چرا اضطراب میگیریم؟

اضطراب هنگامی در فرد بروز می‌کند که شرایط استرس‌زا در زندگی او بیش از حد طولانی شود یا به‌طور مکرّر رخ دهد، همچنین اگر دستگاه عصبی بدن نتواند به مرحلهٔ مقاومت تنیدگی پایان دهد و بدن برای مدّتی طولانی همچنان بسیج باقی بماند، در این صورت بدن فرسوده و در برابر بیماری‌های جسمی و روانی (مانند اضطراب) آسیب‌پذیر می‌شود.

اضطراب،[۱] پریشانی، تشویش یا دلشوره (به انگلیسی: Anxiety) عبارت است نوعی هیجان شدید همراه با حالت ناخوشایند و آشفتگی درونی است، که به فرد دست می‌دهد و شامل عدم اطمینان، درماندگی و برانگیختگی فیزیولوژیکی است.

وقوع مجدد موقعیت‌هایی که قبلاً استرس‌زا بوده‌اند یا طی آن‌ها به فرد آسیب رسیده‌است باعث اضطراب در افراد می‌شود. همهٔ انسان‌ها در زندگی خود دچار اضطراب می‌شوند، ولی اضطراب مزمن و شدید غیرعادی و مشکل‌ساز است.

تحقیقات و بررسی‌ها نشان می‌دهند که اضطراب در طبقات کم‌درآمد و افراد میان‌سال و سال‌خورده نسبت به بقیه افراد بیشتر دیده می‌شود.اضطراب عبارت است از ترس یا شرمی که از تعادل و تناسب خارج شده باشد.اضطراب جنبه پاتولوژیک هیجان شرم و ترس است.

استرس و اضطراب یکی از شایع‌ترین اختلالات ذهنی در سرتاسر جهان هستند و هرازگاهی ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. گاهی برایمان سؤال می‌شود که چرا استرس بی‌دلیل داریم و یا یک اتفاق ناخوشایند را انتظار می‌کشیم.

اگر دچار مشکلات اضطرابی هستید بدانید که تنها نیستید و افراد زیادی سالانه این مشکل را تجربه می‌کنند طبق آمار رسمی انجمن افسردگی و اضطراب آمریکا سالانه بالغ بر ۴۰ میلیون نفر تنها در ایالات متحده برای چنین مشکلی به روان‌پزشکان و روانشناسان مراجعه می‌کنند. شاید برخی‌ها وجود چنین اختلالی را در خود کتمان کنند و یا برخی دیگر از قدم برداشتن برای درمان آن خجالت می‌کشند. بهتر است بدانیم که پذیرفتن اختلال ذهنی اولین گام به‌سوی درمان آن است.