آلبرشت دورر چه کسی بود؟

آلبرشت دورر زادهٔ ۲۱ مه ۱۴۷۱ در آلمان. نقاش، حکاک و ریاضی‌دان آلمانی دوره نوزائی است. بزرگ‌ترین گراورساز (چاپگر) عصر خویش بود و با حکاکی روی چوب و فلزات آثار بی‌همتایی آفرید که در سراسر مغرب‌زمین دست به دست چرخید و نفوذ دامنه‌دار خود بر روی هنر سدهٔ شانزدهم اروپا را تثبیت کرد. بسیاری از هنرشناسان او را بزرگترین هنرمند تاریخ نقاشی آلمان تا امروز می‌دانند. آلبرشت دورر یکی از چهره‌های نادر تاریخ هنر بود که در زمان حیات به اوج شهرت و اعتبار رسید. وی در ۶ آوریل ۱۵۲۸ درگذشت.

دورر در نورنبرگ به دنیا آمد. وی فرزند سوم از خانواده‌ای با هجده فرزند بود. پدرش طلاساز بود و آلبرشت نزد او طلاسازی آموخت. سپس از ۱۴۸۶ تا ۱۴۹۰ نزد نقاش آلمانی میخائل ولگموت به کار نقاشی پرداخت. (در اسلاید های بعدی چند تا از آثار ایشون رو گذاشتم)

این گراور چوبی (چاپ چوبی) رو دورر در سال ۱۵۱۵ درست کرد. اسم این گراور "کرگدن" هست که الان در موزه‌ی بریتانیا نگه داری میشه.

"شام آخر" ورژن آلبرشت دورر به سبک گراورسازی.

نقاشی "منظره" با آبرنگ. دورر بعد از رفتن به ایتالیا تغییرات زیادی توی آثارش به وجود اومد که اینم یکی از اون آثار دورر بعد از رفتن به ایتالیاست.

این نقاشی داستان قشنگی پشتش داره. ماجرا از این قرار بود که دورر و برادرش آرزو داشتن تا نقاش های ماهری بشن ولی چون فقیر بودن نمیتونستن، به خاطر همین تصمیم میگیرن سکه بندازن و به هر کی که افتاد بره داخل معدن کار کنه تا خرج اون یکی رو بده. خلاصه اینا سکه رو میندازن و به دورر میوفته که بره آموزش های نقاشی رو شروع بکنه و برادرش تو معدن کار کنه. دورر بعد از ۴ سال برمیگرده و به برادرش میگه: حالا تو هم میتونی به رویای دیرینه‌ات یعنی نقاش شدن بپردازی. ولی برادرش میگه:نه برادر، من نمی توانم به نورنبرگ بروم، دیگر خیلی دیر شده، ‌ببین چهار سال کار در معدن چه بر سر دستانم آورده، استخوان انگشتانم چندین بار شکسته و در دست راستم درد شدیدی را حس می کنم، به طوری که حتی نمی توانم یک لیوان را در دستم نگه دارم. من نمی توانم با مداد یا قلم مو کار کنم، نه برادر، برای من دیگر خیلی دیر شده.. :) دورر بعد از این ماجرا تصمیم می‌گیره نقاشی دست های برادرش رو بکشه. اسم این نقاشی "دست ها" هست ولی بین عموم بیشتر به "دستان دعا کننده" شناخته میشه.

حکاکی و طراحی اثر طراح آلمانی آلبرشت دورر از ماشاءالله ابن اثری ستاره‌شناس ایرانی سده ۸ میلادی و با عنوان صفحه «جهان در جریان» که به سال ۱۵۰۴ میلادی ترسیم شده‌است. این تصویر همانند بسیاری از طراحی‌های قرون وسطی نمایشگر یک پرگار است. پرگار در دنیای دانش، نمادی برای صفت آفرینندگی گیتی به وسیله ایزد بوده‌است. در بالای تصویر نام «ماشاالله» با عنوان آلمانی MESSAHALAH ذکر شده‌است.