زمین پس از ناپدید شدن انسان ها

به نظرتون اگه همین الان تمام انسان های کره زمین ناپدید بشن ! بعد از ما زمین چه اوضاعی داره؟!🌏 توی این مطلب قراره به این سوال پاسخ بدیم با چاشنی داستان...❗ داستان درباره یک پسره که این موقعیت تجربه می کنه

۱۰ دی ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۰ صبح / شهر زیبای رشت🌿 امروز از خواب برخاستم... اما چیزی متفاوت به نظر می‌آمد! گویی همه جا به شدت ساکت بود. لحظه‌ای نگذشت که متوجه شدم ماجرا چیست... بدنم کاملاً سرد شد و استرس وجودم را فرا گرفت. درست است، هیچ انسانی نیست و تنها من هستم که همچنان در حال نوشتن شرح روزهایم در دفترچه خاطراتم هستم!✍️به محض خارج شدن از خانه و کمی گشت‌زنی، متوجه شدم که هیچ شخصی وجود ندارد. انگار که همه از رشت فرار کرده‌اند. حتی خانواده‌ام هم نبودند... حس ترس مرا در خیابان‌های رشت فرا گرفت! باورم نمی‌شد که اینجا همان رشت باشد...🏙️ 💡یادداشت : «اگر انسان‌ها ناگهان منقرض شوند، جهان اثرات آن را در تنها چند ساعت بعد احساس می‌کند. تغییرات تکان دهنده‌ای رخ می‌دهد و سیاره‌ای که ما می‌شناسیم برای همیشه دگرگون خواهد شد.»

دی ماه ۱۴۰۳ ساعت ۶ بعد از ظهر / توی خونه 🏙️ چند ساعتی است که در خانه مانده‌ام! هوا به سمت تاریکی می‌رود و هوای سرد زمستانی بدنم را می‌لرزاند... ❄️ اما متوجه چیزی شدم! انگار برق رفته است! ⚡ البته که طبیعی است، وقتی در نیروگاه برق رشت کسی نباشد، برقی هم نخواهد بود. تنها من هستم و شاید تو هم این متن را می‌خوانی یا شاید فقط من هستم که این نوشته را می‌گذارم. 😔 ترسیده‌ام! هیچ انتخابی ندارم... نمی‌دانم باید چه کار کنم! از خانه خارج شدم، آفتاب غروب کرده بود اما هنوز هوا روشن بود و من با شمعی در دست کمی در اطراف شهر گشتم، به امید پیدا کردن کسی دیگر! 🕯️ نمی‌دانم باید چکار کنم، اگر جای من بودی چیکار می‌کردی؟ 💡یادداشت : «از آنجایی که بیشتر نیروگاه‌های برق در سراسر جهان بر اساس سوخت فسیلی تولید شده توسط انسان‌ها کار می کنند، برق در سراسر جهان خاموش می شود.این بدان معناست که تمام چراغ‌ها و ابزارهایی که توسط نیروگاه‌ها برقشان تامین می‌شود، متوقف می‌شوند. اگرچه جهان تقریبا تاریک می‌شود البته به لطف پنل‌های خورشیدی و توربین‌های بادی هنوز برق وجود خواهد داشت.»

۱۱ دی ماه ۱۴۰۳ ساعت ۷ صبح🌠 نمی‌دانم دیشب چطور خوابم برد، اما دیگر نمی‌توانم این شرایط را تحمل کنم! بهتر است هرچه زودتر از این شهر خارج شوم... غذایی ندارم، اما اگر مجبور شوم ، مجبورم وارد خانه‌های دیگران مشوم... 🏠 اما چطور؟ این بار دوچرخه‌ام را برداشتم و بیرون رفتم! 🚴‍♂️ هنوز روز بود و این یعنی یک فرصت دیگر برای گشتن در شهر و شاید پیدا کردن کسی دیگر مثل خودم. دیگر تحمل سکوت و تنهایی را نداشتم. 😔 مسیری را طی کردم... افسردگی به سرعت به سراغم آمد. دیگر بوی خوش میرزا قاسمی از خانه‌ها نمی‌آمد! تنها چیزی که می‌توانستم بشنوم سکوت بود و صدای چند سگ خانگی که از خانه‌ها می‌آمد. 🐶 اندوه بیشتری به سراغم آمد چون می‌دانستم این حیوانات به زودی از گرسنگی خواهند مرد. خوشحالم که هیچ‌گاه هیچ حیوانی را برای تفریح در خانه نگه نداشته‌ام! 🐾 از کنار بازار رد شدم! دیگر بوی ماهی‌های تازه نمی‌آمد. ناچار اشک از چشمانم جاری شد و از حرکت ایستادم. دقیقه‌های طولانی گریه کردم. 💡 یادداشت : «بعد از 48 ساعت توربین‌های بادی و پنل‌های خورشیدی هم که هنوز کار می‌کردند، بدون نگهداری و تعمیر به زودی خاموش می‌شوند و این بار رسما سیاره زمین هیچ برقی نخواهد داشت.»

