غرق در افکار پوچ...

غرق در افکار پوچ...

امان از سکوت ، و خستگی های ممتد ‌ امان از حرفای ناگفته شده و بغض سنگین گیرکرده یِ گلو امان از قلب شکسته ، و قلب دردهای ِ نصف شب امان از پریشانی های همیشگی و چشمهای قرمز شده از اشک امان از کاش های بی پایان و امان از چراهای هر روز امان از حسرت دلخوشی های کوچیک امان از روح های ِ مرده و جسم های ِ خسته امان از گریه های بعد از خنده !"

دست از سرم بردارید ! از یک شکست خورده‌یِ خشمگین ، بی فایده ضعیف ، عصبانی ، تنها ،  دل شکسته ، سردرگمم گیج ، غمگین ناراحت چه انتظاری دارید ؛

" انسان متمدّن آن کسی است که در تنهایی احساس تنهایی نکند ؛ مَردم هیچ چیز به ما نمی دهند که ما خودمان از بدست آوردنش عاجز باشیم ! "

از او توقعی نداشته باشید ، ممکن است روزی خود را در جایی جا بگذارد و شاید خیلی وقت است که خود را در مکانی ، جایی ، نگاهی ، آغوشی جا گذاشته است و بی خبر است ؛

من آدم بی‌نقصی نیستم. نمی‌دونم اصلا آدم بی‌نقص وجود داره یا نه ولی اگه داره هم من اون نیستم. نه بدنم بی‌نقصه نه اعصاب و کنترلم روی احساساتم. هیچ‌جوره بی‌نقص نیستم. ولی خب دارم در راستای بی‌نقص بودن تلاش می‌کنم و تا این‌جای راه فقط ناقص شدم!

از همچیز خسته شده است ، سرگردان و پریشان ! تحمل و صبرش تموم شده است .. دلش مرگ میخواست ، اما مرگ نیز او را پس میزد .

- در اوجِ سیاهی و در تاریکی مطلق ، عاجزانه به دنبال روزنه ای از جنس نور میگردد.

- دلم می خواهد در دنیایی از کتاب,دریا، قهوه و روزهای بارانی، مدتی گم شوم.

من هیچوقت از گم شدن نترسیدم من از پیدا نشدن میترسیدم.. بچه که بودم،برای اینکه بفهمم کیا دوستم دارن میرفتم یه گوشه قایم میشدم و صدام در نمیومد؛انقدر اونجا میموندم تا که خسته میشدم و خوابم میبرد و بعد خودم از پناهگاهم بیرون میومدم. اینکه کسی دنبالم نگشته بود خیلی ناراحت کننده بود اما اینکه حتی کسی متوجه نبودنم نشده بود،بیشتر غمیگنم میکرد. هنوزم که هنوزه هر چند وقت یه بار، همه چیو میذارم و میرم،هنوزم امید دارم به اینکه بالاخره یه نفر پیدا میشه که نبود من به چشمش بیاد و بخواد که منو پیدا کنه ولی این روزها دیگه نمیرم یه گوشه قایم بشم تا کسی بیاد و پیدام کنه؛ آخه کسی که دور خودش دیوار میکشه منتظره یه نفره تا بیاد و این دیوارها رو بشکنه و نجاتش بده اما من از منتظر بودن خسته‌ام،من میون یه عالم آدم که هیچکدوم منو نمیشناسن، نشسته ام و میخندم و حرف میزنم و .. تنهام! من خیلی وقته گم شدم، من؛دیگه هیچوقت پیدا نمیشم.