شعری از من p2

از تظاهر به خوشحال بودن خسته شدم از امیدوار بودن خسته شدم اندکی مرا در اغوشت بگیر زخم هایم را نوازش کن

به دستای گرمت نیاز دارم همیشه به این فکر می کردم که دیدن کسی که دوستش داری چه طوریه؟ حسی که اون لحظه میگیری چیه؟ اون لحظه قلبت چقدر تند می تپه ؟ نمیدونم

ایا می توانم چهره ی زیبای تو را ببینم یا نه من به ارامش خاطری که تو به من میدهی نیاز دارم ولی کسی که به من این ارامش خاطر را میدهد

ماله من نیست و ماله کس دیگریس اه چقدر سخت است که کسی که دوستش داری را با یکی دیگر ببینی

اما برایش از ته قلبم خوشحالم زیرا انقدر که اون دختر او را خوشنود میکند من نمی کنم

پس از دور او را تماشا میکنم و برایش ارزو های بهترین هارا میکنم