۱۰ کوه بلند جهان

قله اورست بلندترین کوه جهان بوده که قله ای محبوب برای کوهنوردان ماجراجو در سراسر جهان محسوب می شود. این کوه غول پیکر و زیبا در ارتفاع 29032 فوتی (8848 متری) از سطح دریا، در دامنه خیره کننده هیمالیا قرار گرفته است. اورست اولین بار در سال 1953 توسط سر ادموند هیلاری و تنزینگ نورگی صعود شد این قله کوهنوردان جسوری را جذب می کند که می خواهند خود را در مواجهه با ارتفاع زیاد، شرایط غیرقابل پیش بینی آب و هوا و نبود امکانات به چالش بکشند. بالا رفتن از قله اورست نیاز به برنامه ریزی دقیق و اراده ای راسخ دارد. معمولاً این سفر از تبت در شمال یا نپال در جنوب آغاز شده و هر کدام از مسیرها چالش های خاص خود را دارند. برای رسیدن به قله باید از مسیرهای خطرناک عبور کرده و لازم است تجهیزات مناسب به همراه داشته باشید و کوهنوردانی که آمادگی بدنی و تجربه کافی دارند می توانند چالش های دشوار این مسیر را پشت سر گذاشته و موفق به صعود شوند. صعود به اورست نشان دهنده سرسختی انسان و روحیه جستجوگر و ماجراجوی اوست.

K2 که اغلب به عنوان کوه گادوین-آستن شناخته می شود. K2 در رشته کوه کاراکرم در مرز چین و پاکستان قرار گرفته و با ارتفاع ۲۸۲۵۱ فوت (۸۶۱۱ متر) بالاتر از سطح دریا، دومین کوه بلند جهان است. به دلیل صعود چالش برانگیزش، نام “کوه وحشی” را به خود اختصاص داده است که نشانی از شرایط سختی است که بسیاری از کوهنوردان را از رسیدن به قله باز داشته است. فتح K2 به ترکیب خاصی از مهارت، شجاعت و انعطاف نیاز دارد. این کوه به دلیل شیب های تند و لغزنده و آب و هوای غیرقابل پیش بینی، حتی برای با تجربه ترین کوهنوردان نیز چالش های دائمی ایجاد می کند. برخی از کوهنوردان صعود به این قله را از اورست هم مشکل تر می دانند. صعود به این قله به خاطر امکانات کمتر و شرایط سخت تر به تعداد کمتری نسبت به قله اورست تکرار می شود.

قله کانگچن جونگا در نزدیکی مرز هند و نپال قرار گرفته و دارای ارتفاع 28169 فوت (8586 متر) از سطح دریا می باشد. کانگچن جونگا شامل 5 قله مرتفع بوده و نامش به “پنج جواهر برف” ترجمه می شود. سفر به قله Kangchenjunga آزمون سختی برای استقامت و شجاعت در کوهنوردی است. به دلیل شرایط آب و هوایی سخت و احتمال بهمن، صعود به این قله کار دشواری است. جذابیت های Kangchenjunga بسیار زیاد بوده و مناظر اطراف کوه بسیار متنوع است.

لوتسه به عنوان چهارمین کوه بلند روی زمین، همسایه کوه اورست در رشته کوه هیمالیا است. لوتسه در ارتفاع 27940 فوتی (8516 متری) از سطح دریا، قله ای دیدنی است که صعود دشواری هم دارد. لوتسه به عنوان مقصد نهایی برای علاقه مندان به کوهنوردی در سراسر جهان شناخته شده و به دلیل شیب های تند و لغزنده و آب و هوای غیرقابل پیش بینی، نیاز به تجربه و اراده بالایی دارد.

ماکالو از جذاب ترین و بلند ترین قله های جهان بوده که در قلب هیمالیا و مرز بین نپال و چین قرار گرفته است. شکل هرمی متمایز و صعود چالش برانگیز ماکالو به ارتفاع ۲۷۸۳۸ فوتی (۸۴۸۵ متری) از سطح دریا، آن را به مقصدی رویایی برای کوهنوردان با تجربه تبدیل کرده است. کوهنوردانی که به دنبال آزمودن استقامت و مهارت هستند به دلیل پیچیدگی فنی صعود، به ماکالو کشیده می شوند. مسیر منتهی به قله از مناظر مختلف، از جمله جنگل‌های سبز و یخچال‌های طبیعی در ارتفاعات عبور می کند. معمولاً از جنوب از طریق کمپ اصلی ماکالو شروع می شود. با صعود کوهنوردان، مناظر بی نظیری از اورست، لوتسه و قله های هیمالیا را می بینند.

