مجنون تو್

𝖶𝖾𝗅𝖼𝗈𝗆︎𝖾 𝖳𝗈 𝖳𝗁︎𝖾 A𝗇︎𝗂𝗌 𝖳𝖤X𝖳𝗅𝖺𝗇︎𝖽~

دید مجنون را شبی لیلی به خواب ൗ کاسه‌ای در دست دارد خیس آب

گفت او را چیست ای شیدای من؟ ൗ در جوابش گفت ای لیلیِ من

کاسه‌ای آب است، اما آب نیست ൗ باده‌ی ناب است، اما ناب نیست

اینکه میبینی حاصل افسوس توست ൗ دست رنج هق هق مجنون توست

سوختم در آتش بیداد تو ൗ ریختم هر قطره‌اش با یاد تو

ابر بودم تشنه‌ی لیلی شدم ൗ بس که باریدم تو را دریا شدم

عش اگر روزی تو را افسون کند ൗ لیلی‌اش را تشنه‌ی مجنون کند..

𝖳𝗁︎𝖾 𝖤𝗇︎𝖽