اختراعاتی که هدفشون کمک بوده ولی عواقب ناخواسته‌ای داشتن یا استفاده‌های وحشتناکی ازشون شده: مثل “دستگاه پنبه‌زنی” که با وجود متحول کردن صنعت، باعث افزایش برده‌داری شد، یا “کالسکه ضد گاز” که نمادی از وحشت جنگ و تلاش برای بقا بود.
بم*ب اتم: چیستی: بم*ب اتمی یا بم*ب هسته‌ای، یک سلاح انفجاری است که از انرژی آزاد شده توسط واکنش‌های هسته‌ای (شکافت هسته‌ای یا گداخت هسته‌ای) استفاده می‌کند. این بمب‌ها قادر به تخریب گسترده، کشتار جمعی و ایجاد آلودگی رادیواکتیو طولانی‌مدت هستند. چرا ترسناک است؟ ترسناک بودن بمب اتمی در قدرت ویرانگری بی‌حد و حصر آن نهفته است. اولین و تنها باری که این بمب‌ها در جنگ استفاده شدند (در هیروشیما و ناکازاکی در سال 1945)، فاجعه‌ای انسانی رقم زدند که تا به امروز در یادها مانده است. این بمب‌ها توانایی نابودی شهرها، تغییر آب و هوا و حتی پایان دادن به تمدن بشری را دارند. صرف وجود این سلاح‌ها، یک تهدید دائمی برای صلح جهانی محسوب می‌شود و یادآور توانایی بشر برای خلق ابزارهای خودویرانگر است. ترس از “زمستان هسته‌ای” و انقراض نوع بشر، یکی از عمیق‌ترین ترس‌های جمعی است
بم*ب‌های خفاشی: چیستی: در طول جنگ جهانی دوم، ایالات متحده پروژه‌ای را برای توسعه “بم*ب‌های خفاشی” آغاز کرد. این ایده شامل بستن بم*ب‌های آتش‌زا کوچک به خفاش‌ها بود و سپس رها کردن آن‌ها بر فراز شهرهای ژاپن. تصور می‌شد که خفاش‌ها در ساختمان‌های چوبی و کاغذی پناه می‌گیرند و سپس بمب‌ها منفجر می‌شوند و آتش‌سوزی گسترده‌ای ایجاد می‌کنند. چرا ترسناک است؟ ترسناک بودن این ایده در خلاقیت شیط*انی و بی‌رحمانه آن نهفته است. استفاده از حیوانات بی‌گناه به عنوان حاملان م*رگ، نشان‌دهنده حدی از استیصال و وحشی‌گری در جنگ است. با وجود اینکه این پروژه هرگز به طور کامل عملیاتی نشد (چون خفاش‌ها به جای هدف، در مکان‌های دیگری پناه گرفتند و حتی به پایگاه‌های آمریکایی آسیب زدند)، اما نفس ایده، نشان‌دهنده پتانسیل بشر برای طراحی روش‌های غیرانسانی و عجیب برای کشتار است. این ایده، سوالاتی عمیق درباره اخلاقیات در جنگ و ارزش جان موجودات زنده را مطرح می‌کند.
کالسکه ضد گاز (Gasproof Pram): چیستی: در اواخر دهه 1930، و در آستانه جنگ جهانی دوم، در انگلستان، نوعی کالسکه طراحی شد که برای محافظت از نوزادان در برابر حملات گازهای سمی (شیمیایی) استفاده می‌شد. این کالسکه‌ها دارای محفظه‌ای مهر و موم شده، فیلتر هوا و پنجره‌ای بودند تا والدین بتوانند نوزاد خود را ببینند. چرا ترسناک است؟ این کالسکه در ظاهر یک ابزار محافظتی است، اما ترسناک بودن آن نه در خود کالسکه، بلکه در نیازی است که باعث اختراع آن شد: ترس و وحشت از حملات شیمیایی در جنگ. وجود چنین کالسکه‌ای، نشان‌دهنده اوج ناامیدی و تلاش انسان برای محافظت از بی‌گناه‌ترین و آسیب‌پذیرترین موجودات (نوزادان) در برابر ته*دیدات وحشتناک جنگ مدرن است. این کالسکه نمادی از جهانی است که در آن حتی معصومیت دوران کودکی نیز از سایه شوم جنگ در امان نیست، و این، ذاتاً وحشت*ناک است. دیدن یک نوزاد در چنین محفظه‌ای، تداعی‌کننده فضای خفقان‌آور و پر از تهدید آن دوران است.
