خورشیدآرزو

|فریدون مشیری|

بگذار سر به سینه ی من تا که بشنوی،آهنگ اشتیاق دلی درد مندرا|شاید که بیش از این نپسندی به کار عشق،آزار این رمیده ی سردر کمندرا

بگذار سر به سینه ی من تا بگویمت،اندوه چیست، عشق کدامست، غم کجاست|بگذار تا بگویمت این مرغ خسته جان،عمریست درهوای تواز آشیان جداست

دلتنگم، آنچنان که اگر بینمت به کام،خواهم که جاودانه بنالم به دامنت|شاید که جاودانه بمانی کنار من،ای نازنین که هیچ وفانیست با منت

تو آسمان آبی آراموروشنی،من چون کبوتری که پرم درهوای تو|یک شب ستاره های تورادانه چین کنم،با اشک شرم خویش بریزم به پای تو

بگذار تا ببوسمت ای نوشخند صبح،بگذار تابنوشمت ای چشمه ی شراب|بیمار خنده های توام ، بیشتر بخند،خورشید آرزوی منی ،گرم تر بتاب