عروسِ ماهِ سیاه 6

که یهو سرم گیج رفت ایستادم انگار باز داشتم دچارِ همون حالت میشدم که آقای جیمز سمتم امد و دستشو پشت کمرم گذاشت که از حال نرم.موهایم را از روی گردنم کنار زد و با الکل . ماده ای چسبناکِ سبز رنگ را از گردنم جدا کرد و گفت( باز بهت مارک زده ... دفعه ی قبل با همین مارکی که بهت زده بود خواستی بمیری ! زنده موندنت معجزه بود ، اونوقت باز به حرفای اون گوش دادی؟ . بعد دستانش را روی شانه هایم گذاشت و گفت( ببین لی لی ... اونا موجودات بی هویتن ، اونا ساحره ها یا قاتلانِ بدی بودن که ازشون هویتشون رو گرفتن . دیگه چهره ای ندارن ، هویتی ندارن و مجبورن هویت بقیه رو بدزدن و حتی بجای اون شخص زندگی کنن ! اونا این مارکا که بزاقِ دهنشونه رو به قربانی هاشون میزنن ، پس هرجای دوریم که برن باز میتونن پیداش کنن و هویتشو ازش بگیرن ، خیلی شانس اوردی که زنده ای ! متعجب گفتم( ولی چرا؟ آقای جیمز نفسشو از گلو بیرون داد . اینقدر هوا سرد بود که از دهان بخار بیرون میومد . نگاه آسمونِ خاکستری کرد و گفت( لی لی ... تو چی دیدی؟ اون چند روزی که حالت بد بود ، انگار... داشتی چیزایی میدیدی . ماتم برد ( شما از کجا میدونی ؟ . آقای جیمز ( لی لی ... وقتی بی هویت ها بهت حمله میکنن سعی میکنن از طریقِ ذهنت مسمومت کنن ، بزاقی که به صورت مارک به بدنت می چسبونن از طریقِ پوست وارد بدنت میشه و وارد مغزت میشه باعث میشه توهم بزنی ... چیزایی رو ببینی و بشنوی که دوست داری یا دوست نداری بستگی به منافع شخصی که که بهت حمله کرده . از دهنم پرید و گفتم( درسته ! ژاکلین هیچوقت اون حرف های بد رو به من نمیزنه ! جیمز : چی؟! . به خودم امدم و گفتم( وقتی تو اون حال بودم همش می دیدم که اهالیِ عمارت مسخرم میکنن و به علاوه چیزای دیگه . جیمز به چشمام خیره شد ( میخواسته تو رو از اهالیِ عمارت دور کنه ، چه چیزای دیگه ای؟

گونه هام گل انداخت و گفتم ( هیچی ... خیلی مهم نیست . آقای جیمز زیر چشمی نگاهی بهم انداخت و گفت ( درمورد من ...چیزی ندیدی؟ . الکی گفتم( نمیدونم ولی یکی امد کنارِ تختم و بهم ابراز علاقه کرد ! آقای جیمز چشماش از حدقه زد بیرون و با صدایی بلند تر از زمزمه گفت( چی؟! ... نفهمیدی کی بود؟ . سرمو به طرفین تکون دادم . آقای جیمز خنده ای از روی حرص کرد و گفت( هر کی بوده ، اون نجاتت داده ! دیگه چیا گفت؟ همینطور که با چکمه هام برگه های زیرِ پامو له میکردم گفتم ( موهام و گونه هام رو نوازش کرد ! با خشم گفت ( عوضی ! با تعجب نگاهش کردم ( یعنی اون شخص توهم نبود؟! آقای جیمز ( همش که توهم نیست ! ... اون که... از اهالیِ عمارت نبود؟ به صراحت پاسخ دادم ( نه ! من اصلا نمیدونم کی بود ... آقای جیمز دستشو سمتم گرفت و گفت ( خیله خب بیا برگردیم ، هوا تاریک شده ، بریم خونه که کلی حرف داریم ! متوجه شدم که همه ی اهالیِ عمارت خون آشامن جز ژاکلین . درواقع ژاکلین دایه ی آقای جیمز بوده . همچنین آقای جیمز گفت که این درسته که حافظه ی تا ۸ سالگیم رو پاک کرده و این به این دلیل بوده که من چیزهای خشونت آمیزِ زیادی دیدم و بخاطر مرگِ والدینم افسرده شده بودم و موقعی که به عمارت امده بودم بخاطر حال و روحیه ی بدی که داشتم چند بار تشنج کرده بودم و میترسیدم که تنها باشم برای اینکه بیشتر از این زجر نکشم و تا پای مرگ نرم ، حافظمو برام پاک کرد و من روز به روز حالم بهتر شد . دیگه یک هویت و زندگی جدید داشتم . از یک دختر افسرده تبدیل به یک دختر شاد و پرشور شدم و بهم گفت حافظتو قول میدم بهت برگردونم ولی الان زوده به وقتش حافظت و خاطراتِ هرچند بدِ اون دورانو بهم برمیگردونه . علت مرگِ والیدنمو نگفت . او گفت به وقتش که حافظتو برگردوندم خودت متوجه خیلی چیزا میشی. تا اینجای حرفاش خوب بود تا اینکه بهم گفت( اون بیرون خیلی برای تو خطرناکه ، نه تنها اونجا حتی این عمارت هم برای تو امن نیست . با نگاهِ گنگی بهش خیره شدم

