رمان انتظاری برای پایانP5

یهو به خودم اومدم و ازش جدا شدم.رومو برگردوندم.موهام اومد جلوی صورتم.لپام سرخ شده بود و میخواستم همون لحظه زمین دهن باز کنه و برم تو زمین.یه نسیم اروم وزید.جونگ کوک موهام رو از صورتم پس زد و نگام کرد.یه لحظه چشمم بهش خورد ولی سریع چشمام رو بستم. +یااااا! چرا لینجوری میکنی؟خودت لغب(برعکس)میکنی خودتم خجالت میکشی؟هه*به مسخرگی خندید و ادامه داد*واقعا سخت میشه شناختتااا حرفی نزدم +نمیخوای چیزی بگی؟ خیلی اروم گفتم -خب چی بگم +هرچی دوس...هیچی ولش نمیخواد چیزی بگی دستش رو از موهام بر داشت و به صندلی تکیه داد.نفس عمیقی کشید.چند دقیقه همونجوری سپری شد.نسیم تبدیل به باد شده بود و هوا سرد تر بود.خورشید داشت غروب میکرد.با خودم گفتم یه چی بگم. -کتاب مورد علاقت چیه؟ +هوم؟ -کتاب!کتاب مورد علاقت چیه؟ +عااااهااااا...خب کتاب دزیره به نظرم خیلی قشنگه. -واووو تو هم از طرفدارای دزیره ای؟ +عوم -منم همینطور چیزی نگفت و به قروب نگاه کرد هوا داشت سردتر و تاریک تر میشد.یکم به خودم لرزیدم و خودمو بغل کردم تا گرم شم...یهو کتش رو دراورد و روم انداخت. نگاش کردم.چشمش رو دزدید. +اگه سردته بریم خونه -اونقدر سردم نیس ولی اگه میخوای بریم بلد شد دستش رو سمتم دراز کرد.خیلی خنثی بود.چهرش هیچ حالتی نداشت.اخلاقش خیلی سرد شده بود.لعنتی خیلی جذاب بود.دستش رو گرفتم و بلندم کرد.دستم رو ول کرد و دستلش رو گذاشت تو جیبش.اروم به سمت ماشینش حرکت کرد.دنبالش رفتم. بعد از چند دقیقه بلاخره حرف زد+اینقدر پشت سرم نباش.حس میکنم جاسوسی چیزی هستی... -هوم کنارش راه رفتم تا دیگه جاسوس نباشم. . . . . . . وقتی رسیدیم خونه درجا رفت تو اتاقش و درو محکم بست و قفل کرد. با خودم گفتم -وااا!این چشه اینقدر عصبی‌عه منم رفتم تو اتاقم و خوابیدم...

ببخشید این پارت خیلی کم بود هیچ ایده ای واسه ادامش نداشتم واقعا معذرت میخوام جبران میکنم

همین دیگه

ممنون میشم با لایک و کامنت و فالو بهم انگیزه بدین😊💖