مادران جنگ جهانی

این پست درمورد پرستارها توی جنگ جهانی اول و دوم هست اطلاعات زیاد و خاصی نیست ولی ارزش خوندن داره

پرستاران، وظیفه مهم مراقبت از مجروحان و بیماران در بیمارستان‌های صحرایی و خطوط مقدم را بر عهده داشتند و با فداکاری در شرایط سخت به مداوای آنها می‌پرداختند. پرستاران نه تنها به مداوای مجروحان می‌پرداختند، بلکه در تامین نیازهای اولیه مانند غذا، پوشاک و بهداشت نیز نقش مهمی داشتند.

نقش پرستاران در جنگ جهانی اول و دوم بسیار حیاتی و اساسی بود. آن‌ها به عنوان نیروهای خط مقدم در نجات و مراقبت از مجروحان جنگی عمل می‌کردند. با وجود خطرات زیاد، پرستاران با فداکاری و از خودگذشتگی، جان بسیاری از سربازان را نجات دادند و امید را در دل‌های آن‌ها زنده نگه داشتند. این نقش آفرینی باعث شد تا پرستاری به عنوان یک حرفه مهم و تخصصی در جوامع مختلف شناخته شود. پرستاران با حضور خود و ارائه مراقبت‌های عاطفی، نقش مهمی در حفظ روحیه سربازان و افزایش انگیزه آنها برای ادامه جنگ داشتند.

مراقبان سربازان زخمی تازه از میدان نبرد، با هر نوع آسیب قابل تصوری - از زخم‌های عمیق قفسه سینه و آسیب‌های آسیب‌دیده تا قطع عضو و سوختگی‌های شدید - سروکار دارند. با این حال، یکی از مهم‌ترین جنبه‌های شغلی آنها، کمک به سربازان برای مقابله با آسیب‌های روانی ناشی از تجربیات جنگی وحشیانه بود. پرستاران، پزشکان و بهیاران شجاع جنگ جهانی دوم (مردان وظیفه که به عنوان بهیار خدمت می‌کردند) در مقابله با مرگ قوی ماندند. در برابر حملات برابر حملات، اما از خطر دوری می‌کردند و ترس‌های خود را کنار می‌گذاشتند تا در کنار بیمارانی که به آنها نیاز داشتند، بمانند.

در جنگ جهانی اول و دوم، سرباز ها پرستاران را "مادر" صدا میزدند

بیشتر پرستاران حتی ۱۷ سال هم نداشتند و به سربازان کمک میکردند. سرباز ها گریه میکردند، دست پرستاران را میگرفتند. میگفتند: "مادر"