رو به روی پنجره ی قدی ایستاد ( لی لی فعلا درهمین حد بدون که درونِ تو قدرتی نهفته و بزودی فعال میشه و اونقدر قدرتمنده که تمام شیاطین و موجودات ماورایی اون قدرتو میخوان ، روز به روز همه ی موجودات زیرِ زمین دارن به این مسئله آگاه میشن که اون دختر تو هستی و قدرتِ تو رو میخوان ... لی لی ...برای همین باید توی این عمارت بمونی . پوزخندی زدم ( شما چی؟ ... شما برای چی از من محافظت میکنی؟ بخاطر ... قدرتم؟ نفسشو از ته حلق بیرون داد ( حق داری اینطور فکر کنی ، اون بی هویت ذهنتو مسموم کرده ... و سوالمو بی جواب باقی گذاشت و رفت. تا صبح خوابم نبرد . افکارم مشوش بود . با این وضع از خواب آلودگی فردا نمیتونستم سرِ کلاس حاضر شم و قتعجب آور بود که ژاکلین هم سراغم نیومد و تا ساعت ۱۱ صبح خوابیدم . در بالکن رو باز کردم و ساموئلو دیدم که داشت ماشینو میشست . با عجله سمت راه پله رفتم و وارد حیاط شدم . ی گوشه ایستادم و بهش خیره شدم .موهای بورش زیرِ نور آفتاب می درخشید و لباسِ خیسش به تنش چسبیده بود و هیکل عضلانی اش برجسته شده بود . با خودم فکر کردم این ساموئل هم بد نیستا ! تا حالا بخاطرِ اخلاقِ گندش بهش توجه نکرده بودم ! با این فکر ها گونه هام گل انداخت و خنده ی ریزی کردم . ساموئل ( میدونم جذابم ولی واقعا این همه خیره شدن به کسی زنندس ! سریع اخم محوی کردمو گفتم ( از زشتیِ زیاد و عجیب الخلقه بودنت بهت خیره شدم

ساموئل درحالی که رو ماشینشو دستمال میکشید گفت( برای همین گونه هات گل انداخته بودن؟ . نگاهمو به زمین دادمو گفتم ( نخیر چون هوا سرده ! من پوستم حساسه! . نیشخند زد . برای اینکه بحث عوض شه و رهام کنه سریع شلنگو برداشتم و کمکش ماشینو شستم . ساموئل ( حالا که کمکم کردی ، سوار شو یه دوری بهت بدم . لبخند ملیحی زدم و سوار شدم اما ایندفعه جلو نشستم . ساموئل ( عقب بشین ! متعجب گفتم ( چرا؟ . ساموئل ( این جز قوانینِ آقای جیمزه ، من رانندتم و نمیتونیم خیلی صمیمی باشیم و تو جلو بشینی ! عصبانی شدم .اون جیمزِ خودخواه با خودش چی فکر میکنه؟ ( نه ! اینجا راحتم ! اگه هم‌چیزی گفت بگو خودش خواسته . ساموئل چیزی نگفت و رفت نشست روبه روی فرمون و حرکت کرد . چند دیقه ای حتی یک کلمه هم حرف نزدیم . میخواستم از این فضای معذب دربیام که همزمان دستمون رو سمت ضبط بردیم . با برخورد دستامون نگاه هامون هم بهم گره خورد . که ساموئل سریع خودشو دور کردم ازم ! . دستمو محکم رو شونش قرار دادمو گفتم ( بیا فرار کنیم ! شوکه زده بهم خیره شد ( چی ؟! که ماشین به درختِ بزرگی برخورد کرد ...