۲۸ دی ماه ۱۴۰۳ ساعت ۳ بعد از ظهر🏙️ چند روزی است که چیزی ننوشته‌ام. فکر می‌کنم یک ماهی می‌شود و از شدت بی‌غذایی گاهی مجبور به دزدی شدم از خانه های بی صاحب و حتی شب‌ها گرسنه خوابیده‌ام. گیاهان هم خورده‌ام... 🌱 متوجه شدم که انگار هیچ انسانی در رشت و دیگر مکان‌ها وجود ندارد، چون اگر چنین بود، تا حالا کسی به کمک آمده بود و این وضعیت تمام می‌شد... 🆘 خیابان‌های رشت پر شده از سگ‌های وحشی! حتی جرات ندارم از خانه بیرون بروم، چه برسد به فرار از رشت! 🐕 حتی حیوانات وحشی باغ‌وحش‌ها هم فرار کرده‌اند و در شهر پراکنده‌اند (هرچند در رشت فقط یک باغ‌وحش داریم). 🦁 💡یادداشت : «پس از چند هفته ناپدید شدن انسان، حیوانات خانگی مانند بولداگ ها و تریرها به دلیل نوع پرورش و نداشتن توانی‌های فیزیکی برای بقای در حیات وحش از بین می روند. سگ های دیگر نیز برای زنده ماندن شروع به تشکیل دسته می کنند و به شکار حیوانات کوچکتر مشغول می‌شوند. حیوانات اهلی نیز به منبع غذایی برای حیات وحش موجود تبدیل می‌شوند؛ در عرض چند هفته، بسیاری از حیوانات موجود در باغ وحش ها می توانند فرار کنند و دوباره به شکارچی تبدیل شوند. ایستگاه‌های مترو پر از آب خواهند شد چون پمپ‌هایی که آب را تخلیه می‌کند توسط انسان اداره می‌شود.»

۱۰ بهمن ماه ۱۴۰۳ ساعت ۶ بعد از ظهر🌿 یک ماه از آن روز بد گذشت و چند روزی است که چیزی ننوشته‌ام. همچنان در خانه‌ام هستم و بیرون نمی‌روم. هوا به شدت سرد است و چندین لایه لباس هم نمی‌تواند مرا گرم کند. 🥶 وای! دوباره همان صداهای وحشتناک! دیروز هم همین صدا شنیده شد! ⚡ قبلاً در تستچی خوانده بودم که نیروگاه‌های اتمی برای خنک شدن به آب نیاز دارند و برق اضطراری دارند. به نظر می‌رسد انفجارهای اتمی از راه دور شنیده می‌شود... 💡 یادداشت : «آبی که به خنک کردن نیروگاه های هسته ای کمک می کند، تبخیر شده و باعث انفجارهای هسته ای ویرانگری می شود. سیستم های زهکشی فاضلاب که به نیروگاه های برق متکی بودند دیگر از کار می افتند و رودخانه ها و دریاچه ها با فاضلاب پر می شوند. پساب فاضلاب بیشتر حیات وحشی را که برای اکوسیستم خود به رودخانه ها و دریاچه ها متکی هستند از بین می برد. حال، نیروگاه های شیمیایی و گاز طبیعی با انتشار مواد شیمیایی در اتمسفر، اثرات نامطلوب خود را بر محیط زیست خواهند گذاشت و گاز طبیعی آتش سوزی هایی را آغاز می‌کند که برای روزها ادامه خواهد داشت.»

سال ۱۴۰۴ 🏙️ حقیقتش را بخواهید، این دفترچه خاطرات را فراموش کرده بودم. امروز آن را زیر میز پیدا کردم! حالا حالم خوب نیست. هر چیزی که فکرش را کنید خورده‌ام و چه شب‌ها که گرسنه خوابیده‌ام. 🥺 ساختمان‌های قدیمی رشت همه تخریب شده‌اند و نمی‌دانم انفجارهای اتمی چه تاثیری بر دیگر مناطق جهان گذاشته است. هرچند رشت همیشه آلوده نبود، اما اکنون هوا خیلی تمیزتر شده است... 🌿 رشد گیاهان بیش از حد شده و همه جای شهر جوانه‌های علف هرز به چشم می‌آید. 🌱 نمی‌دانم این رشد گیاهان چه پیامی دارد، اما چون رشته‌ام معماری بوده، می‌دانم که این رشد گیاهان و سرمای وحشیانه به زودی خانه‌ام را نابود خواهد کرد. 🏚️ زمین انگار دوباره شروع به زندگی کرده است، اما این زندگی دیگر برای ما انسان‌ها نیست... 💡 یادداشت: «اگر انسان ها ناپدید می شدند، زمین پس از یک سال و پس از عدم دخالت بشر، شروع به بازسازی خود می کرد. خبر خوب اینکه خوشبختانه زمین می‌تواند به سرعت از تمام فاجعه‌های هسته‌ای، شیمیایی و گاز طبیعی نجات پیدا کند و به حالت اولیه خودش بازگردد. همه موادهایی همچون پلاستیک‌ها و وسایل الکترونیکی که روزگاری بازیافت می شدند اکنون در رودخانه‌ها و دریاها پراکنده شده‌اند. یک سال پس از ناپدید شدن انسان، ماهواره‌ها از آسمان شروع به سقوط خواهند کرد و مناظری باورنکردنی شبیه باران شهاب‌سنگ ایجاد می‌کنند.»