دستگاه پنبه‌زنی (Cotton Gin): چیستی: دستگاه پنبه‌زنی، که توسط الی ویتنی در سال 1793 اختراع شد، ابزاری بود که جداسازی الیاف پنبه از دانه را به شدت تسریع بخشید. قبل از آن، این کار به صورت دستی و بسیار زمان‌بر انجام می‌شد. چرا ترسناک است؟ در نگاه اول، این یک اختراع درخشان و مفید به نظر می‌رسد که کارایی را افزایش داد. اما ترسناک بودن آن در عواقب ناخواسته‌ای است که به بار آورد. با افزایش سرعت جداسازی پنبه و سودآوری بیشتر، تقاضا برای پنبه به شکل سرسام‌آوری بالا رفت. این موضوع منجر به افزایش شدید نیاز به نیروی کار برده در جنوب ایالات متحده شد. در واقع، این اختراع به جای کاهش نیاز به بردگان، آن را به اوج خود رساند و باعث رنج و مشقت بی‌شماری برای میلیون‌ها انسان شد. از این رو، دستگاه پنبه‌زنی نمادی از این است که چگونه یک پیشرفت تکنولوژیک می‌تواند ناخواسته به ابزاری برای تشدید بی‌عدالتی و ظلم تبدیل شود. ترسناک است که چگونه یک “نوآوری” می‌تواند ریشه‌های شر را عمیق‌تر کند.
قفس نگهداری کودکان در هوا (Baby Cages): چیستی: در دهه‌های 1930 و 1940 در مناطق پرجمعیت و آپارتمانی شهرهای بزرگ مانند لندن، به ویژه برای والدینی که فضای کافی برای بازی و تنفس کودک در حیاط یا بالکن نداشتند، “قفس‌های کودک” ابداع شد. این‌ها در واقع قفس‌های فلزی بودند که به بیرون پنجره آپارتمان‌ها متصل می‌شدند و به نوزادان و کودکان خردسال اجازه می‌دادند در هوای آزاد “بازی” کنند. چرا ترسناک است؟ در ظاهر، این قفس‌ها شاید راه حلی خلاقانه برای مشکل کمبود فضا و فراهم آوردن هوای تازه برای کودکان به نظر برسند. اما ترسناک بودن این اختراع در چندین بُعد نهفته است:تصویر تکان‌دهنده: تصور یک نوزاد یا کودک خردسال که در یک قفس در ارتفاع بالا معلق است، بدون شک برای هر بیننده‌ای تکان‌دهنده و آزاردهنده است. این تصویر تداعی‌کننده زندانی بودن و رها شدن است، نه مراقبت و آسایش. خطرات احتمالی: حتی با وجود تدابیر ایمنی، خطرات سقوط، عدم پایداری، یا قرار گرفتن کودک در معرض شرایط آب و هوایی نامناسب (باد شدید، باران، سرما) وجود داشت. این قفس‌ها می‌توانستند به جای فراهم آوردن محیطی امن، خود به منبع خطر تبدیل شوند. نماد ناامیدی شهری: این قفس‌ها همچنین نمادی از شرایط سخت زندگی در شهرهای پرجمعیت آن دوران و ناامیدی والدین برای فراهم آوردن حداقل امکانات برای فرزندانشان هستند. ترسناک است که چگونه نیازها و محدودیت‌ها می‌توانند انسان را به سمت راه‌حل‌هایی سوق دهند که از نظر اخلاقی و انسانی پرسش‌برانگیز هستند.
