تابلوی مونالیزا چجوری معروف شد؟

در این که مونا لیزا اثر هنری مشهور لئوناردو داوینچی است شکی نیست. اما آیا تا به حال تعجب نکرده‌اید از این که چرا این نقاشی قرن شانزدهم، خیلی مشهور است . . . چرا تصور می‌شود چنین نقاشی عالی است؟

وقتی در بیست و یکم ماه آگوست سال 1911 مونا لیزا دزیده شد حتی پابلو پیکاسو نیز مورد سوال و بازجویی قرار گرفت!

ممکن است کسی فکر کند که این واقعیت که آن توسط نقاش بزرگ ایتالیایی یعنی لئوناردو داوینچی خلق شده است برای مشهور شدن این نقاشی در دنیا کافی است. بالاخره این نقاشی به طور گسترده، کار بزرگ و شاهکار هنری داوینچی تلقی می‌شود. اما مورد این نیست. معتقدند که داوینچی این نقاشی را بین سال‌های 1503 تا 1506 کشیده است اما آن تنها در سال 1911 وقتی که گم شد، مشهور گشت.

فردی که بزرگ‌ترین سرقت هنری قرن بیستم را انجام داد کارمند قبلی موزه‌ی لوور به نام ویچنزو پروگیا بود. او و همدستانش در بیستم ماه آگوست به موزه رفتند و یک شب در آن مخفی شدند و روز بعد با نقاشی پنهان شده در روپوش سفیدی که پوشیده بود از موزه بیرون رفت. پروگیا نقاشی را در آپارتمان خودش در پاریس، به مدت دو سال مخفی کرد قبل از این که آن را به شهر فلورانس ایتالیا برای فروش به یک گالری هنری ببرد. وقتی او آن را برای فروش برد صاحب گالری هنری به پلیس اطلاع داد و پروگیا دستگیر شد.

پروگیا در دفاع خودش گفت که می‌خواست نقاشی را به سرزمین اصلی خودش – طبق گفته‌ی او جایی که ناپلئون آن را از آنجا دزدیده بود – برگرداند. او شاید از این واقعیت اطلاع نداشت که ناپلئون تنها 250 سال بعد از کشیدن این نقاشی توسط داوینچی و اهدای آن به فرانسیس اول فرانسه که در آن زمان در دادگاه آخر به عنوان نقاش منصوب شد، به دنیا آمد.

وقتی نقاشی پیدا شد در کل ایتالیا به نمایش گذاشته شد و در سال 1913 به لوور بازگردانده شد. وقتی نقاشی گم شده بود با آشفتگی زیادی که رسانه‌ها ایجاد کرده بودند اعتیاد زیادی ایجاد شد و دولت‌ها همه‌ی سوراخ سمبه‌ها را گشتند و همه جا را زیر و رو کردند تا آن را پیدا کنند. زمانی که پیکاسو مورد سوال و بازجویی قرار گرفت، افراد دیگری همانند جی. پی. مورگان سرمایه دار و دوستدار هنر آمریکایی و شاعر فرانسوی مشهور یعنی گیلائوم آپولینر نیز در لیست مظنونین بودند. با تمام آشوب و هرج و مرجی که ایجاد شد بدیهی بود که بعد از برگرداندن نقاشی به موزه، مردم در آن ازدحام می‌کنند تا نقاشی را ببینند. در اولین دو روز بعد از برگرداندن نقاشی، بیش از 100000 نفر آمده بودند تا آن را ببینند.