کوه دیدنی چو اویو، که مرز چین و نپال را تشکیل می دهد با ارتفاع 26864 فوتی (8188 متری) از سطح دریا، با چشم اندازهای پانوراما و مسیرهای نسبتا آسان تر، کوهنوردان را به خود جذب می کند. صعود چو اویو ترکیبی منحصر به فرد از چالش و جذابیت را ارائه می دهد. کوه‌نوردان گاهی اوقات از چو اویو به عنوان سکوی پرشی برای رسیدن به قله‌های سخت‌تر مانند اورست استفاده می‌کنند، زیرا دلیل شهرت آن به داشتن مسیرهایی با پیچیدگی کمتر است. مسیر استاندارد جنوب غربی، که از سمت تبت سرچشمه می‌گیرد، کوهنوردان را از میان یخچال های وسیع و دامنه‌های یخی راهنمایی می‌کند و یک صعود هیجان‌انگیز و در عین حال قابل کنترل را برایشان فراهم می‌کند. نام این قله به «الهه فیروزه‌ای» ترجمه می‌شود، به مناظر خیره‌کننده‌ای که در طول مسیر به سمت قله دیده می‌شود، اشاره دارد. به دلیل موقعیت استراتژیک آن در مرز بین چین و نپال، کوهنوردان ممکن است شکوه هر دو کشور را از قله چو اویو ببینند. چو اویو چراغ راه افرادی است که به دنبال یک ماجراجویی سخت اما قابل انجام در ارتفاعات هیمالیا هستند

این قله تا ارتفاع 26795 فوتی (8167 متری) از سطح دریا بالا می رود و با چشم انداز ناهموار و صعود چالش برانگیز، کوهنوردان را مجذوب خود می کند. صعود به Dhaulagiri با مناظر خیره کننده ای همراه است که شامل آبشارهای یخی بلند، دره های و یال های شیب دار می باشد و کوهنوردان باید دارای مهارت فنی و استقامت باشند تا بتوانند با موفقیت در جبهه جنوبی بسیار پرشتاب کوه پیمایش کنند. Dhaulagiri، به معنای “کوه سفید” نیز مشهور است. کوهنوردانی که به دنبال چالش واقعی برای توانایی های کوهنوردی خود هستند، به سمت این قله کشیده می شوند.

ماناسلو با ارتفاع 26781 فوتی (8163 متری) از سطح دریا، چشم اندازی رویایی را پیش روی کوهنوردان در زمان صعود می گذارد. ماناسلو که در گویش منطقه ای تبتی گاهی به آن «کوه روح» می گویند، مسیرهایی پوشیده از برف داشته و از جمله قله هایی است که صعود به آن به خاطر احتمال بهمن بسیار دشوار است. جذابیت ماناسلو نه تنها در چالش های فنی بلکه در مناظر خیره کننده آن از قله های اطراف از جمله رشته کوه آناپورنا است.

نانگاپاربات در کشور پاکستان و در امتداد رشته کوه های هیمالیا قرار گرفته و ارتفاعی معادل 26660 فوت (8126 متر) از سطح دریا داشته و به دلیل صعود دشوار و زیبایی باشکوهش بین کوهنوردان مشهور است. جبهه جنوبی نانگاپاربات، معروف به “کوه قاتل”، یکی از مرتفع ترین جبهه های کوه در جهان است و چالش های مهمی برای کوهنوردان ایجاد می کند.

آناپورنا با ارتفاع 26545 فوتی (8091 متری) از سطح دریا، در رشته کوه هیمالیا قرار گرفته و طبیعت اطرافش بسیار دیدنی و جذاب است. کوهنوردان هنگام صعود به این قله با صخره های ترسناک و شیب های تند و یخی مواجه می شوند. خصوصاً جبهه جنوبی کوه به دلیل پیچیدگی فنی آن شناخته شده است و این صعود را به چالشی واقعی برای شجاعت و مهارت کوهنوردی تبدیل می کند. آناپورنا از نام الهه فراوانی، نامگذاری شده است. منطقه اطراف آناپورنا سرشار از تنوع فرهنگی بوده که به کوهنوردان اجازه می دهد تا با جوامع محلی در ارتباط قرار گرفته و شاهد سنت های منحصر به فرد منطقه باشند.