یک دست خودکار اکلیلی

در دفترش اینگونه نوشته بود: امروز پس از مرتب کردن دفاتر و کتابهای دوران مدرسه متوجه انشایی با موضوع دست شدم،بنظر موضوع عجیبی بود اما به هر حال مرا به یاد خاطره ای انداخت و به نتایجی رسیدم. به یاد میاورم زمانی،دلم بسیار یک دست خودکار ژله ای میخواست.

هرگز ان را نداشتم و به دست نیاوردم اما وقتی هم اکنون به ان دوران فکر میکنم به این نتیجه میرسم که اگر ان دست خودکار را به دست می اوردم دیگر انقدر برایم ارزشمند نبودند،حتی ممکن بود بعد از مدتی دیگر دوستشان نداشته باشم.

یا به هر حال خودکار ها تمام میشدند و جز یک لوله پلاستیکی جوهری،چیزی ازشان باقی نمیماند. شاید هم دلم نمی امد از انها استفاده کنم و انقدر می ماندند که خشک میشدند و رنگ دفتر و کاغذ را نمیدیدند.

دراخر به این نتیجه رسیدم که نداشتن خودکار ها برایم مطلوب تر بود،چون علاقه ام به انها از بین نرفت،هرچند ممکن است دیگر دلم نخواهد شان. پس از تمام اینها فکر کردم شاید بهتر بود دلم یک دست مداد رنگی میخواست.