ساشیمونو، نجاری بدون میخ و چسب؟

ساشیمونو یک هنر در ژاپن باستان است که در آن بدون استفاده از چسب و میخ سازه های زیبا و ظریف درست میکردن، در این پست به تاریخچه و چگونگی هنر ساشیمونو پی می بریم.

تاریخچه ساشیمونو هنر ساشیمونو به صد ها سال قبل از میلاد مسیح برمیگرده و به عنوان پایه ی هنر های نجاری در ژاپن شناخته میشه، این تکنیک توسط نجاران و صنعتگران برای ساختن معابد،پل ها و ساختمان های با ارزش مورد استفاده قرار می گرفت. اما در طول مدتی این هنر توسعه یافت و به یکی از نماد های فرهنگی ژاپن تبدیل شد

تکنیک های ساشیمونو چیست؟ تکنیک های ساشیمونو بر اساس اتصالات چوبی است. همانند (موژی) و (آری) که بدون استفاده از وسایلی مانند میخ و چسب، قطعات چوب را به هم متصل می کنند. این تکنیک ها دقت و مهارت بالایی میخواهد، و افرادی که با آن کار می کنند از اصول مهندسی دقیق برای تضمین استحکام و پایداری استفاده می کنند. در اسلاید های بعدی راجب تکنیک های این هنر توضیح می دهیم.

موژی_تسوجی همانطور که در اسلاید قبل گفتیم موژی یکی از پرکاربرد ترین اتصالات در ساشیمونو است. این تکنیک شامل برش های زاویه دار برای اتصال محکم دو قطعه چوب است.

کومیکو این تکنیک برای ساخت الگو های زیبا و پیچیده در پنجره ها، در ها و غیره استفاده می شود، این تکنیک زیبا معمولا برای دکوراسیون داخلی خانه ها استفاده میشود.

تسوجی این تکنیک برای اتصال ستون ها به هم و درست کردن مکان های خاص در سازه های بزرگ مثل سقف معبد ها به کار میره

کاربرد های ساشیمونو در معماری ژاپن چیست؟ همانطور که قبلا گفتیم هنر ساشیمونو نقش بسیار زیادی در معماری ژاپن دارد. در ادامه چند نمونه از آنها را به شما نشان می دهیم ۱-معابد و زیارتگاه ها: بسیاری از معبد ها و زیرتگاه ها در ژاپن با استفاده از این هنر ساخته شدن، این هنر به سازنده اجازه سازه هایی با استحکام بالا و زیبایی طبیعی را می دهد ۲-پل ها:برخی از پل ها با استفاده از این هنر ساخته شدن ۳-کلبه ها: ساختار اصلی کلبه ها و حتی برخی از لوازم داخل آنها با این هنر ساخته می شدن، این هنر باعث می شد سازه ها نه تنها زیبا بلکه مقاوم باشن.