معرفی:بلندی های بادگیر

بلندی‌های بادگیر (به انگلیسی: Wuthering Heights) رمانی نوشتهٔ امیلی برونته، شاعر و نویسندهٔ انگلیسی است که در ۱۸۴۷ با نام مستعار الیس بل منتشر شد. بلندی‌های بادگیر تنها رمان امیلی برونته است. ویژگی متمایزکننده این رمان در زمان انتشارش لحن شاعرانه و دراماتیک بیان آن، عدم تفسیر نویسنده و ساختار غیر معمولش بود.

این اثر بارها به زبان فارسی ترجمه و منتشر شده است. این رمان مربوط به دو خانواده از نجیب‌زاده‌های زمین‌دار است که در اسکله‌های یورکشایر غربی زندگی می‌کنند (ارنشاوها و لینتون‌ها).[۲] واترینگ هایتس در این داستان به نام عمارت خانوادگی ارنشاو اشاره دارد که روی تپه و در معرض باد ساخته شده است.

واژه واترینگ از کلمه‌ای اسکاتلندی گرفته شده است و به توفانی که اطراف خانه اصلی داستان وجود دارد اشاره می‌کند و نمادی از فضای پرسروصدای داستان است. سبک این رمان متأثر از رمانتیسم و داستانی گوتیک است

این رمان یکی از آثار عجیب و شورانگیز ادبیات انگلیس است. امیلی برونته به همراه دو خواهرش، که آن‌ها نیز نویسنده‌اند، در ناحیه‌ای غمزده و وحشی زیسته است زیرا مسئولیت‌های کلیسایی پدر، آن‌ها را مجبور به اقامت در این ناحیه می‌کرد. یگانه برادرش به دوردست رفته و آنجا به یک زندگی بی‌هویت تن در داده بود؛ بنابراین، امیلی با زندگی آشنایی چندانی نداشت و تنها وجه دردآور و مصیبت‌بار آن را دریافت.

حس عمیق پیوند با طبیعت، که در چشم او همان زمین بایر بود، به او اخلاقی قهرمانی آموخت و به وی امکان داد تا زندگی خود را بپذیرد و از آن لذت ببرد؛ بی‌آنکه شادی‌های دیگری به جز آنچه از ذهن خویش بیرون می‌کشید او را دلگرم کند. این رمان اثر زن جوانی است که صرفاً از وجود خویش الهام می‌گرفت. این رمان به دلیل نمایش ظلم ذهنی و جسمی از جمله آزار خانگی و چالش‌هایش با اخلاق ویکتوریایی و ارزش‌های مذهبی و اجتماعی بحث‌برانگیز بود.

داستان رمان از زبان خدمتکاری مسن که خدمتگزار میهمان جوان عمارتی پرماجراست بیان می‌شود… داستان اصلی بر روی دو خانواده با اصل و نسب می‌چرخد و عشقی که میان اشرف زاده‌ای اصیل با یتیمی بی سروپاست اما داستان به همین‌جا ختم نمی‌شود و…

بلندی‌های بادگیر توسط ناشر توماس نیوبی به همراه اگنس گری اثر آن برونته قبل از موفقیت رمان جین ایر خواهرشان شارلوت برونته پذیرفته شد، اما بعداً منتشر شدند. پس از مرگ امیلی، شارلوت ویرایش دوم بلندیهای بادگیر را ویرایش کرد که در سال ۱۸۵۰منتشر شد.[۲]