وقتی‌میمیری،تنهامیمیری.

+هی ایتادوری.. چرا هروقت یکی از دوستات پخ‌پخ میشد، اینقدر ناراحت می‌شدی و روحیه‌ت رو میباختی؟ آخه چهارنفر بودن که شناخت زیادی هم ازشون نداشتی!

_پدربزرگم گفت، کاری نکن مثل من اینجوری تنها بمیری. منم دلم نمیخواد تنها بمیرم، میخوام مرگ طبیعی‌ای داشته باشم.

+اما، گوجوسنسه مگه نمی‌گفت اگه بمیری تنها میمیری؟

_شاید اون اینطوری میگفت، اما درست نیست. درسته که آدما نمیتونن توی مرگ بقیه همراه شن، اما اون طرف توی یادها میمونه و براش اشک ریخته میشه.

"پدربزرگم بهم گفته بود.." یکم عجیب بنظر نمیاد؟ مانگا خونا میدونن که مامان ایتادوری، پخ‌پخ شد و کنجاکو(همون یاروئه که الان تو بدن گتوئه) وارد بدنش شد. اما کنجاکو میزبان‌هاش رو بادقت انتخاب میکنه. به چه دلیلی مامان ایتادوری رو انتخاب کرد؟

بنظرم اگه پدربزرگ ایتادوری پنج دقیقه دیرتر میمرد اتفاقی نمیفتادها! گره اصلی انیمه اونه. اون به پسرش، جین ایتادوری اخطار داد که از کائوری، زن جین فاصله بگیره اما عشق جین رو کور کرده بود و این‌کارو نکرد. پس پدربزرگ ایتادوری روی نوه‌ش سرمایه‌گذاری کرد، چون کنجاکو از بدن کائوری رفت و جین هم مرد.

از حرف‌های پدربزرگ ایتادوری، میشه درنظر داشت که توی عصر طلایی نفرین‌ها با سوکونا دعوا داشتن و حالا، پدربزرگ ایتادوری نوه‌ش رو با آخرین کلماتش طلسم کرد:به همه کمک کن. اون میخواست دعوای چندصدساله خاندانشون با سوکونا رو به پایان برسونه.