من احمق بوده ام ؟!

من احمق بودم ؟ آره احمق بودم . هنوزم هستم ‌ شاید مثل اون پروانهه که هی دور شمع چرخید ، چرخید ، چرخید .. الان که بالهاش سوخته یکی اومده شمع رو برده چون از تاریکی می‌ترسه .

الان دیگه نه میتونم امیدوار باشم که تو برمیگردی ؛ نه دیگه میتونم پرواز کنم ولی مطمئنم تموم میشم بلاخره ، انقدر میسوزم که خاکستر بشم یروز !

انقدر میپرم بالا و دستم و دراز میکنم تا ماهو واست بدزدم ! انقدر دور خودمو پر از عطرای رنگارنگ میکنم که بوی عطرت بپره از تنم ولی بازم من هرشب با رنج سرمو روی بالش میزارمو تو هنوز تصمیمتو واسه انتخاب رنگ لباست واسه مهمونی فردا شبت نگرفتی )) .

این زندگی ای نبود که آرزوشو داشته باشم ! دلم میخواست تو یه جزیره تنها ، آفتاب بزنه وسط سرمون ، بلال بخوریم ، من نقاشی بکشم تو چمدوناتو باز کنی .. این آرزوی من بود .