و پا گزاشتیم ! میبل:ما رفتیم دیپر!دیپر:الان میام!

وایولت:واییی سرم سرم چقدر درد میکنه!اخخخ بیل:میشه انقدر غر غر نکنی؟ وایولت:تو کی هستی و اینجا چیکار میکنی؟ پسری که موهات زرده؟! بیل:اروم باش وانیلی منم بیل چیزی نشده! وایولت:پس چرا یک ادم شدی؟ بیل:پس چرا تو یک مثلث شدی؟ وایولت:صبر کننن چیییییبب!!!؟؟ میبل:اون صدای داد وایلیه اون زندست! زود باشین بچه ها باید بهش برسیم! دیپر:امکان داره توی دردسر باشه! (همه سریع رفتن به سمت جایی که داد وایولت امد) (وایولت یقه ی بیل رو گرفت)وایولت:چه براییی سرم اوردی دوریتوی بی&ری*خت؟!! بیل:اروم باش چیزی نشده که فقط جاهامون باهم جا به جا شده! همین! وایولت:همین؟ زود باش حرف بزنن! میبل:واییی وایلی تو کجایی. . . (فورد تفنگ*ش رو اورد بیرون و وایولت رو تحدید کرد)فورد:بیل زود باش اون پسر رو ول کن! (وایولت بیل رو ول کرد و بیل سریع در رفت) فورد:با شماهم بودم! بیل:اییی بابا فورد:بگوو ببینن وایولت کجاست حرف بزن! وایولت:عمو فورد این منم وایولتم فقط بیل یک بلایی سرم اورده! فورد:من رو خ*ر فرض نکن بیل فکر نکن رنگت رو سفید کردی میتونی من رو فریب بدی!میبل:اگه تو وایلی هستی فقط وایی میدونه که من . . . وایولت:تو توی دست چپ تو یک زخم خیلی کوچیک هست که قابل دیدن نیست! میبل:اون خود خودشههه میبل:چه بلایی سرت امده چرا شبیه بیل شدی!؟ وایولت:بهتر از مقصر بپرسیم همون پسر با موهای زردش! (فورد سریع تف*نگ رو روی بیل گزاشت)فورد:بیل زود باش حرف بزن وگرنه ابکشت میکنم! بیل:اروم باش شیش انگشتی چیزی نشده که! فورد:چیزی نشده تو زدی برادر زارم رو شبیه خودت کردی بعد میگی چیزی نشده؟ زود باش بگوو:بیل ام خوب به خاطر ورد باستانیه. فورد:اهم بیل:این ورد اینطوریه که وقتی کسی داره این ورد رو میخونه کوچک ترین مکثی کنه یا ورد رو اشتباه بگه جاش با اولین کسی که لمس کنه عوض میشه مثلا یک انسان پر*و بیاد به یک سایفر دست بزنه خب جاشون عوض میشه! وایولت:به کی گفتی پ*رو مثلث متساوی اضلاع! (دیپر و میبل وایولت رو عقب نگه داشتن تا یک وقت بیل رو به به چو*خ نده!) بیل:اروم باش وانیلی! وایولت:به من نگو وانیلی! بیل:وانیلی! وایولت:میبل بزار یک درسی بهش بدم تا ۱۰۰ قرن یادش بمونه! میبل:اروم باش خواهر من! فورد:خب راهی هست که بشه این طلسم رو از بین ببریم!؟ بیل:اره! فورد:بگوو بیل:باشه خب . . .