روز سپاسگذاری یا تنکس گیوینگ

تاریخچه‌ی روز شکرگذاری یا تنکس گیوینگ: شکرگزاری بخشی از فعالیت‌های روزانه‌ی اکثر مردم در اقصی نقاط دنیاست و قبایل بومی آمریکا نیز هیچ وقت از این قائده مستثنی نبوده‌اند. آن‌ها هرساله در فصل برداشت محصول، فرستادن نعمت از جانب پروردگار را شکر میگفتند؛ اما رویدادی آمریکایی‌ها آن را "اولین روز شکرگزاری یا تنکس گیوینگ" می‌نامند، جشن عید شکرگزاری می‌باشد که با حضور 90 بومی آمریکایی و 53 زائر برگزار و سه روز به طول انجامیده است. سال‌ها، قحطی، طاعون، و خشکسالی باعث مرگ اکثر افراد قبیله‌ی پلموت ، معروف به زائران شد، این قحطی تا جایی ادامه پیدا کرد که اکثر سرخپوستان اون منطقه بر اثر طاعون جان سپردند. وضعیت ناگواری بود؛ مردارهای بسیاری بر روی زمین رها شده بودند. مرگ و ناامیدی فراگیر شده بود که آسمان خوان نعمت گشود و 14 روز بی وقفه باران بارید. باران آلودگی را شست و زمین را بارور نمود. کشاورزان آن سال بهترین محصول چندین سال اخیر را درو کردند و به خاطر شکر این نعمت جشنی بزرگ موسوم به جشن روز شکرگزاری یا عید شکرگزاری بر پا کردند. جشن عید شکرگزاری یا تنکس گیوینگ اولین بار به صورت غیر رسمی در سال 1623 توسط چهار زن (الینور بیلینگتون ، الیزابت هاپکینز ، مری بروستر و سوزانا وایت) که از قحطی جان سالم به در برده بودند برگزار شد.

درخواست تصویب روزی با عنوان روز شکرگزاری به عنوان یک مناسبت رسمی اولین بار در سال 1789 با اعلامیه جورج واشنگتن در کنگره مطرح و رد شد. درخواست تصویب عید شکرگزاری بار دیگر توسط آبراهام لینکلن در سال 1863 مطرح و این بار تایید شد از آن پس، در طول جنگ داخلی آمریکا ، روز شکرگزاری به یک تعطیلات فدرال تبدیل شد. لینکلن روز شکرگزاری یا تنکس گیوینگ را "روز ستایش از پدر نیکوکار که در بهشت ساکن است" و یک جشن ملی اعلام کرد؛ تا در آخرین پنجشنبه در ماه نوامبر جشن گرفته شود. [2] در زمان رئیس جمهور فرانکلین دی روزولت، این تاریخ بین سال‌های 1939 و 1941 در میان اختلاف نظرهای مهم تغییر یافت. از سال 1942 به بعد، چهارمین پنجشنبه ماه نوامبر به عنوان روز شکرگزاری یا تنکس گیوینگ اعلام شد. جشن عید شکرگزاری درواقع آغاز تعطیلات زمستانی، کریسمس و سال نوست.

بلک فرایدی یا جمعه‌ی سیاه روز بعد از عید شکر گذاری چهارمین جمعه‌ی نوامبر، روز بعد از عید شکرگزاری، جمعه سیاه یا بلک فرایدی می‌باشد. جمعه‌ی سیاه بزرگترین حراجی سال است؛ در روز شکرگزاری یا تنکس گیوینگ همه‌ی افراد خانواده دور یکدیگر جمع شده، شام روز شکر گذاری را صرف کرده، فوتبال و رژه‌های معروف و پرطرفدار را تماشا می‌کنند و با توجه به زمان کمی که تا کریسمس باقی است برای خرید هدیه‌های کریسمس برنامه‌ریزی می‌کنند.

بوقلمون روز شکرگزاری یا تنکس گیوینگ بوقلمون از غذاهای معروف حاضر در سفره‌ی جشن روز شکرگزاری یا تنکس گیوینگ است. بنیامین فرانکلین در نامه ای که در سال 1784 به دخترش ارسال کرد، اظهار داشت که بوقلمون وحشی برای ایالات متحده پیروز و استقلال یافته، نسبت به عقاب طاس (که قبلاً توسط کنگره قاره انتخاب شده بود) یک نماد ملی مناسب‌تر می‌باشد. وی اظهار داشت كه بوقلمون "پرنده ای بسیار قابل احترام" ، "بومی واقعی آمریکایی" و "پرنده شجاعت" است و به همین دلیل است که باید همواره در میز شام عید شکرگزاری یا تنکس گیوینگ سرو شود.

رژه روز شکرگزاری یا تنکس گیوینگ قدیمی‌ترین رژه روز شکرگزاری یا تنکس گیوینگ ، رژه روز شکرگزاری فیلادلفیا است که در سال 1920 راه اندازی و در فیلادلفیا ، پنسیلوانیا برگزار شد. فروشگاه گیمبلس از سال 1920 حامی رژه فیلادلفیا بود، رژه میسی ، چهار سال بعد راه اندازی و خیلی زود تبدیل به یک سنت شکرگزاری و یک شروع رسمی برای فصل خرید کریسمس شد. این رژه پس از نمایش برجسته در فیلم "معجزه در خیابان 34" (1947) که نمایش واقعی رژه‌ی سال 1946 بود، مشهورتر شد. علاوه بر بالن‌ها و شناورهای غول پیکر مشهور ، رژه میسی دارای موسیقی زنده و اجراها‌ی نمایشی است. از سال 1924 در شهر نیویورک، رژه روز شکرگزاری میسی هر ساله در روز شکرگزاری از سمت وسترن سمت منهتن تا فروشگاه گل سرسبد میسی در میدان هرالد برگزار و توسط NBC تلویزیون‌های ملی پوشش داده می‌شود. این رژه دارای نمادهایی با مضامین خاص‌، اجرای موزیکال‌های برادوی ، بالن‌های بزرگ، شخصیت‌های کارتونی ، شخصیت‌های تلویزیونی و گروه‌های راهپیمایی دبیرستانی است. شناوری که به طور سنتی رژه میسی را به پایان می‌رساند ، شناور بابانوئل است که ورود آن نشانه غیر رسمی از آغاز فصل کریسمس است. رژه‌ میسی بزرگترین رژه جهان است. [3] رژه روز شکرگزاری یا تنکس گیوینگ آمریکا در دیترویت که در سال 1924 برگزار و یکی از بزرگترین رژه های کشور است. این رژه پیش از بازی سالانه فوتبال از میدوتاون تا مرکز شهر دیترویت لونز برگزار می‌شود. رژه روز شکرگزاری شامل بادکنک‌های بزرگ، گروههای راهپیمایی، میهمانان مختلف مشهور ، بوده و بسیار شبیه رژه میسی است. رژه روز شکرگزاری در سطح ملی برگزار شده در ایستگاه‌های وابسته‌ی مختلف پخش می شود. شهردار دیترویت با دادن کلید بابانوئل رژه را را به اتمام می رساند.