بلایای مصر در کتاب مقدس، ده فاجعه‌ای هستند که به گفته کتاب خروج، خدا بر مصر نازل کرد تا فرعون را وادار به آزادی بنی‌اسرائیل کند.
برخی مفسران معتقدند که مراد از «طوفان»، سیل بنیان‌کنی بود که بسیاری از خانه‌ها را ویران کرد. برخی نیز آن را به مرگ سریع و فراگیر تفسیر کرده‌اند. گروهی هم بر آنند که «طوفان» در لغت اهل یمن، بیماری طاعون است که شب هنگام بر آل فرعون نازل شد. برخی نیز بیماری «آبله» را مصداق عذاب «طاعون» دانسته‌اند که بر اساس برخی گزارش‌ها آنان اولین قومی بودند که گرفتار این عذاب شده و بعداً هم برای مردم روی زمین باقی ماند. البته شایان ذکر است که بیشتر مفسران معتقدند که «طوفان» به همان باد و باران شدید به همراه سیل است.
قمل (به ضم قاف و تشدید و فتح میم) در مورد این موجود نیز اختلاف است. ابن عباس، مجاهد ، سدی، قتاده و کلبی می‌گویند: منظور ملخ‌های کوچکی است که پر و بال ندارند. مفسرانی نیز آن را به میمون‌های درشت هیکل و یا مگس‌های ریز تفسیر کرده‌اند. گفتنی است که «قَمل» (به فتح قاف و سکون میم) به معنای شپش است و از‌این‌رو برخی مفسران و مترجمان، «قُمّل» موجود در آیه را به شپش تفسیر کرده‌اند.
جراد به معنای «ملخ» است. ملخ بر آنها هجوم آورد، و محصولات کشاورزی آنها را از بین برد.
ضفادع یعنی قورباغه‌ها. به فرمان الهی قورباغه‌های بزرگ و کوچک بر فرعونیان هجوم آوردند، حتی در خانه‌ها و اطاق‌ها و سفره‌ها و ظروف غذا مزاحم آنان بودند، آن‌چنان که زندگی برایشان دشوار شد.
دم (خون)؛ بعضی در تفسیر این آیه گفته‌اند که بیماری رعاف (خون دماغ) به صورت یک بیماری فراگیر درآمده و همگان گرفتارش شدند، ولی بیشتر راویان و مفسران گفته‌اند رودخانه عظیم نیل به رنگ خون درآمد، آن‌چنان که برای هیچ مصرفی قابل استفاده نبود
بارانی از تگرگ و آتش بر سر مصریان بارید و محصولات کشاورزی و درختان را نابود کرد.
جوش‌هایی چرکی بر بدن مردم و حیوانات ظاهر شد.
دام‌های مصریان به بیماری مبتلا شدند و تلف شدند.
تاریکی شدیدی به مدت سه روز بر تمام مصر حکمفرما شد و هیچکس نمی‌توانست حرکت کند.
در این شب، تمام پسران نخست‌زاده مصریان در یک شب مردند.
اگر پسندیدی، لایک کن و به سازنده انرژی بده!
خدا برای ما پیش نیاره
خیلی بد بود
وای
فقط میتونم بگم برگام😶