زندگی من در آکواریوم ( 1 )

این داستان درباره ی دختریه که میخواد با یسری مشکل دست و پنجه نرم کنه ( نوشته شده از کتاب ) و هکچنین کلماتی که اول هر پارت مینویسم اسم فصل ها میباشد

21 فوریه : جیمز راموس دیروز موهایش را کوتاه کرده بود . خب حالا که چی ؟ منظورم این نبود که بد شده . شکل کله اش کاملا معمولی بود و گوش هایش هم مثل دلقک ها گنده نبود . حالا میشد چشم هایش را دید ( قهوه ای بود ) البته اگر برایت مهم بود .

برای من مهم نبود . برعکس دوتا دوست صمیمی ام . کیلانی و میزی و احتمالا یک عالمه دختر کلاس هفتمی دیگر . من خیلی توی فکر جیمز راموس و موهایش نبودم . آن روز صبح همانطور که پیاده می رفتیم مدرسه و کیلانی یبند درباره ی جیمز راموس و مدل موهایش حرف می زد سعی کردم روی لینک موضوع دیگری کلیک کنم .

به خودم گفتم : به چیزهای دیگر فکر کن . مثلا خرچنگ هایی که قراره بیاریم تو آزمایشگاه علوم . اون آکواریوم ها که داریم داخلشون چیزمیز می چینیم . قراره کلی آزمایش باحال انجام بدیم . . .

میزی آستین ژاکتم را کشید . پرسید : ( زینی به نظرت این جوری نیست ؟ ) به دنبال سرنخ و کمکی به کیلانی نگاه کردم . ( چی دقیقا ) ( اینکه جیمز از کیلانی خوشش میاد ! ) گفتم : ( آهان چرا حتما همین طوره . )

( زینی ناراحتی نشی ها . ولی دوباره اون جوری شدی ) صورت میزی در آن هوای سرد رنگ پرده به نظر می رسید و کک مک هایش شبیه نقطه و ویرگول های روی کاغذ شده بودند .

( چجوری ) کیلانی آرام گفت : ( حواست بهمون نیست . یه جوری رفتار میکنی انگار اینجا نیستیم . ) اعتراض کردم : ( نه خیرم . خب آره بعضی وقت ها فکرم یه ذره می ره این ور اونور . . .)

میزی غرولندی کرد و گفت : ( زینی یه چیزی ازت بپرسم ؟ اگه نمی خوای با ما باشی . چرا الان پیشمونی ؟ ) نمی توانستم جواب سوالش را بدم .

حتی با اینکه کلمات توی ذهنم حاضر و آماده بودند . معلومه که می خوام باهاتون باشم . راستش رو بگم با وجود همه ی اتفاق هایی که خانواده ام رو درگیر کرده اگه شما دوتا رو نداشتم اصلا نمیتونستم بیام مدرسه .