دردم از یار است و درمان نیز هم...

دَردَم‌از‌یـــار‌اســت‌و‌دَرمــان‌نیــز‌هــم... اے‌حـافظ‌شـیــرازے‌تـوܩحـرم‌هر‌رازے‌...

دَردَم از یار است و درمان نیز هـــم دل فدایِ او شد و جان نیز هـــم این که می‌گویند آن خوشتر ز حسن یار ما این دارد و آن نیز هـــم

یاد باد آن‌کو به قصدِ خونِ ما عَهد را بِشکَست و پِیمان نیز هـــم دوستان دَر پَرده می‌گویَم سُخَن گُفته خواهَد شد به دَستان نیز هـــم

چون سر آمد دولتِ شب‌هایِ وَصل بُگذَرَد ایامِ هِجران نیز هـــم هر دو عالم یک فروغِ رویِ اوست گُفتَمَت پِیدا و پِنهان نیز هـــم

اعتمادی نیست بر کارِ جهان بَلکه بر گردونِ گَردان نیز هـــم عاشِق از قاضی نَتَرسَد مِی بیار بلکه از یَرغویِ دیوان نیز هـــم مُحتَسِب دانَد که حافظ عاشِق است و آصفِ مُلکِ سُلِیمان نیز هـــم