ژاپن، کره و چین، شبیه اما متفاوت

ممکن است در نگاه اول ژاپن کره و چین بسیار شبیه هم باشند. حتی خیلی ها معتقدن که این کشور ها یکی هستن! اما این باور غلط است و ما در این پست به بررسی فرق های میان اهالی آسیا شرقی میپردازیم.

بیایید ابتدا ویژگی های هر کشور را توضیح دهیم. ژاپن لباس=مردم ژاپن معمولا لباس های عرفی جامعه خود را می پوشند. لباس های ساده با رنگ روشن در ژاپن محبوبیت بیشتری دارند. اهالی ژاپن در مراسم های رسمی لباس رسمی به تن می کنند و به سنت های خود پایبند هستن. ادامه در اسلاید بعد👈🏻

زبان=ژاپنی در واقع با الهام از زبان چینی ساخته شده است.(ولی باز هم با هم متفاوت هستن) چهره =صورت ژاپنی ها کشیده و کوچک است. همچنین گوشه چشم ژاپنی ها رو به بالا قرار دارد.

کره لباس =هانبوک (Hanbok) لباس سنتی کره است. لباس های کره ای شامل لباس ملی، هانبوک، کفش، و لوازم جانبی است. کره را میتوان یکی ازشیک ترین کشور ها دانست. زیرا مردم آن علاقمند به مد روز و لباس های برند هستند. یکی از معروف ترین ویژگی های هانبوک، رنگ های زنده و خطوط راست و خمیده آن است. هانبوک بخش بزرگی از فرهنگ کره ای در طول تاریخ بوده است. آثاری از هانبوک حتی قبل از دوره سه پادشاهی کره پیدا شده است. قدیمی ترین شکل هانبوک را می توان در نقاشی های نقاشی دیواری مقبره از پادشاهی گوگوریو مشاهده کرد. کره دو نوع سنت لباس داشت. حاکمان و نجیب گیران معمولاً لباس هایی از انواع سبک های خارجی می پوشیدند، اما سوژه ها همچنان از سبک متمایزی از لباس های بومی استفاده می کردند که امروزه به هانبوک معروف است. در سال های اخیر مد در کره جنوبی به دلیل الهامات فرهنگ غربی، ثروت، و شیوه های رسانه های اجتماعی و همچنین اقتصاد در حال توسعه این کشور، تکامل یافته است.

زبان=کره از نظر جغرافیایی نزدیک به چین واقع شده است و بنابراین جای تعجب نیست که زبان کره ای حروف چینی را نیز پذیرفته است. برخی از شخصیت‌ ها به خاطر ارزش ‌های صوتی، برخی دیگر بخاطر معنایشان، و برخی هم بخاطر صدا و معنایشان انتخاب شدند. کره زبان گفتاری مخصوص به خود را داشت، اما سیستم نوشتاری نداشت، و از این رو کره ای در نهایت حروف چینی را قرض گرفت. در قرن پانزدهم این امر منجر به ایجاد زبان نوشتاری در کره برای ترویج سواد در میان مردم عادی شد. با این حال، این موفقیت یک شبه نبود و مردم کره برای مدت طولانی از حروف چینی استفاده کردند. زبان کره ای تنها در قرن بیستم به طور گسترده تر مورد استفاده قرار گرفت. رشد اقتصادی یکی از دلایل این امر است، الفبای کره ای از 14 صامت اصلی و 10 مصوت اصلی تشکیل شده است. چهره: حتی بدون جراحی پلاستیک، کره ای ها راحت تر از بقیه شناخته می شوند. اندازه چشم کره ای ها کوچک است، پوست بسیار صافی دارن و به طرز عجیبی حتی در سنین بالا از چروک در امان هستن.

چین لباس=لباس چینی هم تغییرات سنتی هانفو و هم تغییرات مدرن لباس بومی چینی را همان گونه توصیف می کند که توسط آثار و هنرهای سنتی فرهنگ چین ثبت شده است. لباس چینی از طریق سنت های دی ان ای آن و همچنین از طریق تأثیرات خارجی شکل گرفته است. لباس چینی حساسیت های مد سنتی سنت های فرهنگ چینی را به نمایش می گذارد و یکی از چهره های بزرگ فرهنگی تمدن چین را تشکیل می دهد. در چین، به خصوص خانم ها، سبکی را انتخاب می کنند که نشان دهنده ثروت و دارای زرق و برق باشد. لباس سنتی هان شامل تمام طبقه بندی لباس های سنتی مانند کت و شلوار، لباس گاه به گاه و لباس چینی هان، با سابقه ثبت شده بیش از سه هزاره تا پایان دودمان مینگ است. بسته به وضعیت فرد در جامعه، هر طبقه اجتماعی حس مد متفاوتی در چین باستان داشت.

زبان=زبان چینی در میان این سه کشور قدیمی ترین زبان است و برخلاف تصور عموم یادگیری این زبان از زبان کره ای سخت تر است. چهره=چینی های شمالی معمولا پوست رنگ پریده تر، چشمان کوچک و صورت مربعی دارند. در حالی که چینی های جنوبی پوست تیره تر، صورت دایره شکل و بینی پهن دارن.