نسل خاکستری؛

نسل خاکستری؛پلی بین دیروز و فردا.

ما نسلی هستیم که وسط دو دنیا گیر کردیم؛ نه کاملاً به سنت چسبیدیم، نه کامل به مدرنیته دل دادیم. رگ‌هامون پر از قصه‌های پدربزرگا و ضرب‌المثل‌هایی‌ست که گاهی مثل زنجیر به دست و پامون می‌پیچه، ولی دل‌هامون با آهنگ‌های جدید می‌رقصه و نگاه‌هامون به افق‌های تازه خیره.

ما یاد گرفتیم هم حافظ بخونیم، هم رپ گوش بدیم. هم توی جمع‌های خانوادگی احترام بذاریم، هم توی خیابون راه خودمون رو بریم. گاهی غرورمون قد کوه دماونده، ولی گاهی مثل موج‌های شبکه‌های اجتماعی، بی‌ثبات و نامطمئنیم.

نسل ما، نسلیه که بین گذشته و آینده راه می‌ره؛ دنبال ریشه‌هاست، ولی به آزادی و تغییر هم نه نمی‌گه. ما خاکستریم، رنگ‌مون نه سیاهه نه سفیده، ولی توی همین سایه‌ها، قدرتی نهفته که دنیا هنوز نفهمیده.

ما جنگیدیم با سکوت، با ترس، با قضاوت‌های ناگهانی، اما همیشه ایستادیم، چون می‌دونیم ریشه‌های ما توی خاکی عمیق‌تر از هر کدوم از این حرف‌هاست.

ما خودمون رو ساخته‌ایم، نه صرفاً فرزندان گذشته، نه فقط مسافران آینده، بلکه پلی هستیم، که دو جهان رو بهم وصل می‌کنه، و فردایی متفاوت می‌سازه.