مغزت قراره بترکه!

بیب بیب🚨 سوار اتوبوس بشید راننده میکو صحبت می‌کنه! این بار قراره یک سر به دنیای اطراف مون بزنیم، کمربندا بسته کلاه ایمنی رو بزارید که مغزتون نترکه دکمه لایک زده بشه، بریم؟ حرکت!🚌

۱. لاک‌پشت‌هایی که از طریق نشیمنگاه نفس می‌کشند! لاک‌پشت گردن‌ماری استرالیایی و برخی دیگر از گونه‌های لاک‌پشت‌های آبزی قادرند اکسیژن را از طریق کیسه‌های ویژه‌ای در نزدیکی مقعد جذب کنند. این فرآیند که به “تنفس کلواکال” (Cloacal Respiration) معروف است، به آن‌ها امکان می‌دهد تا مدت‌های طولانی در آب بمانند، به‌ویژه در فصل زمستان که ممکن است در زیر یخ‌ها گیر بیفتند. به جای اینکه مانند پستانداران اکسیژن را از طریق ریه‌هایشان بگیرند، این لاک‌پشت‌ها می‌توانند اکسیژن را مستقیماً از آب جذب کنند. (ناظر عزیز این حقیقته کاری از دست من بر نمیاد، ناظر تورو خدا)

۲. اختاپوس‌ها سه قلب دارند و خونشان آبی است! اختاپوس‌ها دارای سه قلب هستند: دو قلب جانبی که خون را به آبشش‌ها می‌فرستند و یک قلب مرکزی که خون اکسیژن‌دار را به سراسر بدن پمپ می‌کند. دلیل آبی بودن خونشان وجود پروتئینی به نام هموسیانین (Hemocyanin) است که برای حمل اکسیژن از مس استفاده می‌کند، برخلاف هموگلوبین در خون انسان که بر پایه آهن است و رنگ قرمز دارد. هموسیانین برای زندگی در آب‌های سرد و کم‌اکسیژن مناسب‌تر است.

۳. در فضا، آتش به‌شکل کره می‌سوزد! در زمین، شعله‌های آتش به‌دلیل اثرات جاذبه، به سمت بالا کشیده می‌شوند زیرا هوای داغ و سبک به سمت بالا می‌رود و هوای خنک‌تر جایگزین آن می‌شود. اما در محیط بی‌وزنی فضا، این فرآیند اتفاق نمی‌افتد و به جای آن، آتش به‌شکل یک کره‌ی کوچک و یکنواخت می‌سوزد. علاوه بر این، به دلیل نبود جریانات همرفتی (Convection Currents)، سوختن مواد در فضا کندتر صورت می‌گیرد.

۴. مغز انسان در یک روز بیش از ۷۰ هزار فکر تولید می‌کند! بررسی‌های علمی نشان داده که ذهن انسان به‌طور مداوم در حال پردازش اطلاعات است، حتی وقتی که ما آگاهانه روی چیزی تمرکز نداریم. بسیاری از این افکار ناخودآگاه‌اند و ما از آن‌ها اطلاعی نداریم. این فرآیند به عملکرد شناختی، خلاقیت و حتی نحوه تصمیم‌گیری‌های روزمره ما تأثیر می‌گذارد.

۵. یک روز در سیاره زهره طولانی‌تر از یک سال آن است! زهره به‌شدت کند به دور خود می‌چرخد، به‌طوری که یک گردش کامل آن به دور خودش حدود ۲۴۳ روز زمینی طول می‌کشد. اما مدار زهره به دور خورشید تنها ۲۲۵ روز زمینی زمان می‌برد. این یعنی یک روز کامل در زهره (طلوع تا طلوع بعدی) از یک سال آن طولانی‌تر است! دلیل این چرخش آهسته هنوز کاملاً مشخص نیست، اما می‌تواند به دلیل تأثیر گرانشی شدید خورشید و سیارات دیگر باشد.

۶. پنگوئن‌های ماقبل تاریخ به اندازه انسان بودند! پنگوئن‌های غول‌پیکر در گذشته روی زمین زندگی می‌کردند. یکی از این گونه‌ها، Kumimanu biceae، حدود ۱.۷ متر قد و نزدیک به ۱۰۰ کیلوگرم وزن داشت. این پنگوئن‌ها در دوران پالئوسن، یعنی حدود ۵۶ میلیون سال پیش، در اطراف نیوزیلند زندگی می‌کردند. فسیل‌های این پرنده نشان می‌دهد که پنگوئن‌های اولیه بزرگ‌تر از پنگوئن‌های امروزی بودند و احتمالاً به دلیل نبود شکارچیان بزرگ دریایی در آن زمان توانسته بودند به چنین اندازه‌ای رشد کنند.

۷. روی زمین جاهایی هست که قرن‌هاست باران نباریده! بیابان آتاکاما در شیلی خشک‌ترین نقطه روی زمین است و در برخی مناطق آن بیش از ۵۰۰ سال است که هیچ بارانی نباریده. این منطقه به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود، تقریباً هیچ رطوبتی دریافت نمی‌کند. حتی آزمایش‌های علمی نشان داده‌اند که خاک این بیابان به اندازه‌ای خشک است که شرایطی شبیه به مریخ دارد، به‌طوری که ناسا از آن برای آزمایش تجهیزات مریخ‌نوردهای خود استفاده می‌کند.

۸. در بدن انسان باکتری‌هایی زندگی می‌کنند که از نظر تعداد، از سلول‌های بدن بیشترند! تخمین زده می‌شود که بدن انسان حدود ۳۰ تریلیون سلول دارد، اما تعداد باکتری‌هایی که در بدن ما زندگی می‌کنند، تقریباً ۳۹ تریلیون است! بیشتر این باکتری‌ها در دستگاه گوارش ما قرار دارند و به هضم غذا، تقویت سیستم ایمنی و تولید ویتامین‌ها کمک می‌کنند. به این مجموعه از میکروب‌ها «میکروبیوم» گفته می‌شود که نقش حیاتی در سلامت انسان دارد.

۹. برخی درختان می‌توانند با هم “صحبت” کنند! درختان از طریق شبکه‌ای زیرزمینی از قارچ‌های میکوریزی (Mycorrhizal Fungi) با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. این شبکه که به “شبکه چوبی” (Wood Wide Web) معروف است، به درختان اجازه می‌دهد تا مواد مغذی و سیگنال‌های شیمیایی را بین خود منتقل کنند. برخی درختان حتی می‌توانند از این طریق به دیگر درختان درباره حمله حشرات هشدار دهند و باعث تولید مواد دفاعی در سایر درختان شوند.

۱۰. در سطح ماه ردپاهای فضانوردان هنوز سالم مانده‌اند! از آنجا که ماه فاقد جو، باد و باران است، ردپاهای فضانوردانی که در مأموریت‌های آپولو بر سطح آن قدم گذاشتند، برای میلیون‌ها سال تغییر نخواهند کرد. تنها عاملی که ممکن است این ردپاها را از بین ببرد، برخورد میکرومتئوریت‌ها (ذرات کوچک شهاب‌سنگی) یا فعالیت‌های آینده بشر بر سطح ماه است.