داستان باران

در کنار پنجره نشسته بودم قطرات ریز و درشت باران روی پنجره نشسته بود. هوا ابری و پر معنی بود . همه جا ساکت بود و فقط صدای باران به گوش میرسید

اروم دستم را روی پنجره گذاشتم و درش را باز کردم . بوی اب و گل به مشامم میرسید . دستم را از پنجره بیرون کردم . قطرات باران روی دستم میچکید . چشمانم را بستم اشکی از چشمانم پایین امد.

یک سال بدون او . عاشق باران بود . همیشه باران را به عاشق تشبیه میکرد . عاشقی بی قرار که ابری است و منتظر یک صحبت طولانی تا ابرش باز شود و باران ببارد . حال دلیل تشبیه اش را می فهمم یک سال است که تشنه ی صحبتم . در حال حرف زدن ا خودم بودم که

تصمیم گرفتم به پیاه روی بروم . بلند شدم و بارانی ام را پوشیدم از خانه بیرون امدم . از همان کوچه ای که سال پیش با او میگذشتم گذشتم و به سمت سا حل راه افتادم. روی نیمکت نشستم و ارام اشک میرختم . چشمانم را بستم و به خواب رفتم .خوابی پر از ارامش . خوابی کنار او