تفاوت پیوند یونی و کووالانسی

تفاوت پیوند یونی و کووالانسی: برخورد علم با دو نوع ارتباط شیمیایی

در دنیای شیمی، اتم‌ها برای رسیدن به پایداری و کامل شدن لایه‌ آخر الکترونی خود، وارد تعاملاتی می‌شن که منجر به تشکیل مولکول‌ها و ترکیبات مختلف می‌شن. دو نوع رایج از این تعاملات، پیوند یونی و پیوند کووالانسی هستن که پایه‌ی بسیاری از ساختارهای شیمیایی رو تشکیل می‌دن. اما تفاوت این دو در چیست؟

در پیوند یونی، اتم‌ها وارد معامله‌ای می‌شن که یکی الکترونش رو کاملاً می‌ده و دیگری کاملاً می‌گیره. این نوع پیوند بین فلزات و نافلزات اتفاق می‌افته.

مثال کلاسیک: سدیم (Na) که یک فلز قلیاییه، یک الکترون به کلر (Cl) می‌ده تا هر دو به آرایش پایدار برسن. حاصل این تعامل، ترکیب NaCl یا همون نمک خوراکیه. نتیجه‌ی این انتقال: سدیم تبدیل به یون مثبت (Na⁺) و کلر تبدیل به یون منفی (Cl⁻) می‌شن و بارهای مخالف همدیگه رو جذب می‌کنن—مثل آهن‌ربا. خواص ترکیب یونی:دمای ذوب بالا ، محلول در آب ، رسانای جریان الکتریکی در حالت مذاب یا محلول

در پیوند کووالانسی، اتم‌ها به جای اینکه الکترون رو بدن یا بگیرن، اون رو با هم شریک می‌شن. این نوع پیوند معمولاً بین دو نافلز رخ می‌ده.

مثال رایج: تشکیل آب (H₂O) از دو اتم هیدروژن و یک اتم اکسیژن. هر هیدروژن یک الکترون مشترک با اکسیژن داره، و اکسیژن هم در مجموع دو الکترون با هیدروژن‌ها شریک می‌شه. نتیجه‌ی این اشتراک: مولکول‌هایی با ساختار مشخص و پایدار ساخته می‌شن که بار الکتریکی ندارن. خواص ترکیب کووالانسی:• اغلب دمای ذوب و جوش پایین‌تر، معمولاً نامحلول یا کم‌حل در آب، رسانا نیستن (در حالت عادی)