متن هاـئ نویسندگـآن بااستعداد ؛؛

چشمان من، از رفتن تو سخن می‌گوید. کاش، لااقل کمی بیشتر می‌ماندی‌؛ کمی درکم می‌کردی، کمی از احساس حقیقی ات، سخن می‌گفتی...! تا اینگونه دلم را غم دوره نکند و من دوره گرد این خیابان های بی انتها، نباشم. شاید، شاید دلت با دیگری خوش بود، نمی‌دانم، هرچه بود، هست و خواهد بود برای تو خوب باشند. نمی‌دانم دیگر چه بگویم. نمی‌توانم بگویم، که ای کاش نمی‌رفتی، چرا که شاید صلاحت به رفتن بود و مال ماندن نبودی. آن را خدا می‌داند، فقط از خودش می‌خواهم که نگهدارت باشد. نشوی، نشوی کسی که برای پیدا کردنش، باید خیابان های شهر را گشت...! من هنوزم به فکر تو هستم، هنوزم می‌دانم چه چیزهایی را می‌پسندی... اما تو اگر جایی من را ببینی، حتی یادت نخواهد آمد که من، که بودم...! _آتـنابیـاتي🌱

عزیزِ آرامم! من در این هیاهویِ جهان به سکوتِ چشمانت دل بسته‌ام. بی‌خبر از تو باران شدم تا حالتِ گیسویت را ببوسم و چشمانِ زیبایت را در دلِ قصه‌ها بنویسم. ابر شدم که عطرِ تنت را در وجودِ خودم محبوس کنم و آن را چون شربتی جادویی بر سرِ گل‌های عاشق بریزم. عزیزکِ زیبایم؛ مشغله‌ها چون طنابی بر گردنِ ما آویخته شده‌اند و فرصتِ نفس کشیدن نمی‌دهند. با این حال همچنان تو در دنج ترین گوشه‌یِ قلبمان نشسته‌ای و ما دوست داشتنت چون نور در رگ‌هایمان دوانده‌ایم. -آیـنورپورمحـمود🌱

-زیرآسمان‌چشم‌او- بارها و بارهاست که اسمان را باچشم او اشتباه گرفته ام شاید هم در چشمان او غرق شدم چشمانی که در ان کهکشان ها و ستاره های مختلف داشت..! زندگی کردن در زیر اسمان چشم او بی فایده بود و باید زودتر خودم را از زیر اسمان چشم او خلاص میکردم وقتی ستاره هارا میشمردم؛ یاد ستاره های چشم او می‌افتادم و طاقتم طاق میشد-! کاش میتوانستم ستاره هارا از روی اسمان بکنم تا شب راحتی داشته باشم شبی که زیر اسمان چشم او نباشد -حلماءخانـوم🌱

دلم شده تنها تر از تو! اونقدری تنها که گاهی حس می‌کنم توی این کهکشان کاراکتر تنها ترین تنها و من بازی می‌کنم. من تنهام توی این تاریکی اما نور درخششت تاریکی را از چشمانم می‌روبایند! دلم می‌خواهد تنها برای من باشی با اینکه دیگر نیستی، دلم می‌خواهد تنها بری من بدرخشی با اینکه دیگر نیستی. بازی می‌کنم با حرف هایت، بازی با کلماتی که خود بازی های ساخته دست تو اند. کلمات را کنار هم چیدی و جمله‌ی رفتن ساختی، نمی‌دانستم که قصد رفتن کردی! فکر می‌کردم که این بار هم بازی می‌کنی، بازی با کلماتی که تو آن هارا برایم آفریدی. شاید هم رفته‌ای و باز برمی‌گردی! -فرـآنك پیشرو🌱

امروز می‌خواهم به دیدنت بیایم. روبه روی باغچه می ایستم و متفکر به باغچه می‌نگرم. یک گل توجه مرا به خود جلب می‌کند. زيبا ترین گل باغچه! در ذهنم فکری نقش می‌بندد. حال که می‌خواهم به دیدنت بیایم چرا دست خالی؟ گل را با هزاران ذوق و شوق میچینم. آن را لای موهایم می‌گذارم. با قدم هایی که به آنها سرعت بخشیدم به پارک همیشگی مان می‌روم. از دور میبینمت، گل را از لای موهایم بیرون میکشم و با قدم هایی پرواز گونه به سمت تو می‌آیم. به آغوشت پناه میبرم و بعد از دقایق طولانی از آغوشت بیرون می‌آیم و گل را به سمت تو میگیرم. آن را میگیری و دوباره لای موهایم قرار می‌دهی و می‌گویی: _فکر کنم بیشتر به تو می‌آید...! -آتـنابـیاتئ🌱

به پروانه‌ها سپرده‌ام که در آن دورها هوایِ تو را داشته باشند. آخر کم چیزی نیست، تو شیشه‌یِ شادی‌هایم را در وجودت داری! بیت بیتِ اشعارم را داخلِ گیسوانت پناه داده‌ای و از من که دور میشوی، قلمم خشک میشود. زیـبایِ من! چشمانت قلبِ مرا رام کرده است و من هر شب به یادِ قهوه‌یِ نگاهت بیدار می‌مانم. به هر لبخندِ تو محتاج هستم، در این جهانی که زیستن به یک مو بند است؛ زنده ماندنِ من به لبخندهایت وصل است. نوشته‌هایم را به درازا نمی‌کشم که دیدگانِ زیبایت نرنجد و مبادا که خسته شوند و نورشان کم شود. از همین فاصله پیشانی‌ات را می‌بوسم و هزاران واژه را برایت شهید میکنم. -آئ نـورپورمحـموـد🌱

شکست،غم و تنهایی تمام من در این سه کلمه خلاصه می شود! کلماتی که هر یک دنیایی جدا برای تنفس دارند شکست،دنیایی از مرداب ها که پایبند شدن به این مرداب ها حکم نابودی تورا مهر می کند! غم،دنیایی تاریک و حس اندوه دنیایی که با ورودت سرو اشک و ناله می کنند، و تنهایی،دنیایی پر از چراغ های قرمز که نقش تو در این دنیا آن دخترک کوچک با لباس هایی قرمز و پاره پاره با دسته گلی در دست از آدم درخواست محبت را می کنی و هریک گونه ای تو را پس می زنند است تا به حال حس اینکه حتی نمی توانی نقش آن دخترک را بازی کنی را داشته ای؟ این کلمات هر یک دنیایی جدا اما متصل به یک دیگر دارند! -فرـآنك پیشرو🌱