تاریخچه آدامس

آدامس یکی از پرطرفدار ترین و قدیمی ترین تنقلات جهان است. در واقع آدامس نوعی جویدنی نرم و منسجم با بافتی شبیه به لاستیک می باشد که معمولا جهت خوش بو کردن دهان، پاکیزگی دهان و دندان، افزایش تمرکز، کاهش استرس و سرگرمی به کار می رود. در این پست به یک بررسی کلی در رابطه با آدامس و اجزای تشکیل دهنده آن می پردازیم.

آدامس یکی از قدیمی ترین تنقلات جهان است و از سالها قبل در شکل ها و طعم های متنوع استفاده شده است. مصرف آدامس در هزاران سال قبل توسط باستان شناسان به ثبت رسیده است. کلمه آدامس از نام Adams Thomasگرفته شده. وی در سال۱۸۷۱ یک ماشین برای کارخانه آدامس طراحی کرد و آن ماشین خودکاری بود که با انداختن پول در سوراخ آن؛ جنس مورد نظر از آن خارج می شد. در سال ۱۸۸۸ اولین آدامس توسط آن ماشین در ایستگاه زیرزمینی شهر نیویورک فروخته شد. تاریخچه آدامس جویدن به یونان قدیم بر می گردد. یونانی ها ماده ای را که از پوست درخت لاستیک به دست آورده بودند می جویدند. زنان یونانی با جویدن این ماده دهانشان را خوش بو و دندان هایشان را تمیز می کردند. زنان یونانی از مایاها که شیره گیاه دیگری برای جویدن بود استفاده می کردند. در ایران نیز از صمغ گیاه ون که سقز نام دارد به عنوان آدامس طبیعی استفاده می کردند. در زمان های قدیم سقز توسط پزشک های مشهوری چون ابو علی سینا برای درمان بیماری های دستگاه گوارش تجویز می شده است.

عیوب مربوط به آدامس های تولیدی برخی از برندها: ۱ ) تکراری بودن طعم ها ۲ ) شیرین کننده ها و رنگ های مصنوعی 3) ماندگاری پایین عطر و طعم 4) بسته بندی های نفوذ پذیر به رطوبت 5) بافت خیلی نرم و یا خیلی سفت 6) چسبندگی بالا

ترکیبات تشکیل دهنده آدامس: هیدروکلوئید ها و صمغ های نامحلول، مرطوب کننده،الاستومر ها، امولسیفایرها، مواد پر کننده، موم، آنتی اکسیدان ها، نرم کننده، شیرین کننده، طعم دهنده، رنگ، اسید میوه، پلی وینیل استات، گلیسیرین مونو استئارات، امولسیفایر، مواد معدنی و طعم دهنده ها

و میرسیم ب شیمی ... " بررسی نقش ترکیبات تشکیل دهنده آدامس در پایداری " نرم کننده ها: دسته ای دیگر از موادی که در تهیه ی آدامس به کار می رود نرم کننده ها هستند. برای آن که صمغ سفت و سخت آدامس نرم شود و قابلیت جویدن پیدا کند باید از یکسری مواد نرم کننده که اغلب خاصیت چرب کنندگی نیز دارد همچون گلیسیرین، لسیتین، سوربیتول مایع، شیره مالیتول که به آدامس بافت و نرمی می بخشند استفاده شود. در بعضی از انواع آدامس ها مثل آدامس های بادکنکی، این نرم کننده ها باید به مقدار بیشتری افزوده شود چون این آدامس ها باید خاصیت الاستیسیته بیشتری نسبت به سایر آدامس ها داشته باشند.

صمغ پایه مورد مصرف در تهیه آدامس باید از انواع صمغ های مجاز مورد مصرف در صنایع غذایی با ویژگی های مربوطه باشد . بر طبق استاندارد ایران میزان صمغ مورد استفاده در انواع آدامس ها بر حسب نوع محصول از ۱5 تا ۲۷ درصد می باشد. هیدروکلوئیدها مواد اصلی تشکیل دهنده آدامس هستند. آن ها پلیمرهایی با وزن مولکولی بالا با منشا گیاهی، حیوانی یا میکروبی هستند. این مواد با افزودن آب، محلول های چسبناک یا ژل تشکیل می دهند. هیدروکلوئیدها با جلوگیری از سینرسیس، تثبیت طعم و جلوگیری از کریستاله شدن شکر، به عنوان تثبیت کننده عمل می کنند. هم چنین موجب شفافیت، درخشندگی، چسبندگی و سهولت در ایجاد کف می شوند