تاثیر کم شنوایی / ناشنوایی روی گفتار

بعضی از افرادی که نمی‌توانند بشنوند یا کم شنوایی دارند نمی‌توانند به درستی صحبت کنند ممکن است کلمات را درست ادا نکنند یا درکل توانا به حرف زدن نباشند تاثیر ناشنوایی بر گفتار و صحبت کردن چیست ؟

کم شنوایی می‌تواند بر رشد مهارت‌های گفتاری و زبانی فرد بیمار تاثیر گذار باشد. کم شنوایی در افراد کم شنوا به خصوص در کودکان مشکلات زیادی را برای برقراری ارتباط ایجاد می‌کند. این شرایط می‌تواند باعث عدم رشد مناطقی از مغز که مربوط به برقراری ارتباط هستند، شود. همین موضوع، مسبب بسیاری ازاختلالات گفتاری در افراد کم شنوا می‌شود.

تأثیر کم شنوایی بر گفتار و زبان اغلب خود را به صورت عدم کسب مهارت‌های سخن گفتن آشکار می‌کند. ممکن است فردی در زمان کودکی دچار کم شنوایی باشد. در این صورت امکان دارد بخش‌هایی از مغز او برای برقراری ارتباط کلامی به خوبی رشد نکند. به این ترتیب گفتگو با دیگران و درک گفته‌های آنان برای کودک بسیار سخت و حتی غیر ممکن می‌شود

اختلالات شنوایی می‌تواند در گفتار کودکان و بزرگسالان مشکلاتی را ایجاد کند. اختلال گفتار، به شرایطی اطلاق می‌گردد که فرد در تولید صدا دچار مشکل شود. علت بروز اختلالات گفتاری متفاوت است. یکی از رایج‌ترین اختلال گفتاری لکنت زبان است. افراد داری لکنت زبان به طور معمول، کلمات و یا صداهایی را به طور مکرر تکرار می‌کنند. کلمات را کشیده تر و تحریف شده بیان می‌کنند. به علت مکث‌های مکرر هنگام تلاش برای صحبت کردن، در برقراری ارتباط پیش قدم نخواهند شدیکی از رایج‌ترین علت ایجاد این نوع اختلال کم شنوایی و یا از دست دادن شنوایی می‌باشد

تأثیر کم شنوایی بر گفتار و و زبان افراد بسیار فراتر از آن چیزی است که ما تصور می‌کنیم. زیرا افرادی که دچار اختلال شنوایی هستند از توانایی لازم برای برقراری روابط اجتماعی برخوردار نیستند. کودکان از همان سنین پایین به وسیله شنیدن صدای والدین و اطرافیان خود گفتار را فرا می‌گیرند. در نتیجه ارتباط گرفتن با پیرامون خود را یاد می‌گیرند. حال اگر قدرت و توانایی شنیدار آن‌ها با مشکل روبه رو شود نه تنها در گفتار بلکه در روابط اجتماعی نیز با مشکلات جدی روبه رو می‌شوند.

آیا ناشنوایان می توانند حرف بزنند؟ بله، بسیاری از ناشنوایان قادر به صحبت کردن هستند توانایی صحبت کردن در افراد ناشنوا بستگی به عوامل مختلفی دارد، از جمله زمانی که شنوایی خود را از دست داده‌اند و میزان دسترسی به آموزش و تمرین گفتاری. کسانی که پیش از از دست دادن شنوایی، شنوایی خوبی داشتند، معمولاً توانایی صحبت کردن را حفظ می‌کنند. حتی در مواردی که افراد از بدو تولد ناشنوا بوده‌اند، با استفاده از روش‌های مختلف مانند تمرین‌های گفتاری و استفاده از وسایل کمکی مثل سمعک یا کاشت حلزون می‌توانند به صحبت کردن یاد بگیرند.