دلتنگی:)

اگر نویسنده دلتنگی بودم مدادم را برمیداشتم و ان را خط میزدم. شاید بعدا به جای ان خط خوردگی مهربانی مینوشتم، عشق مینوشتم. پاک کنم را بر میداشتم و ان را از خاطرات و ذهن انسان ها پاک میکردم. بر روی کاغذ پاره شده ذهنشان خاطرات خوب را جایگزین میکردم.

چشب زخم هایم را بر میداشتم و بر روی زخم های دل تنگه شان میزاشتم. دلتنگی باعت فشرده شدن قلبشان میشود و قطعا فشار زیاد باعث شکستنش میشود. شکستنش درد دارد خیلی درد دارد. ادما خسته که بشوند بودن توجه به این که دلشان از دلتنگی مانند مرغ عشقی تنها در قفس است میروند. ادما را خسته نکنیم! مدادمان را برداریم و دلتنگی را خط بزنیم! چشب زخم هایم را بر میداشتم و بر روی زخم های دل تنگه شان میزاشتم. دلتنگی باعت فشرده شدن قلبشان میشود و قطعا فشار زیاد باعث شکستنش میشود. شکستنش درد دارد خیلی درد دارد. ادما خسته که بشوند بودن توجه به این که دلشان از دلتنگی مانند مرغ عشقی تنها در قفس است میروند. ادما را خسته نکنیم! مدادمان را برداریم و دلتنگی را خط بزنیم!

روزی که رفتی دلتنگ شدم. هنوز هم دلتنگم. روزی که رفتی فهمیدم که خسته ات کردم. هنوز هم از من خسته ایی؟ هنوز هم مرغ عشق قلبم را میخواهی تنها بگذاری؟ تمام شده اس. تو رفته ایی و من مونده ام و حس دلتنگی ایی که گمان میکنم چند سالی باشد خانه ام شده باشد. اما افسوس که مداد نویسنده دستم نیس تا بتوانم دلتنگی را از برگ بزرگ این دنیا خط بزنم. افسوس که دیگر نیستی...!)

ببخشید اگه کم مینویستم🥲 امیدوارم خوشتون بیاد 💜