«اشتباه های رایج زبان فارسی»

یکی از رایج ترین اشتباهات، "سین جین" کردنه.. شکل درست این اصطلاح درواقع سین جیم کردن هستش.. سین حرف اول کلمه سوال و جیم حرف اول کلمه جواب!

دومین مورد، "جد و آباد" هست.. نوع درستش در واقع جد و آباء هست، جد به معنی پدربزرگ، و آباء به معنی پدران.

سومین مورد، "دل و دماغ" نداشتنه.. با توجه به اینکه دَماغ به معنی بینی و دِماغ به معنی مغز هست، پس گویش درست ضرب المثل اینجوری هستش: «دل و دِماغ انجام کاری ندارم»

چهارمین مورد، گرگ بالان دیده یا گرگ باران دیده‌ست.. هر دو شکل توی آثار شعرا و نویسندگان معاصر و کهن اومده، اما به نظر میاد «بالان» به معنای «تله» درست‌تر باشه.

پنجمین مورد؛ نجات غریق یا ناجی غریق: نجات غریق یعنی فرایند نجات دادن کسی که در حال غرق شدنه و ناجی غریق شخصیه که غریق رو نجات می‌ده. به اشتباه به جای ناجی غریق از نجات غریق استفاده می‌شه!

ششمین مورد؛ کج دار و مریز یا کج دار و مریض: این ضرب المثل کنایه از رعایت احتیاط توی یه کاریه. مریز اینجا فعل امره نه یه صفت به معنای بیمار (مریض). برگرفته از شعری منسوب به خیام: یا رب تو جمال آن مه مهر انگیز، آراسته ای به سنبل عنبر ریز، پس حکم همی‌کنی که در وی منگر، این حکم چون آن بُود که کج دار و مریز

هفتمین و آخرین مورد: مرغ سر کنده یا مرغ پر کنده؟: نگارش درست، نگارش اوله، و کنایه داره به این که شخصی دائم تو جنب و جوش باشه (مثل مرغی که سرش رو کنده‌اند و تو جنب و جوشه).