جايي نمي‌رم .

خاطراتت هست برعکس تو. تو خوشی غم نداری برعکس من. من دوستت دارم؛ برعکس تو!

نمیدونم چخبره.. میپرسن ازم میگم "سلامتی" سر تکون میدم لبخند میزنم دست تکون میدم راه میرم، مثل همه روزای تعطیل دستامو میذارم تو جیبمو تو پیاده رو راه میرم. راه رفتن سخت میشه وقتی فکرایی که تو سرت رژه میرنو دوستنداری؛ همه کارا سخت میشه حتی نفس کشیدن نمیدونم چخبره.. دنیای اطراف داره مثل شکر تو چایی حل میشه بدون اینکه شیرینش کنی یا حتی از تلخیش کم کنه

بیرون برف میباره مثل عقربه های ساعت دور خودش میچرخه، هوا سرده اینجا.. فضا سرده از درودیوار داره سرم حرف میباره، حرفایی که یروزی یه شبی یلحظه ای با صدای بلند، آروم، زمزمه، تند، ملایم، عصبی یا شاد شنیدم گفتم شنیدی. گفتی؛ حرفایی که یه زمانی برامون مهم بودن و یلحظه دیگه فراموششون کردیم و الان رگبار شدن و روی سرم میبارن. مثل عقربه های ساعت دور خودش میچرخه و میچرخه و میچرخه نمیدونم اینجا چخبره..

.. من همون آدم چندساعت پیشم توهم اون آدم چندسال پیش من همون آدمی که هیچوقتهای زیادی داشت، هرگزهای زیاد‌.. آدمی که تو رو سرنوشتش وایمیستاد و به هیچچیز جز خودش و دنیایی که پس ذهنش بود فکرنمیکرد. آدمی که روز برفی از خونه میزد بیرون و همه سفیدیهارو لگدمال میکرد و جای پاشو روی تن سفید برف جا میذاشت و تو همون آدمی که جای نگرانی برای سرما خوردن من نگران کثیف شدن برفا بودی!

نمیدونم اینجا چخبره.. دارم حساب میکنم حرفایی که تو بهم زدیو حرفایی که من بهت زدم. حرفایی که تو بهم نزدیو من بهت نزدم، چیزایی که تو گلومون موندو موندو جمع شد بغض شد فحش شد.. حرفایی که شاید اگه به وقتش میریختیم بیرون میشد فهمید چخبره شبیه کسی شدم که بعد چندسال برگشته به کوچه های غریبه ای که یوقتی توشون بازی میکردو دیده جای همه اون خونه های قشنگ آپارتمان ساختن. تو شبیه کسی هستی که منو یادش رفته. قول دادنامونو بازیامونو دلشکستنامونو

دادنامونو بازیامونو دلشکستنامونو تو شبیه کسی هستی که دلم براش تنگ شده و اونقدر دوره که دستم به دستاش، به گوشه پالتوش، به شالگردنش نمیرسه تو روی حجم بزرگ سفیدی میریو من دنبالت گم میشم؛ تو میریو رد پا نداری و من میام و رد پا ندارم برفا کثیف نمیشن.. اونجوری دیگه تو از من لجت نمیگیره که داد بزنی "حداقل بذار یه جای این حیاط فسقلی برفا دست نخورده بمونن" من نمیخندم بهتو با صدای عطسه ام پریشون نمیشی. تو با صدای عطسه ام پریشون نمیشیو من تو پریشونیت گم نمیشم