اختلال استرس پس از سانحه؟

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) نوعی اختلال روانی است که پس از تجربه یا مشاهده یک رویداد تروماتیک ایجاد می‌شود و با بازگشت مکرر خاطرات، کابوس‌ها و اضطراب همراه است. درمان شامل روان‌درمانی و گاهی دارودرمانی است.

اختلال استرس پس از سانحه (Post-Traumatic Stress Disorder یا PTSD) یکی از اختلالات روانشناختی است که در افرادی رخ می‌دهد که رویدادهای تروماتیک و آسیب‌زا را تجربه کرده یا شاهد آن بوده‌اند. این رویدادها ممکن است شامل جنگ، بلایای طبیعی، خشونت فیزیکی یا حوادث جدی باشد.

علائم این اختلال به چهار دسته کلی تقسیم می‌شوند: 1. بازآفرینی یا تجربه مجدد حادثه: افراد ممکن است کابوس‌های شبانه یا فلاش‌بک‌هایی از رویداد تروماتیک داشته باشند که احساس می‌کنند دوباره در آن شرایط هستند. 2. اجتناب: تلاش برای دوری از مکان‌ها، افراد یا فعالیت‌هایی که یادآور حادثه باشند

3. تغییرات منفی در تفکر و خلق‌وخو: این تغییرات شامل احساس گناه، شرم یا بی‌ارزشی می‌شود و ممکن است فرد دچار مشکل در به یادآوری جزئیات حادثه شود. 4. برانگیختگی بیش از حد: شامل مشکلاتی همچون بی‌خوابی، تحریک‌پذیری و واکنش‌های بیش از حد به محرک‌های محیطی.

علت اصلی PTSD به توانایی مغز در پردازش مناسب تجربه‌های تروماتیک بازمی‌گردد. درمان این اختلال معمولاً شامل ترکیبی از روان‌درمانی (مانند درمان شناختی-رفتاری) و دارودرمانی (مثل استفاده از داروهای ضدافسردگی) است.