تفاوت دنیای درونگرا ها و برونگرا ها

در این تست تفاوت درونگرا ها و برونگرا ها رو‌ میفهمیم

برون گرایان بر اساس انرژی گرفتن از افراد عمل می‌کنند. بیشتر از طریق صحبت کردن و مهارت های کلامی با دیگران میتوانند ارتباط برقرار کنند. اصولاً عملگرا و اهل اقدام هستند و در فعالیت های خود به انجام کارهای گروهی گرایش فراوان دارند. تمایل به داشتن دوستان و آشنایان زیادی دارند و تا حدودی نیز علاقه به ایجاد آشنایی با افراد غریبه نیز دارند. اطلاعات خود را به راحتی در اختیار افراد دیگر قرار می دهند. از اینکه در کانون توجه باشند بسیار لذت می‌برند و دوست دارند در اکثر مواقع گوینده باشند تا شنونده. برای بررسی دیدگاه ها و نظرات خود دوست دارند آنها را با دیگران یا در محیط جمعی مطرح نمایند و به این ترتیب بتوانند به ارزشیابی نظرات خود بپردازند. هرچند ممکن است تعداد زیادی دوست داشته باشند ولی به احتمال زیاد تنها با تعداد بسیار محدودی از آنها می توانند ارتباطی باکیفیت برقرار سازند

بسیاری از افراد بر این باور هستند که درونگراها همان انسانهای خجالتی هستند که همیشه در تنهایی خود به سر می برند و از بودن در جمع واهمه دارند و صرفاً تنها بودن را به بودن در جمع ترجیح می‌دهند. اما این درست نیست برای فرد درونگرا صرفا زندگی ذهنی جذابیت بسیار بالایی دارد. در واقع فرد درونگرا از خلوت کردن با خودش و تنهایش لذت می برد. بنابراین حتی اگر خجالتی هم نباشید ممکن است فردی درون گرا باشید.خجالتی بودن لازمه درونگرا بودن نیست. اگر افراد درونگرا علاقه به دیدار اشخاص جدید ندارند به این معنا نیست که قادر به دوست یابی نیستند. یک فرد درونگرا انرژی زیادی باید صرف کند تا بتواند فرد جدیدی را بشناسد.

) به حریم خصوصی آنان و نوع انتخابشان احترام بگذارید. ۲) اجازه دهید با فکر کردن و سپس تعامل با شما گفتگو کنند. ۳) نیاز آنها به فعالیت های فردی را برآورده کنید. چرا که انرژی از دست رفته خود را فقط در خلوت و با تنهایی خود به دست می آورند. ۴) به آنها زمان کافی اختصاص دهید تا بتوانند تصمیمات لازم را بگیرند. ۵) کمک کنید تا در مسیر مناسب خود بدون اضطراب قرار بگیرند. ۶) به دقت به حرف آنها گوش کنید چرا که یکی از مهمترین راه های ارتباطی شما با یک فرد درونگرا گوش دادن فعال است. ۷) درونگراها تکرو یا ضداجتماع نیستند، بلکه صرفاً از خلوت خودشان و نه از بودن در جمع رضایت دارند. ۸) درونگراها اغلب اهل درون نگری و تأمل بر خویشتن هستند که متاسفانه با انزوا و خجالتی بودن اشتباه گرفته می‌شود. ۹) درونگراها لزوماً کم حرف تر از برونگراها نیستند. بلکه ترجیح شان آن است که در موقعیت های مختلف به جای صحبت کردن بیشتر گوش کنند. ۱۰) درونگرایی مترادف با خجالتی بودن نیست. بلکه در واقع افراد درونگرا ترجیح می دهند به جای گفتگوهای گروهی یا در مرکز توجه بودن، گفتگوهای فردی داشته باشند. ۱۱) درونگرا ها ترجیح می دهند مشاهده کننده ی رویدادهای اجتماعی باشند. اما این به آن معنا نیست از حضور در جمع واهمه داشته باشند. ۱۲) درونگراها مشاهدگرانی دقیق هستند که در اغلب موارد میتوانند همدلی عمیقی با افراد نزدیک خود برقرار نمایند.

درونگرایی اجتماعی سبک سنتی یا کلیشه ای درونگرا را در بر می گیرد. این نوع تمایل به ترجیح گروه های کوچکتر یا تنها بودن به جای گروه های بزرگتر و بیشتر دارد. تعامل مداوم با دیگران یا نیاز به اجتماعی بودن می تواند برای درونگراهای اجتماعی بسیار خسته کننده باشد زیرا انرژی خود را از تنهایی می گیرند. درونگراهای اجتماعی ممکن است به عنوان افراد خجالتی تلقی شوند، در حالی که در واقعیت ترجیح می‌دهند در محیط‌های اجتماعی ساکت بمانند یا محتاط باشند. برای اندازه گیری سطح درونگرایی اجتماعی شرکت کنندگان، چیک از آنها می پرسد که جملات درستی مانند “من نیاز شدیدی به بودن در کنار دیگران ندارم” و “من پس از موقعیت های اجتماعی احساس خستگی می کنم، حتی اگر از خودم لذت می برم” برای آنها چقدر است. .

متفاوت از درونگراهای اجتماعی، درونگراهای متفکر لزوماً از موقعیت ها یا رویدادهای اجتماعی دوری نمی کنند. درونگراهای متفکر بیشتر تمایل دارند در افکار خود گم شوند، زیرا ذاتاً بسیار درونگرا و تأمل برانگیز هستند. هنگام پردازش اطلاعات، ممکن است به نظر برسد که این افراد در حالی که افکار خود را سازماندهی می کنند و قبل از صحبت از طریق کلمات خود فکر می کنند، لحظه ای مکالمه را ترک می کنند. این نوع افراد درونگرا در فعالیت هایی مانند مطالعه یا تحقیق آرامش پیدا می کنند، جایی که می توانند در حالت شناختی و متفکر باشند. برای سنجش میزان درونگرایی فکری یک شرکت کننده، از آنها پرسیده شد که جملاتی مانند “من یک زندگی درونی غنی و پیچیده دارم” و “من تمایل دارم درون نگر باشم، یعنی خودم را تجزیه و تحلیل کنم” برای آنها درست است.