اولین فضانورد زن ایرانی

«انوشه انصاری»، اولین زن گردشگر فضا و اولین فضانورد ایرانی است که به فضا سفر کرد. وی در مسیر رسیدن به هدف خود با چالش‌های فراوانی روبه‌رو شد، اما هیچ‌گاه رؤیای کودکی‌اش را فراموش نکرد. انوشه رئیسی در سال ۱۳۴۵ در ۲۱مین روز از شهریور در مشهد متولد شد. او از کودکی، هنگامی که به دیدار پدربزرگ و مادربزرگش می‌رفت (که شب را در تراس می‌خوابیدند)، به آسمان شب خیره می‌شد و در مورد فضا بسیار کنجکاو بود. وی علاقه خود به فضانوردی را قلباً احساس می‌کرد، اما هنگامی که این رؤیا را در نقاشی کودکانه‌اش به تصویر می‌کشید، کسی او را جدی نمی‌گرفت.

از انقلاب تا جنگ ایران و عراق، انوشه مجبور بود در زیرزمین ساختمان آپارتمانشان پناه بگیرد؛ جایی که او میان بچه‌ها بزرگ‌ترین بود، برای آن‌ها داستان‌هایی تعریف می‌کرد و به آن‌ها آرامش می‌داد. در ۱۶ سالگی، او به همراه خانواده‌اش به‌علت شرایط نامناسب کشور و جنگ از ایران مهاجرت کردند. انوشه به غیر از فارسی، به زبان‌های انگلیسی و فرانسوی مسلط است و برای تجربه پرواز فضایی خود، روسی را نیز آموخت.

در مسیر سفر به فضا انوشه که سفر به فضا برایش همیشه جذابیت داشت، حالا با ثروتی که از کسب‌وکار قبلی خود به‌دست آورده بود، تصمیم گرفت در سال ۲۰۰۴ به بنیاد جایزه ایکس کمک کند. این جایزه ده میلیون دلاری قرار بود به اولین فرد یا گروهی تعلق بگیرد که اولین سفر خصوصی به فضا را دو بار در عرض دو هفته انجام دهد‌. این برای انوشه همان دری بود که به‌سمت آرزوهایش باز می‌شد.

با تعیین و اهدای جایزه ایکس به شرکت اسکیلد کامپوزیتس در کالیفرنیا، انوشه وارد مدیریت سفرهای فضایی خصوصی شد و اشتیاقش برای رفتن به فضا روزبه‌روز بیشتر می‌شد. علی‌رغم خطرات، انوشه انصاری تصمیم گرفت برای شرکت در یک پرواز فضایی ثبت‌نام کند. شرکت گردشگری اسپیس ادونچرز قراردادی محرمانه با او بست و انوشه فراگیری پروازهای فضایی را آغاز کرد. او در تمرینات با انواع خطراتی که ممکن است در یک سفر واقعی با آن روبه‌رو شود، آشنا شد تا اگر تردیدی داشت، از این کار منصرف شود‌. او شرایط سختی را تحمل کرد و هیچ مخالفتی نکرد تا شانسش را به خطر نیندازد. انوشه می گفت: «امیدوارم بتوانم الهام‌بخش همه، به‌ویژه جوانان، زنان و دختران سراسر جهان باشم؛ در کشورهای خاورمیانه که فرصت‌های مشابه مردان را برای زنان فراهم نمی‌کنند، الهام‌بخش زنان باشم تا دست از رؤیاهای خود نکشند و به‌دنبال آن‌ها بروند. ممکن است گاهی برایشان غیرممکن به‌نظر برسد اما من معتقدم که آن‌ها می‌توانند رؤیاهای خود را محقق کنند؛ اگر آن را در قلب خود نگه دارند، پرورش دهند و به‌دنبال فرصت‌ها باشند.»

با تعیین و اهدای جایزه ایکس به شرکت اسکیلد کامپوزیتس در کالیفرنیا، انوشه وارد مدیریت سفرهای فضایی خصوصی شد و اشتیاقش برای رفتن به فضا روزبه‌روز بیشتر می‌شد. علی‌رغم خطرات، انوشه انصاری تصمیم گرفت برای شرکت در یک پرواز فضایی ثبت‌نام کند. شرکت گردشگری اسپیس ادونچرز قراردادی محرمانه با او بست و انوشه فراگیری پروازهای فضایی را آغاز کرد. او در تمرینات با انواع خطراتی که ممکن است در یک سفر واقعی با آن روبه‌رو شود، آشنا شد تا اگر تردیدی داشت، از این کار منصرف شود‌. او شرایط سختی را تحمل کرد و هیچ مخالفتی نکرد تا شانسش را به خطر نیندازد. انوشه می گفت: «امیدوارم بتوانم الهام‌بخش همه، به‌ویژه جوانان، زنان و دختران سراسر جهان باشم؛ در کشورهای خاورمیانه که فرصت‌های مشابه مردان را برای زنان فراهم نمی‌کنند، الهام‌بخش زنان باشم تا دست از رؤیاهای خود نکشند و به‌دنبال آن‌ها بروند. ممکن است گاهی برایشان غیرممکن به‌نظر برسد اما من معتقدم که آن‌ها می‌توانند رؤیاهای خود را محقق کنند؛ اگر آن را در قلب خود نگه دارند، پرورش دهند و به‌دنبال فرصت‌ها باشند.»