رنگین کمان آتشین ( کمان افق )

رنگین کمان افق یک پدیده دیداری است در اثر نور خورشید یا نور ماه در بلورهای یخ صفحه‌ای‌ شکل معلق در اتمسفر، معمولاً در ابرهای ابر پرسان یا ابر پرساپوشنی شکل می‌گیرد.( ابرپرسان به ابرهایی گفته می شود که غالبا نازک بوده و به صورت پر مانند و شفاف دیده می شود.)

کمان افقی در شکل کامل خود، قوس ظاهری یک نوار طیف رنگی بزرگ و روشن دارد (قرمز بالاترین رنگ است) که به موازات افق، بسیار زیر خورشید یا ماه قرار دارد.فاصله بین قوس و خورشید یا ماه دو برابر هاله ۲۲ درجه معمولی است. اغلب، هنگامی که ابر تشکیل‌ دهنده هاله کوچک یا تکه‌ تکه است، تنها قطعاتی از کمان دیده می‌شود.

دیگر نام‌های پذیرفته‌ شده برای رنگین‌ کمان افق در حال حاضر، قوس دور افق یا قوس صفحه‌ ای متقارن پایین‌ تر از ۴۶ درجه می‌باشد. اصطلاح گمراه کننده "رنگین‌کمان آتش" گاهی برای توصیف این پدیده استفاده می‌شود، چون به هیچ وجه با آتش مرتبط نیست. این اصطلاح، ظاهراً در سال ۲۰۰۶ ابداع شد، زمانی که قوس در آسمان و در ابرهای پرسای تکه‌ تکه به‌صورت "شعله‌های آتش" دیده شد.

هاله وقتی شکل می‌گیرد که، نور خورشید در جهت افقی و صاف و از وجه عمودی بلور یخ شش‌ ضلعی وارد شده و از وجه پایین نزدیک افق خارج می‌شود (ضخامت صفحه تأثیری بر تشکیل هاله ندارد). در اصل، بلور های ستونی جهت‌ دار نیز ممکن است قوس ایجاد کنند، اگر چه این نادر است. شیب ۹۰ درجه بین ورودی و خروجی پرتو، رنگ‌ های طیفی را به خوبی از هم جدا می‌کند. قوس وسعت زاویه‌ ای قابل توجهی دارد و بنابراین به ندرت کامل می‌شود.

اینکه هر چند وقت یکبار یک رنگین‌ کمان افق دیده می‌شود به موقعیت و عرض جغرافیایی ناظر بستگی دارد. در ایالات متحده یک هاله نسبتاً رایج است که هر تابستان چندین بار در هر مکان دیده می‌شود. در مقابل، به چند دلیل در شمال اروپا یک پدیده نادر است. جدا از وجود ابر های حاوی یخ در موقعیت مناسب در آسمان، هاله مستلزم آن است که منبع نور (خورشید یا ماه) در ارتفاع ۵۸ درجه یا بیشتر در آسمان باشد. یک رنگین‌ کمان افق ماه ممکن است در عرض‌ های جغرافیایی دیگر قابل مشاهده باشد، اما بسیار نادرتر است زیرا برای تولید نور کافی به ماه تقریبا کامل نیاز دارد.

رنگین‌ کمان افق، به‌ ویژه زمانی که فقط تکه‌ هایی دیده می‌شود، گاهی با ابر های رنگین‌ تاب اشتباه گرفته می‌شود. این پدیده همچنین باعث می‌شود که ابرها چند رنگ به نظر برسند، اما منشأ آن از پراش (معمولاً توسط قطرات آب مایع یا بلور های یخ) است تا شکست. این دو پدیده را می‌ توان با چندین ویژگی متمایز کرد. اولاً، یک رنگین‌ کمان افق همیشه یک مکان ثابت در آسمان نسبت به خورشید یا ماه دارد (یعنی در زیر آن با زاویه ۴۶ درجه)، در حالی که رنگین‌ تابی می‌تواند در موقعیت‌ های مختلف (اغلب مستقیماً در اطراف خورشید یا ماه) رخ دهد. ثانیاً، نوار های رنگی در یک رنگین‌ کمان افق همیشه به‌ صورت افقی با رنگ قرمز در بالا قرار دارند، در حالی که در رنگین‌ تابی از نظر ترتیب و شکل بسیار تصادفی‌ تر هستند که تقریباً از خطوط ابری که باعث ایجاد آن می‌ شود پیروی می‌کند.

رنگین کمان افق در نپال، هیمالیا

و در آخر راونا، میشیگان.