گیر کرده:)

بیدار میشم و همه چیز مثل قبله. و نمی‌دانم چرا فکر می‌کردم که باید تغییر کرده باشد. پس همان ترس مرا به بند کشیده است در چنان افس...ردگی عمیقی فرو رفته‌ام که انگار غرق شده‌ام

من در رختخواب گیر کرده‌ام، و کاش می‌توانستم بیدار شوم، البته به سوی یک زندگی متفاوت، زندگی‌ای با شانس بیشتر.

بلند می‌شوم و می‌بینم که دیگر دیر شده است. همینطور که منتظر ماشین هستم، دارم به نرفتن به مدرسه فکر می‌کنم. طلوع خورشید زیباست، گمان می‌کنم. اما من با بی‌تفاوتی دردی که هیچ‌کس نمی‌داند، تماشا می‌کنم.

من توی این احساسی که نمی‌خوام داشته باشم گیر افتادم، حالا نمی‌تونم جلوی صداهای جیغ مانندی که روی ریل قطار می‌پرن رو بگیرم.

من به کلاس میرسم و از همین الان دارم تقلا میکنم. دوباره دارم جلوی اشکامو میگیرم که چیزی یاد نگیرم. و نمی‌دانم چرا همیشه فکر می‌کنم که قرار است متفاوت باشد.

دارم فاصله می‌گیرم، اسمم را می‌شنوم اما گوش نمی‌دهم. من در گذشته‌ام گیر کرده‌ام، کابوس‌ها را دوباره زندگی می‌کنم، از اینجا بودن متنفرم، اما از آنجا بودن بیشتر متنفرم. من روز را به سختی می‌گذرانم و معلم‌هایم نگران هستند.

من عقب می‌مونم، اما فقط بهشون بگو متاسفم. کلمات نمی‌توانند حق مطلب را در مورد این جهنم غیرقابل تحمل ادا کنند، این داستانی است که برای گفتن بیش از حد دردناک و آزاردهنده است. گیر افتادم، گیر افتادم، گیر افتادم، گیر افتادم. از همه چیز متنفرم، و فکر می‌کنم این بار، بدشانسی آوردم.