۲۰ کلمه مشترک بین زبان فارسی و هندی

۲۰ کلمه مشترک بین زبان فارسی و هندی.

سلام (Salaam) - نمایانگر تحیّت و سلام در هر دو زبان است. کتاب (Kitab) - به معنی "کتاب" در هر دو زبان به کار می‌رود. مادر (Madar) - به معنی "مادر" در هر دو زبان استفاده می‌شود. برادر (Bhai) - به معنی "برادر" در هر دو زبان می‌باشد. خدا (Khuda) - به معنی "خدا" در هر دو زبان استفاده می‌شود.

شب (Shab) - نشان‌دهنده "شب" در هر دو زبان است. روز (Roz) - به معنی "روز" در هر دو زبان استفاده می‌شود. عشق (Ishq) - به معنی "عشق" در هر دو زبان مورد استفاده قرار می‌گیرد. دوست (Dost) - نمایانگر "دوست" در هر دو زبان است. نام (Naam) - به معنی "نام" در هر دو زبان به کار می‌رود.

نان (Naan) - نوعی نانِ تفاله ای و نرم که در هر دو فارسی و هندی مورد استفاده قرار می‌گیرد. چای (Chai) - به معنی "چای" در هر دو زبان به کار می‌رود و نماینده چای محبوب در هر دو فرهنگ است. خنده (Hansna) - به معنی "خنده" در هر دو زبان مورد استفاده قرار می‌گیرد. گل (Phool) - به معنی "گل" در هر دو زبان به کار می‌رود. آسمان (Aasman) - به معنی "آسمان" در هر دو زبان استفاده می‌شود.

دل (Dil) - نمایانگر "دل" در هر دو زبان است. بریانی (Biryani) - غذایی معروف در هر دو فرهنگ که از برنج و گوشت یا مرغ و انواع ادویه تهیه می‌شود. شیر (Sher) - به معنی "شیر" در هر دو زبان به کار می‌رود. باغ (Bagh) - به معنی "باغ" در هر دو زبان استفاده می‌شود. سمبوسه (Samosa) - نوعی خمیری پرنده در هر دو آشپزی که با گوشت یا سبزیجات پر شده است.