احساسات چیست؟

مجموعه ای از حالات مانند، خشم، تنفر، شادی، عشق، اندوه، آرزو، ترس و... احساسات هر فرد را تشکیل می دهند. حرکات کسی که می خندد، برای هر فردی قابل فهم است. ایما و اشاره در سرتاسر جهان معتبر و بیانگر احساسات و عواطف انسان و از ویژگیهای ذاتی وی هستند

وجود احساسات به انسانها کمک می کند که با هم ارتباط بر قرار کنند. احساسات بیانگر وضعیت روانی افراد بوده و برای رفتار مناسب در شرایط مختلف بسیار مهم هستند.

احساسات، تغییرات روانی را به وجود می آورند. این تغییرات در مغز ایجاد می شوند و خود را به صورت واکنشهای ارادی دستگاه عصبی نشان می دهند. برای مثال، تپش قلب، یکی از نمونه های بارز تحریکات جسمی است که با احساسات قوی در ارتباط است.

احساسات می توانند تحریکات فیزیولوژیکی بدن را افزایش یا کاهش دهند و روی فکر و رفتار تاثیرات منفی یا مثبت داشته باشند. تحریکات احساسی بیش از اندازه یا دائماٌ ضعیف، می توانند بازدهی فرد را کاهش دهند.

دانشمندان معتقدند که احساسات در جریان تکامل شکل گرفته و با هدف مشخصی نیز توسعه یافته اند. چارلز داروین به شباهتهایی در شیوه بیان احساسات، بین انسانهای اولیه و امروزی معتقد بود و اعتقاد داشت چهره انسان در هنگام حمله و دفاع، از زمانهای بسیار دور باقی مانده است.

دانشمندان در پاسخ به این سؤال که "آیا احساسات را می توان توضیح داد؟"، نظریه هایی ارائه داده اند. از جمله ویلیام جیمز و کارل لانگه در اواخر قرن نوزدهم به نتایج مشابهی دست یافتند. آنها معتقد بودند که افراد، تغییرات فیزیولوژیکی ناشی از تاثیر احساسات را ثبت می کنند و آنها را به صورت احساس و عاطفه بروز می دهند.

دانشمندان فیزیولوژیست، از جمله والتر کانن و فیلیپ بارد بر این عقیده اند که احساسات را نه فقط به صورت فیزیولوژیک، بلکه همزمان به شکل روان شناختی نیز می توان دریافت. برخی از روان شناسان اجتماعی امریکایی نیز بر این باورند که تحریکات فیزیولوژیک، بیانگر حالات کلی و عمومی می باشند.