آل کیست؟

آل چیست و آیا موجود دارد؟

آل یا زائو ترسان در اصل یه باور خرافیه که به عنوان یک موجود اهریمنی می تواند به زنان تازه زا آسیب بزنه و یا حتی اونارو بکشه. بر اساس این باور اگه زائو در شش یا 10 روز اول تولد نوزادش، تنها بمونه، آل از دیوار خانه یا پشت بام وارد اتاق مادر میشه و قلب و شش ( جگر ) زن تازه زایمان کرده را در میاره و با خودش می بره که در اون صورت اگه آل بتونه جگر زن رو به آب برسونه و یا از آب عبور بده، زائو بیمار میشه و حتما می میره. علاوه بر این، آل ها گاهی جفت بچه ها را هم میدزدن و می خورن

تو بعضی موارد هم آلها، نوزادان زیر چهل روز را میدزدن و اون بچه رو با بچه خودشون یا بچه ی جن عوض می کنن. این موجود خیالی که در باور مردمان قفقاز، ایران، آسیای میانه و بخشی از جنوب روسیه وجود داشته، در مناطق مختلف با نام های متفاوتی هم شناخته می شد. به این موجود اهریمنی تو بین کرد ، تو قفقاز الک، تو افغانستان و تاجیکستان هال یا خال، تو کشور های ترک زبان آسیای میانه آلباستی یا آلماستی، تو بین مردم تالش آله ژنک و تو کشمیر و بدخشان هالماستی می گفتن.

اینکه وجود آل واقعیت داره یا نه، قطعا جوابش نه هست اما اینم بدونید که در زمان قدیم هیچکس اطلاعات پزشکی متوسط هم نداشته، پس فوت نوزاد تازه متولد شده یا فوت بچه تو شکم مادر رو به پای آل یا زائوترسان میذاشتن. به همین خاطر بود که از زنی که آخرای بارداری خودشو طی میکرد، لحظه به لحظه مراقبت میکردن. در واقع میتونیم بگیم آل ی موجود افسانه ای هست که کاملا ساخته ذهن مردم قدیمی هست.

دقیقا مثل همون داستانایی که برای زنی که بچه دار نمیشد میساختن و اصلا نمیدونستن مشکل از کجاس. در داستان ها و روایات این موجودات خرافی با بینی گلی، چشمانی آتشین، موهایی ژولیده و نامرتب، دندان هایی آهنین با نیش هایی به جلو آمده مانند گراز های وحشی مانند پیرزنان توصیف شده که علاوه بر کارهایی که قبلا گفته شده، باعث آسیب رساندن به جنین در زهدان مادر و سقط جنین هم میشن.

در اون دوران تقریبا تو همه ی مناطقی که به این موجود افسانه ای باور داشتن، از انواع و اقسام روش ها برای مبارزه با آل استفاده می کردن مثلا یهودی ها تا سه سال موهای پسراشون رو کوتاه نمی کردن تا آل دچار شک و تردید بشه و یا تو ایران موقع زایمان، مردی از طایفه ی زن به پشت بام می رفت و بر تشت مسی می کوفت. تو بعضی از مناطق هم به هیچ وجه تو اتاق و وسایل خواب نوزاد و مادر از رنگ قرمز استفاده نمی کردن و تو ده روز اول زایمان، نام اصلی زائو را به زبان نمی آوردن و اون رو با نام های مریم، عذرا و یا مادر حضرت مسیح صدا میزدن و تا سه روز هم به زن زائو آب نمی دادن. تو بعضی جاها هم موقع زایمان اذان می گفتن و قرآن می خوندن و با خالی کردن آب حوض، تلاش می کردن تا از رسیدن آل به آب جلوگیری کنن.

استفاده از انواع دعاها، وردها، زدن سوزن و سنجاق به لباس نوزاد، چرخاندن شمشیر، خنجر، چاقو و قیچی توسط ماما در بالای سر زائو هم برای جلوگیری از ورود آل به اتاق زائو خیلی رایج بود. علاوه بر اینها قرار دادن سیر، پیاز، زغال، دوده، سوخته ی باروت و کشیدن هفت خط با زغال در اطراف بستر مادر و نوزاد از جمله کارهایی بود که در تصور عموم مانع از رسیدن آل به زائو و نوزاد می شد. قطعا این روزها با پیشرفت علم و دانش پزشکی، همه ی تصورات پیشینیان در مورد وجود موجودی به نام آل زیر سوال رفته و دلایلی کاملا منطقی مانند آمبولی ریه و پارگی رحم برای مرگ زنان زائو وجود داره که اعتقاد به این مسائل را کمرنگ تر از همیشه می کنه.

استفاده از انواع دعاها، وردها، زدن سوزن و سنجاق به لباس نوزاد، چرخاندن شمشیر، خنجر، چاقو و قیچی توسط ماما در بالای سر زائو هم برای جلوگیری از ورود آل به اتاق زائو خیلی رایج بود. علاوه بر اینها قرار دادن سیر، پیاز، زغال، دوده، سوخته ی باروت و کشیدن هفت خط با زغال در اطراف بستر مادر و نوزاد از جمله کارهایی بود که در تصور عموم مانع از رسیدن آل به زائو و نوزاد می شد. قطعا این روزها با پیشرفت علم و دانش پزشکی، همه ی تصورات پیشینیان در مورد وجود موجودی به نام آل زیر سوال رفته و دلایلی کاملا منطقی مانند آمبولی ریه و پارگی رحم برای مرگ زنان زائو وجود داره که اعتقاد به این مسائل را کمرنگ تر از همیشه می کنه.