۵۰ سال بعد (سال ۱۴۵۴) فکر نمی‌کردم روزی به این سن برسم و زندگی چنین افتضاحی داشته باشم! 🧓 راستش، من چند سال پیش با همین دفترچه خاطرات از رشت فرار کردم و در جایی مثل غار زندگی می‌کنم تا از حیوانات در امان باشم. 🏞️ سعی کردم جوهری بسازم تا نوشته‌هایم را پایان دهم. دیگر خبری از شهر رشت یا هیچ مکان دیگری نیست. 🌲 در کتاب‌های دانش فنی معماری خوانده بودم که سازه‌های سنگی بیشترین مقاومت را دارند و به نظر می‌رسد این سازه‌ها برای هزاران سال دوام بیاورند. همه جا جنگل است... 💡یادداشت:«در صورتی که انسان ژن گیاهان را برای بزرگتر شدن و رشد سریع تغییر ندهد، گیاهان روی زمین شروع به تغییر کردن خواهند کرد. اگرچه این روند دو دهه طول می‌کشد اما پوشش گیاهی شروع به بازگشت به حالت اولیه خود خواهد کرد. گیاهان قبلاً نیز شهرها را تسخیر کرده بودند و حالا خیابان‌ها و ساختمان‌ها دوباره پوشیده از چمن و درخت خواهند شد. با ظهور پوشش گیاهی، حیوانات زیادی برای یافتن غذا به شهرها سرازیر می‌شوند و خانه‌ها و ساختمان‌ها شروع به فرو ریختن می‌کنند. شهرهایی مانند لاس وگاس و دبی به محیط طبیعی اولیه خود باز می گردند و توسط شن‌های بیابان پوشیده می شوند.»

سال پایانی 😢اکنون سال ۱۴۸۴ است. هیچ‌چیز از گذشته باقی نمانده، جز خرابه‌ها و تکه‌های پراکنده. تمام آنچه که روزگاری انسان‌ها بنا کرده بودند، به خاموشی گراییده است. در این دنیای تنها، من نیز به سکوت پیوسته‌ام، جایی که دیگر هیچ‌چیز برای من نمانده است. هیچ سر و صدایی نیست، هیچ چهره‌ای نیست. 😔🌑بدنم دیگر تاب نمی‌آورد. نفس‌هایم به سختی از سینه بیرون می‌آید و هر لحظه‌ای که می‌گذرد، انگار کمی بیشتر از خودم دور می‌شوم. نمی‌توانم حرکت کنم، اما نیازی به حرکت نیست. جهان به آرامی در سکوت فرو رفته است، و من هم با آن، در سکوت فرو می‌روم. 💔😢این پایان من است؛ پایان هر آنچه که روزی بود. چشم‌هایم بسته می‌شود، و هیچ چیزی جز سکوت ابدی باقی نخواهد ماند. هیچ‌کس مرا به یاد نخواهد آورد و هیچ اثری از من نخواهد ماند. 🖤🕊️ 💡یادداشت : «300 سال بعد، اکنون حیوانات فرمانروایان جهان هستند. حیواناتی همچون فیل‌ها که زمانی در معرض خطر انقراض قرار داشتند می‌توانند بدون تهدید دادوستد عاج به زندگی خود ادامه دهند. حیواناتی که در باغ‌وحش‌ها محبوس شده بودند اکنون در سرزمین‌های دیگری دوباره سکنی گزیده‌اند و پراکندگی حیوانات در سراسر جهان متفاوت خواهد بود. شیرها و فیل‌هایی که زمانی به آفریقا خانه می‌گفتند اکنون در جایی که زمانی منهتن بود پرسه می‌زنند. سازه های فولادی بزرگ مانند پل‌ها و برج ایفل در نهایت به دلیل زنگ‌زدگی شروع به فرو ریختن خواهند کرد. حیوانات دریایی نیز بدون انسان شروع به رشد خواهند کرد و دریاهای جهان سرشار از حیات وحش خواهد شد.»