✨️آخرین جادو✨️p¹²

سانی بهم یاد میده چطوری بجنگم. میگه تو یه هفته ازم جنجو میسازه! خدایا خدایا من جادوگرم یا سان‌یی این چیه آفریدی آخه خدایا🗿💔آخه ببین چی میگه🗿💔«ببین اصلا جنگ با من. تو یه هفته ازت جنگجو میسازم!» قیافه من🗿«آجی» «جانم» «تو مطمئنی آدمی» همه خندیدن😂تو این هاگیر واگیر نشستیم جک میگیم🗿💔

سان‌یی یه تیکه جوب آورد مثلا شمشیر. در حال نمایش شمشیر زدن گفت«میخوام بهت شمشیر زنی یاد بدم جوری که از مسلح به سلاح گرم بهتر مبارزه کنی» پوکر گفتم«این الان شمشیره؟!» دست هاش رو تو هوا تکون داد«ببخشید دیگه تو حیاط شمشیر فولادین نبود» عصبی خندیدم. باز دست هاش رو تو هوا تکون داد و گفت«میخوای این شتر گاو پلنگ رو شکست بدی یا نه!» «شتر گاو پلنگ چیه😐» «همین شیطانه اسمش چی بود؟...» «شونگا» «ها شونگا! میخوای شکستش بدی یا نه» «معلومه که میخوام» «پس کم وقت تلف کن بیا» «باشه» رفتم شمشیر زنی یاد بگیرم

با هم رفتیم تو حیاط. مه نما هنوز کامل از بین نرفته بود. باعث شد باز ترس به وجودم بیوفته! چرا الهه اونطوری رفت! چرا منتظر نموند! من ازش سوال دارم! تو تفکراتم غرق بودم که صدای سان‌یی من رو به خودم آورد«شمشیر زنی رو دوست داری؟» «ها؟! آ آ آره...دوست دارم! جالبه!» «بیا این چوب رو بگیر» چوب رو گرفتم تو دستم این ور اونورش کردم

برگشت گفت«این شمشیر واقعی نیست که انگولکش میکنی» چوب رو انداختم رو زمین و با جادوم یه شمشیر آبی درست کردم. سان‌یی متعجب گفت«اووووووو چه قشنگ» شمشیر رو بالا گرفتم سان‌یی چوب رو برداشت گفت«خب شمشیر رو باید اینجوری بگیری دستت» شمشیر رو اونطوری که سان‌یی گفت گرفتم و به سمت جلو نشونه گرفتم

چند تا از فنون شمشیر زنی رو یادم داد. استرسم کم تر شد. حس کردم شکست دادن شیطان الان راحت تر شده. شمشیر زنی رو خیلی دوست داشتم. و حس میکردم کار سختی نیست. برای کسی مثل من. دیگه شکست دادن شونگا اونقد ها که فکر میکردم سخت نبود. البته فکر میکردم!

با سان‌یی یکم شمشیر زدیم. جالب بود. خیلی باحال بود. شونگا به کلی یادم رفت. دوباره شدم اون دختر شاد و شنگول چند ساعت پیش. البته وقتاً.

فردا که رفتم مدرسه همه موضوع رو میدونستن. بعضی ها بهم گفتن فرار کنم بعضی ها گفتن جنگ رو قبول نکنم بعضی ها حتی گفتن جادوم رو بدم! ولی من به حرف هیچکدومشون گوش ندادم و گفتم«بچه ها! من یه جادوگرم! وضیفه‌ی یه جادوگر حفاظت از مردمه! اگه نتونم مردم رو نجات بدم، پس به چه دردی میخورم!»

بچه ها گفتن که من هنوز بچم! گفتم«حتما الهه یه دلیلی داشته که این کار رو به من سپرده!» مِی گفت«پس چرا واینستاد تا دلیلش رو بگه!» دستم رو گذاشتم رو سرم و داد زدم«نمیدونم ولم کنید!» دیگه هیچکس هیچی نگفت

دوباره همه فکر و ذکرم شده بود شونگا! با خودم میگفتم«تو میتونی امیکو! باید بتونی! به خاطر خانوادت! به خاطر مردم باید بتونی!» یهو صدای معلممون رو شنیدم«امیکو؟ زنگ خورد پاشو برو خونه تون» «ها؟» به اطرافم نگاه کردم هیچکس نبود! دوباره گفتم«آها! بله!» کیفم رو برداشتم و رفتم بیرون

منتظر پارت بعد باشید🙃💖💞