انواع سبک نقاشی

رئالیسم رئالیسم یا واقع گرایی، شیوه ای است که در آن هنرمند باید در نمایش طبیعت( طبیعت بدونِ انسان و با انسان) از هرگونه "احساساتی گری" خودداری کند.

رمانتیسیسم اکنشی به عقل گرایی و جنبشی هنری، ادبی و فکری در پایان سده هجدهم در اروپا بود که در سال‌های ۱۸۰۰ تا ۱۸۵۰ به اوج خود رسید. مشخصه اصلی رمانتیسم، تأکید بر احساس و فردگرایی و ستایش گذشته و طبیعت بود. شکل‌گیری این جنبش تا حد زیادی واکنش به انقلاب صنعتی،[۱] هنجارهای اجتماعی و سیاسی آریستوکراتیک در عصر روشنگری و توجیه عقلانی طبیعت بر اساس علم بود، که در واقع همگی عناصر مدرنیته هستند.[۲] این جنبش بیش از همه در قالب هنرهای تجسمی، موسیقی و ادبیات جلوه‌گر شد اما بر تاریخ‌نگاری،[۳] آموزش، شطرنج، علوم اجتماعی و علوم طبیعی[۴] نیز تأثیر مهمی گذاشت. تأثیر چشمگیر و پیچیده رمانتیسم بر سیاست نیز انکارنشدنی است کمااینکه متفکران رمانتیک بر لیبرالیسم، رادیکالیسم، محافظه‌کاری و ملی‌گرایی اثر مهمی گذاشتند.[۵]

مینیمالیسم در دنیای پرشتاب و پیچیده امروز، هنر به عنوان یکی از بهترین ابزارها برای بیان احساسات و اندیشه‌های انسان، همچنان جایگاه ویژه‌ای در زندگی ما دارد. در میان سبک‌های مختلف هنری، مینیمالیسم به دلیل سادگی و تمرکز بر اصول اولیه، توجه بسیاری از هنردوستان و طراحان داخلی را به خود جلب کرده است. سبک نقاشی مینیمال با حذف جزئیات اضافی و تمرکز بر خطوط و اشکال ساده، به دنبال ایجاد ارتباطی عمیق‌ با مخاطب است. در این مقاله قصد داریم به بررسی سبک نقاشی مینیمال بپردازیم و نگاهی به ویژگی‌ها و جذابیت‌های آن داشته باشیم تا به شما کمک کنیم انتخاب‌ بهتری در خرید آثار هنری از جمله خرید تابلو نقاشی داشته باشید

سوپر ماتیسم والاگرایی، ساختارگری ناب یا سوپره‌ماتیسم (به روسی: Супрематизм) یک جنبش هنری است که در سال ۱۹۱۳ توسط کازیمیر ماله‌ویچ در روسیه پایه‌گذاری شد. عناصر اصلی در این شیوه که منشعب از کوبیسم است عبارتند از چهارگوش، سه‌گوش، دایره و صلیب. همچنین رنگ‌های به‌کار رفته در این سبک رنگ‌هایی یک‌دست با استفاده از سیاه و سفید هستند. والاگرایی نخستین نظام ترکیب‌بندی انتزاعی ناب است

آبستره هنر آبستره (Abstract art) از زبان بصریِ شکل، فرم، رنگ و خط برای خلق ترکیبی استفاده می کند که از دیگر رفرنس های بصری در جهان مستقل است. هنر آبستره همچنان مفهومی گنگ محسوب می شود.

کوبیسم حجم‌گرایی یا کوبسیسم (به فرانسوی: Cubsisme) یکی از سبک‌های هنری است. کوبیسم در فاصله سال‌های ۱۹۰۷ تا ۱۹۰۸ به‌عنوان سبکی جدی در نقاشی و تا حد محدودتری در تندیس‌گری ظهور کرد، که از نقاط عطف هنر غرب به‌شمار می‌آید.

اکسپرسیونیسم هیجان‌نمایی، بیان‌گرایی[۱] یا اکسپرسیونیسم (به انگلیسی: Expressionism) نام یک مکتب هنری است.

فوویسم فوویسم (به فرانسوی: fauvisme) مکتب گروهی از نقاشان فرانسوی بود که در آثار خود دورگیری‌های زمخت و رنگ‌های تند و نامتعارف و شکل‌های ساده‌شده به کار می‌بردند و از سه‌بعدنمایی و سایه‌روشن‌کاری پرهیز می‌کردند.[۱]

امپرسیونیسم امپرسیونیسم یا دریافتگری (به فرانسوی: Impressionnisme) جنبش هنری گروه بزرگی از نگارگران آزاداندیش و نوآور فرانسه بود که در دهه‌های۱۸۶۰ و ۱۹۰۰ به سرعت در کشورهای غربی دیگر پدید امد و ظهور کرد و خیلی زود جهانگیر شد. در این شیوه هنرمند تلاش دارد با کمک ضربات پیاپی و شکستهٔ قلم‌مو و به کار بردن لخته‌رنگ‌های تجزیه شده و تابناک که ارتعاش تشعشعات نور خورشید را در ذهن تداعی می‌کند، دریافت و برداشت مستقیم خود را از دیده‌های زودگذر به‌شکلی رؤیاگونه به تصویر کشد. در روش دریافتگری، اصول مکتبی طراحی دقیق، سایه‌روشن‌کاری، ژرفانمایی فنی و ترکیب‌بندی متعادل و معماری‌گونه رعایت نمی‌شود

پینترلی در گذشته، نقاشان برای از بین بردن ضربه های قلم مو یا بافت از نقاشی های خود زحمات زیادی می کشیدند. اما در این سبک هنرمند سعی نمی کند اثر قلم موی خود را که به صورت آزاد و سریع اعمال شده است؛ پنهان کند. در واقع در این سبک از نقاشی موضوعات به صورت واقع گرایانه ارائه می شدند؛ با این حال نقاشان هیچ تلاشی برای پنهان کردن کارهای فنی خود نمیکنند. همچنین رنگ نیز نباید به صورت ضخیم اعمال شود. لایه های نازک رنگ با استفاده از این سبک هنری به زیبایی هر چه تمامتر خود را به نمایش میگذارند.

سورئالیسم فراواقع‌گرایی یا سوررئالیسم (به انگلیسی: Surrealism) یکی از جنبش‌های هنری قرن بیستم است. سوررئالیسم به معنی گرایش به ماورای واقعیت یا واقعیت برتر است. زمانی که دادائیسم در حال از بین رفتن بود، پیروان آن به دور آندره برتون که خود نیز زمانی از دادائیست‌ها بود، گرد آمدند و طرح مکتب جدیدی را پی ریزی کردند. این شیوه در سال ۱۹۲۲ به‌طور رسمی از فرانسه آغاز شد و فراواقع‌گرایی نامیده شد. این مکتب بازتاب نابسامانی‌ها و آشفتگی‌های قرن بیستم است.[۱] سوررئالیسم را می‌توان یک جنبش هنری-اجتماعیِ بنیادستیز به‌شمار آورد. میل به ایجادِ دگرگونی در زندگی روزمره از طریق آشکارسازی امرِ شگفت‌انگیز و تصادفی عینیِ نهفته در نظم ظاهریِ واقعیت دانست.[۲]