لباس‌های ضد گاز و ماسک‌های ترسناک در جنگ جهانی اول و دوم: چیستی: با ظهور جنگ شیمیایی در جنگ جهانی اول، نیاز به محافظت در برابر گازهای سمی به شدت احساس شد. در ابتدا، ماسک‌های گازی ساده‌ای ساخته شدند، اما با پیشرفت جنگ و توسعه گازهای جدید، لباس‌های محافظتی کامل و ماسک‌هایی با طراحی‌های عجیب و غریب برای تطابق با انواع گازها و نیازهای نظامی (مثلاً ماسک‌هایی با ظاهر شبیه فیل یا اشکال دیگر برای محافظت از اسب‌ها و حیوانات باربر) ابداع شدند. چرا ترسناک است؟ تجسم وحشت شیمیایی: این لباس‌ها و ماسک‌ها تجسمی عینی از وحشت جنگ شیمیایی هستند. تصویری از سربازان یا غیرنظامیان که در این لباس‌های عجیب و ترسناک پوشیده شده‌اند، نشان‌دهنده محیطی است که در آن حتی نفس کشیدن عادی نیز می‌تواند کشنده باشد. غیرانسانی کردن ظاهر: ماسک‌ها صورت انسان را به شکلی غیرانسانی و گاهی شیطانی تغییر می‌دهند. این تغییر ظاهر، به نوعی از دست دادن انسانیت و تبدیل شدن به موجودی مکانیکی یا هیولایی برای بقا در یک محیط سمی را نشان می‌دهد. یادآور وحشی‌گری جنگ: این اختراعات، یادآور اوج وحشی‌گری و ناامیدی در جنگ‌هایی هستند که در آن نه تنها انسان‌ها به ابزارهایی برای کشتار تبدیل می‌شوند، بلکه حتی برای زنده ماندن باید شبیه به موجوداتی غیربشری شوند. ترسناک است که چگونه نیاز به بقا، می‌تواند به خلق چنین "لباس‌های زنده"ای منجر شود.
عروسک‌های “تسخیر شده” (Haunted Dolls) چیستی: اگرچه این‌ها اختراعاتی به معنای ابزاری نیستند، اما ساخته دست بشرند و به دلیل داستان‌ها و باورهایی که درباره‌شان وجود دارد، در دسته “اجسام ترسناک” قرار می‌گیرند. عروسک‌هایی مانند “آنابل” در موزه‌های اشیاء ماوراء الطبیعه نگهداری می‌شوند و ادعا می‌شود که توسط ارواح یا نیروهای شیطانی تسخیر شده‌اند و قادر به انجام اعمال ماوراء طبیعی و ایجاد وحشت هستند. چرا ترسناک است؟ ترسناک بودن این عروسک‌ها ریشه در چندین عامل دارد: تضاد با معصومیت: عروسک‌ها معمولاً نماد معصومیت، بازی و شادی دوران کودکی هستند. وقتی همین نماد به موجودی ترسناک و پلید تبدیل می‌شود، تضادی ایجاد می‌کند که عمیقاً آزاردهنده است. نفوذ ماوراءالطبیعه در زندگی روزمره: باور به اینکه یک شیء بی‌جان می‌تواند توسط نیرویی ماوراءالطبیعه تسخیر شود و در زندگی افراد اختلال ایجاد کند، ترس از ناشناخته و عدم کنترل را در انسان بیدار می‌کند. این ترس از این ناشی می‌شود که هر شیء ساده‌ای در خانه می‌تواند تبدیل به منبع وحشت شود. داستان‌سرایی و تلقین: قدرت داستان‌سرایی و تلقین نقش بسیار مهمی در ترسناک کردن این عروسک‌ها دارد. فیلم‌ها، کتاب‌ها و روایت‌های شفاهی باعث می‌شوند که حتی بدون تجربه مستقیم، افراد از این اشیاء بترسند. ترسناک است که چگونه یک داستان می‌تواند یک شیء عادی را به یک نماد وحشت جهانی تبدیل کند.
اگر پسندیدی، لایک کن و به سازنده انرژی بده!
فرصت؟
عالی بود💚🎀
خسته نباشی
همچنین